خاطره ای از شهید حاج علی محمدی پور
نحوه ی شهادت خودش را هم گفت
بچه های گردان دور حاج علی جمع شده اند و او دارد سرنوشت بچه ها را بیان می کند:
حسین برادرم ، چه بخواهد و چه نخواهد، شهید خواهد شد.
نجمیان، سید کاظم و برادرش، مهدی امراللهی و غلام نهویی هم شهید می شوند.
جواد کامرانی و عباس علیزاده زخمی می شوند.
رضا قربانی، محمود حسن زاده دو دوست با وفا، با هم شهید می شوند.
ثمره نه شهید می شود و نه مجروح.
همۀ پیش بینی های حاج علی درست از کار در آمد. او حتی نحوه ی شهادت خودش را هم گفت.
این عملیات برای من آخرین عملیات خواهد بود. من دیگر بر نمی گردم. خواب دیدم پرچمی را داده اند به دستم. من پرچم را می برم تا برسانم به دژ، ولی به آن نمی رسم. می دانم که نرسیده به دژ، شهید و از زندان دنیا رها خواهم شد.
گفتنی است:سردار شهید حاج علی محمدی پور در خرداد ماه ۱۳۳۸ در روستای " دقوق آباد " بخش نوق شهرستان رفسنجان به دنیا آمد.به خاطر مشکلات مجبور شد مدتی ترک تحصیل کند. با تشدید حرکت مردم در سالهای 55 و 56 به صفت مبارزان پیوست . علی در سال 63 هنگام عملیات بدر ، فرمانده گروهان بود، سپس جانشین فرمانده گردان شد . عملیات کربلای 5 که شد، خدا او را طلبید و پیش خودش برد. آن موقع علی یکی از زبده ترین فرمانده گردانهای لشکر41 ثارالله بود.
باسلام شهید محمدحسین علی ابدالی یکی از شهیدان باغیرت وبا ...