یاد شهیدان 🌹

به گزارش روایت ایرانی، فیروز نظری‌پور در طلیعه‌ خرداد سال ۱۳۶۱، در روستای اصیل چمشک در استان لرستان، متولد شد. او را در شناسنامه سیروس نامیدند، اما سرنوشت، نامی شایسته‌تر برای او برگزید: فیروز، نامی که تا ابد با پیروزی و جاودانگی گره خورد.

سال ۱۳۶۷، در شش‌سالگی، وارد دبستان شهید امرعلی لرستانی شد و نخستین گام‌ها در مسیر علم و ادب را برداشت. ادب و متانتش او را میان همسالان ممتاز کرد. در مقطع راهنمایی مدرسه امام جعفر صادق(ع)، نشانه‌های یک “مرد تمام‌عیار” در وجود او آشکار شد؛ نوجوانی باوقار، موقر و سراپا اخلاق که محبتش در دل همه جا داشت.

مسیر علم و سربازی وطن

پس از پایان دبیرستان در رشته علوم تجربی در خرم‌آباد، عشق به خدمت در لباس مقدس ارتش او را به پدافند هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران کشاند. آموزش‌های تخصصی را در پادگان شهید ستاری تهران گذراند و سپس بنا به نیاز سازمانی به اهواز منتقل شد.

در کنار خدمت نظامی، پیگیر علم بود و با همتی والا، تحصیلات دانشگاهی را تا مقطع کارشناسی ارشد حقوق با معدل عالی به پایان رساند. فیروز به خانواده و خویشاوندان عشق می‌ورزید، بر صله‌رحم تأکید داشت و برای دوستان و همرزمانش برادری واقعی بود.

آخرین مأموریت او در پادگان شهید حمید دزفول رقم خورد. روزی پیش از شهادت، به خرم‌آباد رفت تا خانواده را ببیند، اما در برابر التماس مادر برای ماندن، پاسخ داد:
«مادر جان! وظیفه‌ام در جبهه آسمان‌هاست. باید برگردم.»

پرواز به سوی جاودانگی

غروب ۳۰ خرداد ۱۴۰۴، هنگام مقابله با حمله پهپادهای متجاوز رژیم صهیونیستی، سرگرد فیروز نظری‌پور با شجاعتی کم‌نظیر، سینه‌اش را سپر امنیت ایران کرد و به فیروزِ ابدی آسمان‌ها بدل شد.

مراسم تشییع این سرباز بی‌ادعا و پهلوان وطن، با حضور ده‌ها هزار نفر در خرم‌آباد، به یکی از باشکوه‌ترین وداع‌های لرستان بدل شد. یاد و نام او، سندی زنده از ایثار ارتش و پدافند هوایی در دفاع از آسمان کشور باقی ماند و برای همیشه در دل‌ها حک شد.

به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید سرافراز فیروز نظری ، از تبار مردان خدا و فرزندان غیور سرزمین ایران، در تاریخ پانزدهم خردادماه سال ۱۳۶۱، در دامان پاک خانواده‌ای مؤمن و اصیل در روستای چمشک از توابع شهرستان معمولان استان لرستان دیده به جهان گشود. خانواده‌ای که ایمان، ادب، خدمت و غیرت دینی، ستون‌های استوار آن را تشکیل می‌داد.

از سال‌های آغازین عمر هوش سرشار، انضباط فردی و روحیه‌ای متعهد در وجود این نوجوان مستعد مشهود بود؛ چنان‌که تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدارس زادگاه خویش با موفقیت ممتاز و تحسین معلمان و مربیان به پایان رساند.

سپس در مسیر رشد علمی، راهی شهر خرم‌آباد گردید و در آن دیار موفق به اخذ دیپلم علوم تجربی از دبیرستان‌های معتبر شهر شد. روح بلند و قلب عاشق وی، آرام نگرفت مگر در مسیر خدمت به وطن. لذا در اوج جوانی، با بصیرت، ایمان و عشق به میهن، به صف سربازان آسمانی نیروی هوایی پدافند  ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست.

پس از گذراندن دوره‌های فنی و نظامی، به عنوان یکی از افسران کارآمد و نخبه در حوزه پدافند هوایی تهران مشغول به خدمت شد. در کنار خدمات شبانه‌روزی در سنگر دفاع، تحصیلات عالی خود را در رشته حقوق نیز با موفقیت به پایان رساند، که این مهم، گواهی بر همت بلند و نبوغ علمی وی بود.

در ادامه، بنا بر نیاز سازمانی و با هدف بهره‌مندی از تخصص ایشان، به یگان‌های پدافند هوایی در شهر اهواز منتقل گردید و با ایفای نقش راهبردی، در تربیت نیروهای جوان، آموزش‌های تخصصی و تقویت ساختار عملیاتی پدافند، تأثیری بسزا برجای نهاد.

نهایتاً به پایگاه چهارم شکاری شهید حمید دزفول ملحق گردید؛ جایی که تجلی‌گاه حماسه‌ی آخر این افسر دلاور بود. در غروب خونین سی ام خردادماه سال ۱۴۰۴، هنگامی که پهپادهای متجاوز رژیم غاصب و کودک‌کش صهیونیستی حریم هوایی ایران اسلامی را مورد تهدید قرار دادند، شهید نظری، با درک عمیق از مسئولیت خطیر خود، سینه سپر کرد و در یک عملیات دفاعی جانانه، در مقام مدافع آسمان ایران زمین، تا واپسین لحظات ایستادگی نمود. در این نبرد نابرابر، پیکر مطهرش آماج موشک دشمن قرار گرفت و روح بلندش به دیدار معبود شتافت.

شهید فیروز نظری نه‌تنها در میان همرزمان و فرماندهان نظامی، به شجاعت، تخصص، آراستگی رفتاری و پایبندی به اصول اخلاقی و اعتقادی شناخته می‌شد، بلکه در میان خانواده، اقوام و آحاد مردم، به عنوان نماد ادب، مردمداری، فروتنی، جوانمردی و فرزند شایسته ایران اسلامی مورد ستایش بود.

تصویری از منزل شهید در زمان خبر شهادت