یاد شهیدان 🌹

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، اسمعیل رحمانی پدر شهید بزرگوار مهدی رحمانی دار فانی را وداع گفت و به فرزند شهیدش پیوست.
پیکر پاک این پدر شهید بزرگوار در مزار والدین شاهد همجوار گلزار شهدای شهر قزوین تشییع و به خاک سپرده شد. (پنجشنبه, ۰۵ فروردین ۱۴۰۰)

در بخشی از وصیت‌نامه این شهید بزرگوار آمده است:

« مادر جان و پدر جان! وقتى جنازه‌ام را براى شما آوردند، نماز شُکر بجا آورید و برایم طلب بخشش کنید؛ چرا که برایم زحمات فراوانى کشیدید. امیدوارم با صالحین درگاه خدا محشور شوید، مرا نیز حلال کنید، پس از مرگم نگریید و صبور باشید.

مادر جان! که جانم فداى تو انشاءالله مرا حلالم کن. مادر! مانند مادرهاى دیگر، مانند زینب کبرى (س) و سکینه (س) که وقتى اهل قافله شهید شدند، صبور بودند، شما هم همان گونه باشید.

وقتى زینب (س) بر سر بالین برادرش حسین (ع) رسید، صبور بود و خدا را شُکر کرد و با اینکه اهل قافله را شهید کردند و خود ایشان را شکنجه دادند، ولى با این حال در زیر شکنجه‏ ها «لا اله الا الله» می گفت و دین خدا را ابلاغ مى‏‌کرد؛ که با ابلاغ‌هاى زینب (س) بود که جهان به لرزه درآمد ...»
زندگینامه شهید
گفتنی است شهید مهدی رحمانی، چهاردهم آبان ۱۳۴۶ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش اسماعیل، کارگر بود و مادرش اقدس نام داشت و تا اول متوسطه درس خواند.
این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و هشتم فروردین ۱۳۶۷ در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به کمر و پاها، شهید شد و مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

شهید مسیب مرادی کشمرزی

دهم فروردین ۱۳۲۹، در روستای خاکعلی از توابع شهر آبیک چشم به جهان گشود. پدرش علی، کشاورز بود و مادرش فاطمه‌سلطان نام داشت. تا پایان دوره کاردانی در رشته علوم و فنون نظامی درس خواند. پاسدار بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. بیست‌وهشتم تیر ۱۳۸۴، در دیواندره هنگام پاکسازی مناطق جنگی بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش به کمر و پا، به فیض شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است. برادرش حسن نیز به شهادت رسیده است.

دست نوشته شهید :