- پنجشنبه ۲۵ فروردين ۰۱
- ۱۲:۳۳
شهید عباس قادری یکم فروردین 1344، در روستای زفره از توابع شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش محمدحسین، کارگر بود و مادرش معصومه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم خرداد 1360، در دارخوین بر اثر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فرازی از وصیت نامه شهید عباس قادری
بسم الله الرحمن الرحیم
گمان نکنید انهایی که در راه خدا کشته شده اند مرده اند، بلکه زنده اند و نزد پروردگار خود روزی میگیرند.آنهایی که در راه خدا کشته می شنود جزو زندگانند.
من با ایمان در این راه قدم نهادم تا شاید بتوانم خدمتی هر چند ناچیز به اسلام و مملکت اسلامی بکنم و امیدوارم که خداوند این را قبول کند.
پرودگارا : من با ایمانی راسخ در این راه قدم نهادم ، با تمام آگاهی هایی که داشتم از همه و همه چیز بریدم و آمدم در راهی که سعادت بشر را در آن می یابم راهی که راه انبیاء و اولیاء بوده است و تمام شهدا و صدیقین و صالحین آنرا پیموده اند و اینک نوبت ماست که به ندای اماممان لبیک گوییم و به یاری اسلام و کشور اسلامی بشتابیم تا ان شاالله همانگونه که امام فرمود :هر چه زودتر پیروزی نصیب ما گردد و حکومت عدل اسلامی در کشور برپا شود.
خدایا: من سعادت خود و بشر را در این راه می بینم.
خدایا : تو از من و بقیه رزمندگان اسلام که مشغول نبرد با دشمن دین روبرو هستند ، این خدمت ناچیز را قبول کن.
نوید شاهد اصفهان منبع: بنیاد شهید شهرستان کوهپایه
شهیدی که با یک چشم و یک دست تا آخر جنگید
مسئول تفحص سیره شهدای استان اصفهان با بیان اینکه در دوران جنگ خیلیها بودند که قد و قامتشان به عرش میرسید، اما مرد جنگ نبودند، گفت: در زبیدات عراق برای شهدای ما زیارتگاه ساختهاند و با این حال زمانی که برای انتقال این شهدا به کشور اقدام کرده بودیم، مردم منطقه نزد ما آمدند و التماس میکردند که بگذارند شهدا همان جا بمانند.
احمدیان تصریح کرد: ما در پاسخ به آنها میگفتیم که این شهدا خانواده دارند و خانوادههایشان چشم به راهشان هستند، اما آنها میگفتند که از زمانی که این شهدا در آنجا دفن شدهاند، دیگر برای درمان به بیمارستان نمیروند، حال سئوال من این است که آیا ما هم چنین تصوری را نسبت به شهدا داریم.
وی با بیان اینکه شهید عباس قادری از کسانی بود که در عملیات بدر و زمانی که عراقیها ما را محاصره کرده بودند، با گلوله مستقیم تانک به شهادت رسید بیان کرد: عباس یک چشم و یک دست خود را از دست داده بود، اما با چشم آویزان و دست تیر خورده یک اسلحه کلاش را در دست گرفته بود و میجنگید و وقتی به او میگفتند که عراقیها دارند به بچهها تیر خلاص میزنند و باید به عقب برگردد او میگفت که هنوز یک دست و یک چشم دارد و میتواند در برابر آنها بایستد.
مسئول تفحص سیره شهدای استان اصفهان با اشاره به اینکه عباس قادری از نیروهای یگان من بود و هنوز که هنوز است، جنازه او برنگشته است، گفت: عباس به صاحب اسمش ایمان داشت و میگفت انی احامی ابدا عن دینی و الله ان قطعتم یمینی.
راوی : محمد احمدیان - کنگره شهدای دانشجوی لرستان ۲۰ آذر ۱۳۹۳