- پنجشنبه ۲۵ آذر ۰۰
- ۱۲:۰۴
وصیت نامه ارزشمند شهید امیر معظمی گودرزی را در ادامه می خوانید؛
بسم رب الشهداء
بنام حق بنام آرام بخش قلبها بنام مبداء و معاد هستی بنام محبوبی که تمام جان و جهان محو در اوست و تسبیح گویش همواره حمد و ستایشش می کنند درود به انبیاء و اولیاء و بالاخص خاتم انبیاء محمد مصطفی (ص) و درود خداوند تبارک و تعالی بر خاندان اهل بیت که طیب و طاهر هستند و آقا صاحب عصر زمان معشوق عاشقان مولا مهدی (عج) فرجه و نایب بر حقش پیر جماران ملاک پاک نبوی امام خمینی و سلام بر شهیدان خط سرخ آل محمد (ص) و پیروان خط ولایت فقیه.
و اما در این لحظات آخر سخنی دارم با پدر عمو علی عزیزم که یقین هیچگاه جبران زحمات ایشان نکرده ام و همیشه باعث زحمت بوده ام و میدانم که آرزو داشتید فرزند دلبندتان را روزی داماد کنید اما سرنوشتم همچون سرنوشت هزاران هزار جوان پاکباز و جان بر کف بسیجی است که هدفی جز الله در سر نداشتم و معشوقی جز حسین در دل.
و اما مادر عزیزم امیدوارم مرا عفو نمایید از اینکه بدون اطلاع قبلی شما را ترک کردم انشاالله خداوند مرا با علی اصغر حسین (ع) محشور نماید ، مادر جان از شما می خواهم که هفت شب در خانه چراغ روشن کنی و می خواهم با ایمان به پروردگار از اینکه پیشتان نیستم بیتابی نکنید و جنازه مرا در گلزار شهداء دامغان در کنار آن مزارهای پاک دفن نمائید و اما تو ای خواهرم از شما می خواهم که همچون زینب مصائب و دوری مرا تحمل نمائی و عاجزانه طلب بخشش می کنم .
عباس و مصطفی می دانم برایتان برادر خوبی نبوده ام مرا عفو نمائید و سلاح مرا بر دوش کنید تا صدام را از پای در آورید و همواره یاد شهدا را در دل زنده نگهدارید . و در آخر از تمامی فامیل و آشنایان و دوستان و پسر دائی های عزیزم و پسر خاله های عزیزم طلب آمرزش می کنم و انشاء الله هر شب جمعه در دعای کمیل برای آمرزش گناهانم طلب آمرزش نمائید که شاید در آخرت در نزد اولیا و امام زمان رو سفید باشم .
برای طول عمر امام دعا نمائید .
امضاء امیر معظمی گودرزی / یازدهم خرداد 1366 ساعت هفت و بیست دقیقه