- شنبه ۲۸ خرداد ۰۱
- ۱۳:۰۹
سردار شهید علیرضا ناصری یکم اسفند ۱۳۲۶ در بخش پاپی از توابع شهرستان خرم آباد در خانواده ای اصیل و متدین به دنیا آمد. پدرش مشهدی «ایمانقلی» نام داشت. شغلش کشاورز بود و در مزرعه خود کار و تلاش می نمود. وی انسانی با ایمان، زحمتکش و پاک دست بود که با کسب روزی حلال برای اهل خانواده، چنان تأثیر شگرفی در تربیت فرزندان خود گذاشت که توفیق یافتند به عنوان پدر شهید، جایگاه خود را در عالم ملکوت باز نموده و اطرافیان نیز همیشه به او افتخار نمایند. مادرش «حمیده» خانم، خانه دار بود و علیرغم عمر کوتاه خود، نسبت به تربیت فرزندان خویش آنچنان همت گماشت که از دامان پاک ایشان دلاوری چون شهید علیرضا پا به عرصه وجود نهاد.
از این شهید والامقام پنج پسر و چهار دختر به یادگار مانده که همگی آنان دارای تحصیلات عالیه بوده و در حوزه های مختلف، مشغول به کار و خدمت هستند.
علیرضا، علیرغم کمبود امکانات رفاهی و آموزشی و محدودیت های دیگر، بواسطه علاقه به کسب علم و دانش، تحصیلات خود را تا پایان دوره دبیرستان ادامه داد. این میزان تحصیلات در شرایط زندگی آن زمان که دسترسی به دانشگاه نیز برای عموم مردم ممکن نبود، به نوعی تحصیلات مناسب و قابل قبولی به شمار می رفت و این دسته افراد، در زمره افراد تحصیل کرده و آگاه جامعه قرار می گرفتند.
شهید ناصری انسانی وارسته و اهل معرفت و ایمان بود و خود را به فضایل اخلاقی آراسته بود. او فردی اجتماعی و مردم دار و اهل نیکوکاری و دستگیری از افراد نیازمند بود و به هر شکل ممکن و در حد بضاعت خود برای حل مشکلات دیگر همنوعان و دردمندان تلاش می نمودند.
شهید ناصری، یکی از فرماندهان نیروهای اعزامی سپاه خرم آباد و استان لرستان به شهرکرد بود. پس از مراجعت از ماموریت شهرکرد، به عنوان فرمانده گروهی از نیروهای اعزامی سپاه خرم آباد به کردستان، به مدت چندین ماه در سنندج و سایر شهرهای کردستان به انجام ماموریت و مقابله با توطئه ها و تحرکات کومله و دمکرات و گروههای ضد انقلاب پرداخت.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به اتفاق سایر همرزمان سپاه خرم آباد مستقیما از منطقه ماموریت کردستان برای مقابله با تجاوز گسترده عراق به خوزستان اعزام گردیدند. برای جلوگیری از سقوط سوسنگرد به یاری مردم و مدافعان آن شهر شتافتند که علیرغم مقاومت جانانه خود و همرزمان لرستانی و دیگر مدافعان مردمی و نیروهای بومی و اعزامی از سایر نقاط کشور، بخش های زیادی از شهر به دست دشمن افتاد. ولی مقاومت و نبرد تن به تن نیروهای خودی با دشمن، روزهای متوالی ادامه یافت. حتی قطع ارتباط کامل و چند روزه با نیروهای خودی نیز نتوانست در عزم مدافعان غیور و شجاع سوسنگرد خللی وارد نماید. تا اینکه طی یک عملیات مشترک، محاصره سوسنگرد در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۵۹ شکسته شد و مجاهدت مثال زدنی مردان غیور لرستان و سایر رزمندگان و مدافعان، نتیجه داد و سوسنگرد به رغم محاصره و ورود دشمن به داخل شهر، آزاد شد.
شهید علیرضا ناصری در عملیات بیت المقدس (۱) که در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۶۱ انجام گرفت و منجر به آزادسازی خرمشهر پس از ۵۷۶ روز اشغال توسط دشمن گردید، به عنوان فرمانده یکی از یگان های رزم، در این فتح بزرگ و تاریخی که به دلیل اهمیت نظامی و استراتژیک بازتاب جهانی نیز داشت، ایفای نقش نمود.
بنا به تصمیم فرمانده وقت سپاه خرم آباد، اواسط سال ۱۳۶۱ از جبهه فراخوانی و به فرماندهی سپاه شهرستان چگنی منصوب شد. در طول مدت خدمت در حوزه مسئولیتی، با درایت و مدیریت صحیح و با تعامل سازنده با دستگاههای دولتی و توده های مختلف مردم منطقه و جذب اعتماد آنان برای همکاری در راستای حل مشکلات عمده شهرستان که فعالیت شدید ضد انقلاب و قاچاق مواد افیونی در صدر آن بود؛ در مدت کوتاهی آرامش و امنیت را با کمک مردم و مسئولین به این منطقه بازگرداند.
او مرد پشت جبهه نبود و با درخواست و اصرار خود و علیرغم مخالفت فرمانده سپاه خرم آباد – به دلیل موفق عمل کردن ایشان به عنوان فرمانده سپاه چگنی- سرانجام در اواسط سال ۱۳۶۲ موافقت فرماندهی برای اعزام دوباره به مناطق عملیاتی را دریافت نمودند.
شهید ناصری جزو نیروها و فرماندهانی بودند که پیگیر تشکیل تیپ مستقل ۵۷ حضرت ابوالفضل (ع) لرستان گردید. این خواست به حق مردم و مسئولین لرستانی سرانجام در مرداد ماه ۱۳۶۲ تحقق یافت و در تاریخ ۵ مرداد ۱۳۶۲ یگان مستقل لرستان در منطقه عملیاتی جنگل امقر کردستان تشکیل شد و شهید علیرضا ناصری نیز به عنوان فرمانده یکی از رده های این یگان معرفی گردید.
سردار شهید علیرضا ناصری قبل از تشکیل تیپ مستقل سپاه لرستان (این یگان، بعد از حماسه بزرگ ۲ خرداد ۱۳۶۵ رزمندگان لرستانی در عملیات حاج عمران به لشگر عملیاتی ارتقاء یافت) در قالب رده های رزمی خوزستان، در ماموریت های آفندی و پدافندی زیادی حضور پیدا نمودند و با تشکیل لشگر ۵۷ ابوالفضل (ع) لرستان نیز طی ۵ سال (از تاریخ تاسیس لشگر ۵۷ تا زمان مجروح شدن در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۶۷) با مسئولیت های متعدد از جمله: فرمانده گردان زرهی، مسئول محور پشتیبانی غرب و جنوب، فرمانده گردان پشتیبانی، فرمانده محور پشتیبانی عملیات ها و جانشین لجستیک لشگر ۵۷ در تمامی ماموریت ها و عملیات های این لشگر حضور موثر داشته و نقش آفرینی نمودند.
آخرین ماموریت و عملیاتی که شهید ناصری، فرمانده مقتدر و مدیر توانا و خوش خلق سپاه استان و لشگر ۵۷ به عنوان فرمانده محور پشتیبانی و جانشین فرمانده لجستیک لشگر ۵۷ حضرت ابوالفضل (ع) در آن حضور داشتند؛ به روزهای قبل از عملیات مرصاد و در جریان عملیات سد پیشروی و مقابله با تهاجم گسترده عراق – با وجود پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط دو طرف و اعلام آتش بس – و منافقین برمی گردد که ایشان در حین نبرد با دشمن در منطقه سرپل ذهاب مورد اصابت ترکش بمب خوشه ای هواپیماهای عراقی قرار گرفته و به شدت مجروح شدند. به قول یکی از همرزمان، انگار در واپسین روزهای جنگ ماموریت او نیز به پایان رسید.
پس از پایان جنگ تحمیلی و در زمان مجروح بودن و بستری شهید علیرضا ناصری در بیمارستان، لشگر ۵۷ لرستان برابر ابلاغ سلسله مراتب فرماندهی سپاه، دچار تغییر در ساختار سازمانی گردید و این لشگر اقدام به تشکیل ۳ تیپ نمود. در همان زمان گفته می شد، ایشان جهت فرماندهی یکی از تیپ ها در نظر گرفته شده است که با شهادت شهید ناصری این امر محقق نگردید.
شهید علیرضا ناصری پس از ۴ ماه و ۱۹ روز بستری در بیمارستان، سرانجام در تاریخ ۲۴ آذرماه ۱۳۶۷ در بیمارستان شهید آیت الله مصطفی خمینی تهران به آرزوی دیرینه خود یعنی شهادت نایل آمد و به خیل یاران شهیدش پیوست. چند روز بعد، با حضور مسئولین و اقشار مختلف مردم، پیکر این مجاهد نستوه و شهید والا مقام تشییع و در گلزار «بهشت رضا»ی خرم آباد به خاک سپرده شد و برای همیشه آرام گرفت.
سردار شهید علیرضا ناصری در کنگره سرداران و ۴۰۰۰ شهید تدارکات و پشتیبانی سپاه که در تاریخ۲۰ مهر ۱۳۹۱ با حضور مسئولین کشوری و لشگری در برج میلاد تهران برگزار شد، به عنوان شهید شاخص تدارکات و پشتیبانی سپاه لرستان و یکی از ۱۶ سردار شهید شاخص تدارکات و پشتیبانی سپاه در ۸ سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران معرفی و توسط رییس وقت مجلس شورای اسلامی لوح تقدیر از مجاهدت های ایشان تقدیم خانواده این فرمانده شهید دوران پر افتخار دفاع مقدس گردید.
