- دوشنبه ۶ فروردين ۰۳
- ۲۰:۳۰
شهید علی عینی
نام پدر : علی حسن
محل تولد : خرم آباد لرستان
سن هنگام شهادت: 22 سال
تاریخ تولد: 1342/06/20
تاریخ شهادت: 1365/03/12
محل شهادت : ابوغریب - پیچ انگیزه
مزار: بهشت رضافاز2 - خرم آباد لرستان
کادر نزاجا
شهدا را فراموش نکنیم
شهید علی عینی
نام پدر : علی حسن
محل تولد : خرم آباد لرستان
سن هنگام شهادت: 22 سال
تاریخ تولد: 1342/06/20
تاریخ شهادت: 1365/03/12
محل شهادت : ابوغریب - پیچ انگیزه
مزار: بهشت رضافاز2 - خرم آباد لرستان
کادر نزاجا
شهید محمود نصراللهی
نام پدر: علی اصغر
سن هنگام شهادت: 21 سال
تاریخ تولد: 1343/06/29
محل تولد : بروجرد
شغل : کادر نیروی زمینی ارتش -نزاجا
تاریخ شهادت: 1365/05/06
مزار: بهشت شهدای بروجرد ، استان لرستان
صفحه شهید در سایت شهدای ارتش
فرزند: قندی
تاریخ تولد: 1340/4/10
تاریخ شهادت: 1390/5/01
محل شهادت: قصر شیرین
علت شهادت: انفجار مین در حین پاکسازی میادین مین بجا مانده از دشمن بعثی
گلزار شهدا : شهرستان خرم آباد، گلزار شهدا، صالحین
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بروجرد ، شاید در نگاه اول وقتی خندههایش را ببینی و اینکه روی دوپای خود راه میرود رنج ناشی از جانبازیاش را نتوانی بفهمی اما چشمان پدری که هیچگاه چهره و قد کشیدن چهار فرزندش را ندیده و دستانی که نبود تا بهنشانه مهرورزی و نوازش بر سر فرزندان کشیده شوند خود حسرتی چندساله در دل میکارد.
در بروجرد یکی از شهرستانهای استان لرستان دلیرمردی زندگی میکند که در دوران دفاع مقدس چشمها و دستهایش را در منطقه عملیاتی سردشت جا گذشت؛ جانبازی که هیچوقت نه چشمی برای دیدن فرزندانش داشت و نه دستی که بر سر آنها نوازش بکشد.
امیرمراد گودرزی جانباز 70درصدی بروجردی متولد اول آبان 1340 است که از ابتدای حمله صدام به ایران عازم جبهههای جنگ شد و 22 فروردین سال 62 در منطقه بوالحسن در محور سردشت بر اثر انفجار مین دو چشم خود را از دست داد، دو دست از آرنج قطع و شنوایی او نیز تا 70 درصد از بین رفته است.
وی همچنین از ناحیه صورت بهشدت آسیبدیده و در جریان انفجار مین تمامی دندانهای خود را از دست داده و بخشهایی از صورت او همچون استخوان ابرو دچار شکستگی شدید شده است.
متن گفتوگوی خبرنگار تسنیم با این جانباز سرافراز هشت سال دفاع مقدس را در ادامه میخوانید:
شهید حسین رضا حقی کنگرشاهی، فرزند رضامراد در تاریخ ۱۳۴۰/۳/۲۰ در شهرستان صحنه در استان کرمانشاه دیده به جهان گشود. پدرش کشاورز و مادرش خانه دار بود که با تلاش فراوان معاش خانواده را تأمین می کردند. در زادگاهش در مدرسه ثبت نام کرد و مشغول تحصیل شد. بعد از اتمام دوره ابتدایی و راهنمایی با توجه به علاقه ای که به نظام داشته به خدمت در ارتش مشغول گردید و به عنوان کادر رسمی ارتش در گروه مهندسی رزمی ۴۱۱ بروجرد استخدام و در این سال ها هم سرپرستی و کمک کار پدر و مادر خود بود و هم خدمت صادقانه خود را انجام می داد.
با شروع انقلاب اسلامی او نیز مانند دیگر جوانان انقلابی ایران زمین همواره در راهپیمایی ها شرکت می کرد و این حرکت مردمی به رهبری امام خمینی (قدس سره) به ثمر نشست و به پیروزی رسید. شهید در تاریخ ۱۳۶۰/۰۲/۰۳ به سنت حسنه ازدواج اهتمام ورزید که فرزندش افشین در تاریخ ۱۳۶۰/۱۲/۱۰ ، شش ماه پس از شهادت پدر به دنیا آمد و از او به یادگار ماند.
وی پس از آغاز جنگ تحمیلی 4 ماه دوره آموزشی تخصصی را در بروجرد گذراند و به آبادان اعزام شد و در حدود 9 ماه در منطقه عملیاتی علیه صدامیان کفار جنگید تا اینکه پای چپش ترکش خورد. او را برای درمان به بروجرد فرستادند که پس از بهبودی دوباره به سوسنگرد بازگشت. سرانجام گروهبان یکم، شهید حقی کنکرشاهی فداکار و دلاور، پس از 4 سال خدمت خالصانه و رشادت های فراوان در میدان حق علیه باطل در منطقه جاده سوسنگرد به بستان در تاریخ ۱۳۶۰/۰۵/۰۹ هنگام خنثی کردن مین، جام شیرین شهادت را نوشید و سوار بر بال ملائک به لقاء الله رسید. پیکر پاک و مطهر این شهید سرافراز میهن در زادگاهش روستای شاهسون با احترام تشییع و در دل خاک آرام گرفت.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
یک ماه پیش دوره روایت گری پیام آوران ایثار بودیم تهران ...