- چهارشنبه ۲۶ دی ۰۳
- ۰۱:۳۹
شهید حشمت الله حیدری چگنی
نام پدر: شفیع
تاریخ تولد: 1-12-1340 شمسی
محل تولد: خرم آباد - چغلوندی
تاریخ شهادت : 27-10-1357 شمسی
محل شهادت : خرم آباد
دلیل شهادت : اصابت گلوله توسط عوامل شاه
گلزار شهدا: نام گلزار:خضر شهر:خرم آباد لرستان
یکم اسفند ۱۳۴۰ ، در شهرستان خرم آباد به دنیا آمد. پدرش شفیع و مادرش گل نبات نام داشت. دانش آموز چهارم متوسطه بود. بیست و هفتم دی ۱۳۵۷ ، در زادگاهش هنگام شرکت در تظاهرات توسط عوامل رژیم ستمشاهی بر اثر اصابت گلوله به شکم شهید شد. مزارش در آرامگاه خضر همان شهرستان واقع است.
حشمتالله حیدری، شهید دانشآموز لرستان
دانشآموز شهید حشمتالله حیدری فرزند شفیع در محله درب دلاکان خرمآباد زندگی میکرد.
شهید حیدری تحصیلات ابتدایی را در دبستان سعادت واقع در خیابان فردوسی و تحصیلات راهنمایی را در مدرسه دکتر بطحایی به پایان برد و در ضمن کار و فعالیتهای اجتماعی مشغول تحصیلات دوران متوسطه بود.
در زمان پهلوی از مبارزان بسیار فعال به شمار میرفت که برای سرنگونی رژیم منحوس پهلوی شب و روز تلاش میکرد.
او از طرفداران و پیروان گروه سیاسی ابوذر بود که توسط اخوان سیف در شهر نهاوند فعالیت میکردند و در این راستا مرتب در راهپیماییهای مردمی شرکت داشت بهطوری که نهم مرداد 57 از ناحیه بازوی راست مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
شهید حیدری پس از مدتی بهبود یافت و مجدداً مبارزات خود را شدت بخشید تا بالاخره در هفدهم مهر 57 یکبار دیگر در خیابان شهدای شرقی(سعدی اسبق) از ناحیه شکم مورد اصابت گلوله خائنان رژیم منحوس پهلوی قرار گرفت و به بیمارستان انتقال یافت که بهعلت شدت جراحت پس از چهار عمل جراحی پی در پی 27 دی ماه 57 در بیمارستان شربت شهادت نوشید و در قبرستان خضر به خاک سپرده شد.
شهید حیدری قبل از انقلاب بیشتر وقت خود را به پخش اعلامیهها و مبارزه علیه رژیم سپری میکرد.
او در کلاسهای قرآن و معارف اسلامی شرکت میکرد، به هنر نقاشی و خوشنویسی علاقمند بود. انسانی وارسته، متین، مؤدب و بسیار خوش اخلاق بود. با حسن خلق با دیگران معاشرت میکرد و اهل جوانمردی و گذشت بود.
شهید فردی متین، مؤدب و بسیار خوش اخلاق و خوش رفتار بود و رفتار او برای همه الگو بود. خیلی به پدر و مادر خود احترام میگذاشت و به اقوام و آشنایان سرکشی میکرد، حسن اخلاق و معاشرت او باعث محبوبیت او در بین خانواده بود، هرگز با پدر و مادر خود بهتندی و خشم برخورد نمیکرد، اهل گذشت بود و از رذایل انسانی و صفات زشت دوری میجست.
خاطراتی از شهید
او در کلاس پیوسته شاگرد مکتب حسین بودن را موجب مباهات و افتخار خود میدانست و همیشه میگفت: مولای من حسین(ع) فرموده اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید و افتخار من این است در مکتب چنین کسی پرورش یافته و در این راه نه سر، نه جان، نه خون بلکه تمام وجودم را قربانی خواهم ساخت.
یادش گرامی و راهش مستدام باد.
منبع: ایسنا