- چهارشنبه ۱۱ بهمن ۰۲
- ۰۹:۱۹
آشنایی من با شهید جلال ابراهیمی به سال ۶۳ و ۶۴ در منطقه پدافندی زبیدات عراق برمی گردد. دراون زمان من در گردان ثارالله خدمت می کردم . نیروهای این گردان معمولاً از رزمندگان شهرستانهای بروجرد ، دورود ، ازنا والیگودرز تشکیل می شد. و برای رفع کمبود نیرویی از سایر شهرستانهای استان نیز برای تکمیل سقف سازمان نیرویی کمک گرفته می شد. من نیز که از شهرستان خرم آباد اعزام شده بودم بنا به تدبیر فرماندهان وقت تیپ ، می بایست در این گردان خدمت نمایم.
هنوز چند ماهی از خدمتم نگذشته بود که واقعه سیل زبیدات اتفاق افتاد ( رجوع شود به شرح واقعه ….. ) ومن اون موقع در گروهان شهید باهنر خدمت می کردم وشهید جلال ابراهیمی در گروهان شهید مطهری معاون گروهان بود . این دو گروهان از واقعه سیل بیشترین صدمه را دیده بودند . زمانی که شهید سید حشمت موسوی برای نجات نیروهای آخرین سنگر اجتماعی گروهان شهید مطهری که درابتدای گروهان شهید باهنر قرارداشت ، اقدام می کرد شاهد بودم که آن شهدای والا مقام چگونه از جانشان برای نجات دیگران مایه می گذارند، تا رسالت واقعی خود را به منصه ظهور برسانند.
دریافت فایل پی دی اف
بنده هم کتاب را مطالعه کردم هم خیلی تخیلی بود هم تناقض زیاد داشت نویسندگی کار هرکسی نیست