شهدا را فراموش نکنیم
شهید کرم علی حسنوند
بیست و هشتم اسفند ۱۳۳۸، در شهرستان خرم آباد به دنیا آمد. پدرش خداداد و مادرش زیور نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. گروهبان یکم ژاندارمری بود. ازدواج کرد. از سوی ژاندارمری در جبهه حضور یافت. یکم شهریور ۱۳۵۹، با سمت تک تیرانداز در کردستان بر اثر سانحه رانندگی به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.
برادرش مهدی نیز به شهادت رسیده است.
شهید مهدی حسنوند
فرزند : نعمت الله
تاریخ شهادت : ۱۳۵۸/۰۶/۰۳
محل شهادت : سقز
محل خاکسپاری : خرم آباد – خضر
شهید مهدی حسن وند، هفتم شهریور 1314، در شهرستان الشتر به دنیا آمد. پدرش نعمت الله، کشاورز بود مادرش حیات بانو خانه دار و تا سوم متوسطه درس خواند. ستوان یکم ارتش بود.
وی در طول عمر پر برکت خویش دو بار ازدواج کرد که حاصل ازدواج سال ۱۳۳۸ وی دو فرزند دختر و حاصل ازدواج سال ۱۳۴۶ این شهید سه دختر و دو پسر میباشد.
سوم شهریور ۱۳۵۸ ، در سقز هنگام درگیری با نیروهای حزب دمکرات بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در آرامگاه خضر شهرستان خرم آباد واقع است.
شهید مهدی بیرانوندی "پانزدهم شهریور 1360، در شهرستان خرم آباد دیده به جهان گشود. پدرش پیرداد، در سازمان علوم پزشکی کار می کرد و مادرش شهناز نام ئاشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. ناو استواردوم نیروی دریایی ارتش بود. سال 1384 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. دوازدهم مهر 1387، در ایستگاه موشکی بندرعباس هنگام انجام مانور بر اثر سانحه رانندگی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.
یاد امام و شهدا
دیدار فرمانده نیروی زمینی ارتش با خانواده شهید محمدی در بروجرد
امیر سرتیپ کیومرث حیدری فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران با خانواده شهید «علی حسین محمدی» فرمانده تیپ ۷۱ ارتش دیدار کرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان لرستان، فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران با حضور در منزل شهید «علی حسین محمدی» در بروجرد مراتب تبریک و تسلیت خود را به این خانواده معزز ابراز داشت.
شهید امیرسرتیپ «علی حسین محمدی» فرمانده تیپ زرهی پادگان ابوذر سرپل ذهاب، روز ۳۱ خرداد در حمله ددمنشانه رژیم صهیونیستی به منطقه نفت‌شهر به همراه جمعی از هم‌رزمان خود به فیض شهادت نائل آمد.
پیکر پاک شهید والامقام در روستای بزازنا، زادگاه شهید در بخش شیروان، تشییع و خاکسپاری شد.
شهید والامقام رضا جمشیدی از شهدای جوان هوانیروز در خراسان رضوی است که در تاریخ ۲۶ خردادماه، درحالی‌که دلیرانه از حریم هوایی کشور دفاع می‌کرد، در جریان حملات وحشیانه رژیم غاصب صهیونیستی به پایگاه هوانیروز کرمانشاه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
پیکر پاک این شهید گران‌قدر هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی ایران، بنا بر وصیت و ارادت ویژه وی به ساحت مقدس امام رضا (ع) در حرم مطهر رضوی تشییع و در روستای زرمهر شهرستان تربت‌حیدریه به خاک سپرده شد.
رضا جمشیدی، افسر پدافند هوایی ارتش، ۲۶ خرداد ۱۴۰۴ در حین دفاع از حریم هوایی کشور و بر اثر حملات هوایی توسط رژیم غاصب صهیونیستی به شهادت رسید.
شهید حسن محمدی کیا در خاطرات دوران دانشجویی خود نوشته است:
« وقتی همراه چند تن ازدوستانم ازطریق دانشکده افسری به جبهه اعزام شدیم،در راه یکی ازدوستانم را - که نامش بهرامی بود - دیدم که به فکرفرورفته وبا کسی صحبت نمی کرد. از او پرسیدم : چه شده؟ بچه ها به شوخی به او می گفتند: ازاین که به جبهه آمده،ناراحت است واودرپاسخ می گفت :« نخیر،این طورنیست.» نزدیک خط مقدم بودیم واوهنوزدرفکربود.
به خط مقدم رسیدیم. فرمانده ما را تقسیم کرد و به جاهای مختلف برای کمک به برادران رزمنده فرستاد . من و بهرامی باهم بودیم . از او پرسیدیم. چرا از موقعی که سوار ماشین شده ایم تا اکنون در فکر هستی؟
او در جواب گفت: قبل از اینکه به مناطق جنگی بیایم،خواب دیدم در بیابان هستم. ناگهان یک اسب سفید آمد که شال سبزی روی سرش داشت. من سوار شدم و نگاه کردم. دیدم فقط یک پا دارم و آن اسب مرا با شتاب به طرف کربلا می برد.
ازخواب بیدارشدم و گفتم: خدایا اگر قابل باشیم جان ناقابل را فدای امام حسین (ع) و رهبر و ملت می کنم.
تازه صحبت او تمام شده بود که دیدم فرمانده علامت حمله می دهد. به طرف سنگر دشمن حرکت کردیم . در آنجا چند عراقی تا ما را دیدند دستهایشان را بالا گرفتند و از سنگر بیرون آمدند . در این هنگام دیگر رزمنده ها به ما پیوستند.
من، بهرامی و فرمانده سپاه به طرف دیگر سنگرها رفتیم. متوجه شدیم دو عراقی پنهان شده اند و فرمانده ما را با سرنیزه به شهادت رساندند.
شهدا و زخمی ها را به عقب انتقال دادیم و هنوز چند قدمی از مناطق جنگی دور نشده بودیم که هواپیمای دشمن بمباران را شروع کرد . همه پیاده شدند و پناه گرفتند. وقتی هواپیما رفت، متوجه شدم بهرامی روی زمین افتاده و زخمی شده، با سرعت خود را به او رساندم و دیدم یک پای او از بدنش جدا شده است.
ماشین حمل مجروحین آمد. او را در اشین گذاشتم و تا مدتی از این که پای او ناپدید شده بود، متعجب بودم. سوار ماشین شدیم و در راه فقط به بهرامی و خوابی که برایم تعریف کرده بود، می اندیشیدم.»
شهید حسن محمدی کیا
نام پدر: علی داد
محل ولادت : نجف آباد
سن هنگام شهادت: 30 سال
تاریخ تولد: 1336/03/31
تاریخ شهادت: 1366/05/02
محل شهادت : میمک
مزار : گلزار شهدای مینادشت ، فولادشهر - اصفهان
سیدحسن محمدی کیا، فرزند علی داد و سکینه رشیدی، در 31 خرداد ماه سال 1336 درکرج به دنیا آمد. پدرش باغبان باغی در کرج بود که درهمانجا در یک اتاق زندگی می کردند. سیدحسن به عمه هایش بسیار علاقه مند بود . رابطه خوبی با دیگر برادرانش داشت و درکارها با آنها مشورت می کرد.
تحصیلات ابتدایی
شهدای دوران دفاع مقدس نمونه‌های والا و اعلای پیوند با معنویت بودند. الگوهای والایی که پرداختن به مجاهدت‌ها و فداکاری هر کدام از آنها گنجینه‌های بی‌نظیری را پیش روی انسانیت می‌گذارد.
آنچه می‌خوانید روایتی از دلاوری‌های شهیدی ارتشی است که در روز عید غدیر متولد و در روز عید غدیر هم به شهادت رسید.
در کتاب نبرد میمک آمده است: «... با یک گروه از داوطلبان از میان دسته‌ى دوم، دشمن را دور زده، از پشت به آنها حمله کردیم در همین گیرودار ناگهان همه چیز در برابر چشمم تیره و تار شد. صداى ناموزون ولى پى‌درپى گلوله‌ها گوش‌هایم را به شدت آزار مى‌داد. زخم‌هاى زیادى داشتم و با موج انفجار کاملا گیج و منگ شده بودم.
رزمندگان اسلام همچنان با دشمن درگیر بودند. سروان نبى‌زاده که در آن هنگام فرماندهى گروهان ارکان را برعهده داشت، به اتفاق سروان خجستگى، خود را به من رساند و مرا به عقب منتقل کردند و در یک فرصت مناسب به وسیله‌ى هلى‌کوپتر به بیمارستان امام خمینى تبریز انتقال دادند.
چشمانم را که گشودم خود را روى تخت بیمارستان یافتم، متوجه شدم که از چند ناحیه‌ى بدن مورد ترکش خمپاره قرار گرفته‌ام. چیزى که ذهن مرا به خود مشغول کرده بود بى‌اطلاعى از موقعیت منطقه بود، نمى‌دانستم چه بر سر هم‌رزمانم آمده است، آیا توانسته بودند دشمن را عقب برانند و یا اینکه منطقه را به آنها واگذار کرده بودند؟
چهره‌ى تک‌تک افراد و صحنه‌ى درگیرى همچون تصویر متحرک از برابر دیدگانم مى‌گذشت. در این حال متوجه مرد میانسالى شدم که در اتاق قدم مى‌زد، چند بار از کنار من گذشت و با تعجب مرا نگاه کرد. به صورتش خیره شدم و او را شناختم، ستوان على‌نژاد بود، با خوشحالى او را صدا زدم، جلو آمد اما به علت جراحات زیادى که بر تن داشتم مرا نشناخت. چند لحظه‌اى چهره‌ام را دقیق نگاه کرد، ناگهان برق شادى در چشمانش درخشید و مرا درآغوش گرفت، پس از سلام و احوال‌پرسى از او درباره‌ى چگونگى عملیات و اوضاع نیروها سؤال کردم.
با ناراحتى پاسخ داد: آن روز پس از این که مجروح شدید؛ ستوان حسینى بلافاصله اسلحه‌ى شما را برداشت و در غیاب شما فرماندهى گروهان را برعهده گرفت. ستوان حسینى تا روز قبل از عملیات از اجراى عملیات اطلاعى نداشت و قرار هم نبود که در این حمله شرکت کند، به همین دلیل به خانواده‌اش گفته بود که روز عید غدیر مراسم عقدکنان را برپا کنند و او هر طور باشد خودش را به مراسم خواهد رساند.
على‌نژاد در حالیکه اشک مى‌ریخت ادامه داد: روز بعد که مصادف بود با عید غدیر، درگیرى شدیدتر شد، حسینى همچنان اسلحه‌ى شما را در دست داشت و با رشادت در برابر نیروهاى بعثى ایستاده بود و فریاد مى‌زد: در روز عید غدیر به دنیا آمده‌ام اگر لازم باشد در همین روز هم از دنیا مى‌روم.
دلاورى‌هاى او روحیه‌اى خوب به سایر رزمندگان گروهان داد؛ اما در گیرودار جنگ، ناگهان یک گلوله‌ى توپ در نزدیکى او به زمین اصابت کرد و ترکش‌هاى آن، پیکر پاک او را مورد هدف قرار داد. وقتى به چهره‌ى غرق در خون او نگریستم، لبخند رضایت بر لب داشت، گویى از این که به ضیافت الهى راه یافته بود خوشحال و مسرور بود.
شهادت ستوان حسینى و تعدادى از رزمندگان دلیر تأثیرى عجیب در روحیه‌ى پرسنل گردان گذاشت و از آن پس با شجاعت و توانى بیشتر مبارزه کردند. نیروهاى بعثى از روى ارتفاعات، تمام منطقه را زیر آتش خود داشتند و به این ترتیب تدارکات و انتقال شهدا و مجروحین به عقب با دشوارى انجام مى‌گرفت. این موضوع تأثیر نامطلوبى در روحیه‌ى سایرین گذاشته بود که با صحبت‌هاى فرمانده، این مشکل نیز برطرف شد.
پس از مدتى نیروهاى کمکى به فرماندهى ستوان غفورزاده در زیر آتش سنگین دشمن بعثى، خود را به مواضع ما رساندند و طولى نکشید که مواضع خودى را بر روى تپه مستحکم نمودند. با فرا رسیدن شب، نیروهاى تازه‌نفس ضربه‌اى مهلک به قواى دشمن وارد کرده، آنها را وادار به عقب‌نشینى نمودند.
(نقل خاطره از ستوان علی نژاد)
منبع: نبرد میمک: مجموعه خاطرات رزمندگان (نیروی زمینی ارتش)، مرکز اسناد انقلاب اسلامی/منبع
مطلب مرتبط:
ستوان سوم توپخانه علی اعرابی افسر رابط توپخانه به گردان ۱۵۲ پیاده درعملیات نصر۲ و ستوان یکم محمد حسینی افسر اطلاعات تیپ و ستواندوم توپخانه حسن محمدی کیا معاون گروهان تکاور تیپ در عملیات نصر۶ از جمله شهدای این عملیات‌ها بودند.
«شمشیر پیروزی» برای «تیپ 40 سراب»
isna.ir/x65CRT
جاویدالاثر شهید سیدکاظم خلفوند
کد ایثارگری: 5903960 نام پدر: سیدعلی محل تولد: دورود ، تاریخ تولد: ۱۳۴۰/۰۵/۰۱ شغل: سرباز ارتش تحصیلات: ابتدایی محل شهادت: بستان
یکم مرداد ۱۳۴۰ در شهرستان دورود به دنیا آمد. پدرش سیدعلی، کشاورز بود و مادرش سیده زهرا نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و یکم مهر ۱۳۵۹ ، در بستان به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.
دانشنامه شهیدان
زندگینامه شهید سیدکاظم خلفوند"موسوی"
شهید سید کاظم خلفوند در تاریخ 1340/5/1 در روستای گوشه پل از توابع شهرستان دورود در خانواده ای سادات و آشنا با فرهنگ اسلامی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را تا کلاس پنجم ادامه داد. پس از آن به علت مشکلات و عدم امکانات لازم از ادامه تحصیل بازماند و در کنار خانواده به کار کشاورزی مشغول شد.در سال 59 دشمن بعثی به دستور استکبار به مرزهای کشور حمله کرد.
شهید سیدکاظم در این ایام به خدمت سربازی فراخوانده شد و از طریق لشگر 92 زرهی اهواز آموزش های نظامی را طی نمود.در تابستانی گرم به همراه دیگر رزمندگان جهت پاسداری از مرزهای میهن اسلامی به منطقه جنوب اعزام شد و تا پای جان در برابر دشمنان بر سر عهد و پیمان خویش ایستاد و با دشمنان به نبرد پرداخت. عاقبت این سرباز دلیر اسلام در سن 19 سالگی در مورخه 59/7/21 در منطقه " بستان" به درجه والای شهادت نائل آمد و پیکر پاکش در صحنه های نبرد باقی ماند. اما یاد و خاطره اش در آسمان نورانی شهادت و ایثار بر قلوب مردم قدر دان میهن اسلامی برای همیشه به یادگار خواهد ماند.
روحش شاد ویادش گرامی
شهید علی اکبر جوادپور
فرزند : احمد
تاریخ شهادت : ۱۳۶۰/۰۲/۰۹
محل شهادت : دزفول
محل دفن : بهشت زهرای تهران
نوزدهم اردیبهشت ۱۳۴۰، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش احمد، کارگر بود و مادرش شکوه خانه دار. تا پایان دوره متوسطه در رشته مدیریت بازرگانی درس خواند و دیپلم گرفت. شیشه بر بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. نهم اردیبهشت ۱۳۶۰، با سمت تخریب چی در دزفول بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش آن به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.
🌺شهید والامقام محمود روزبهانی🌺
نام پدر : جعفر
تاریخ تولد : 1340/04/01
محل تولد : بروجرد
شغل : کادر ارتش
تاریخ شهادت : 1362/08/16
محل شهادت : ارتفاعات کوه گنوی بندرعباس (سانحه هوایی)
🔰 زندگینامه
🍃 در روز اول تیر ماه سال 1340 ، در شهرستان بروجرد دیده به جهان گشود. پدرش جعفر، کارگر بود. تا پایان دوره راهنمایی درس📝 خواند.
🍃 استوار دوم🪖 و کمک خلبان بالگرد بود. سال 1361 ازدواج کرد. از سوی نیروی هوایی ارتش در جبهه حضور یافت.
🍃 در روز شانزدهم آبان ماه سال 1362 ، در ارتفاعات کوه گنوی🏔 بندرعباس دچار سانحه هوایی شد و به شهادت🥀 رسید.
🍃تربت پاک وی در گلزار شهدا بهشت زهرا (سلام الله علیها) شهرستان تهران قرار دارد.
#سبک_زندگی
#سیره_شهدا
ــــ ـ ـــ ـ ــــ ـ ــــ ـ
🌹کانــال شهـدای بروجــرد 👇
شهید جاویدالاثر احمد ابراهیمی🌷
نام پدر: محمد صادق
تاریخ تولد: ۱۳۴۱/۰۶/۲۷
محل تولد: بیرجند
یگان خدمتی : کادر ارتش
تاریخ شهادت: ۱۳۶۳/۱۱/۱۷
محل شهادت: سومار - کله قندی
محل مزار: جاویدالاثر (لوح یادبود - گلزار شهدای بیرجند) خراسان جنوبی
برادرش محمد نیز به شهادت رسیده است.
شادی روح مطهرش صلوات 🍀
زندگینامه شهید احمد ابراهیمی
با سلام شهید نور میرزا ابراهیمی از اولین شهدایی جنگ تحمیلی ...