یاد شهیدان 🌹

سید حمیدرضا که آثار نبوغ و هوش فراوان در او مشهود بود. با وجود شروع زود هنگام تحصیل به سرعت پله های ترقی را طی نمود به طوری که در سال چهارم دبستان مبادرت به داستان نویسی می نماید و حتی در آزمون و مصاحبه مجله کیهان بچه ها پذیرفته می شود. ولی پدرش به دلیل اهداف عالیه در خصوص وی از این امر ممانعت ورزید. وی در سال 1351 در رشته مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی آریا مهر (شریف کنونی) پذیرفته و مشغول تحصیل گردید.

وی به دلیل برخورداری از بینش دینی قوی، در دوران خفقان و فساد پهلوی به سرعت در جرگه پیروان حضرت امام خمینی (ره) قرار گرفته و با استناد به اعلامیه ها و فتاوای ایشان راه مبارزه با رژیم ستمشاهی را آغاز نمود. سید حمیدرضا که رهبری چند گروه از جمله گروه چریکی والفجر را بر عهده داشت علاوه بر مبارزات فرهنگی و تبلیغاتی، چند مرکز فساد از جمله آبجوسازی شمس مجیدیه، سینما رکس قم و دفتر مجله "این هفته" که با چاپ عکس و مقالات مبتذل سبب تخریب افکار جوانان می گردید را منهدم نمود. سرانجام پس از مجروح شدن و دستگیری یکی از اعضای گروه توسط نیروهای مزدور پهلوی و تحت شکنجه قرار دادن او، حمیدرضا شناسایی شده و هنگام ورود به خانه نیروهای ساواک در مقابل چشمان اعضای خانواده اش، سینه اش را بین درب خانه فشرده و او را دستگیر می کنند و اولین زخم را بر دل پدر و مادرش بر جای نهادند. پدری که در بستر بیماری است و مادری که این اتفاق به عنوان اولین ضربه روحی مقدمه ضعف و نقصان در پاها و راه رفتنش می شود. حمیدرضا به دلیل بر عهده داشتن مسئولیت رهبری گروه و عدم اضهار ندامت، مدت سیزده ماه و هفده روز را در کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک (موزه عبرت فعلی) تحت شدیدترین شکنجه ها و همچنین زندان اوین در حبس سپری نمود.

به دلیل نخبه بودن ایشان، دستگاه تلاش می کرد که وی را با خود همراه سازد تا از هوش او بهره برداری کند، ولی ایشان اظهار می کردند: اگر آزاد شوم باز هم راه اجدادم و حضرت اباعبدالله (ع) را ادامه خواهم داد زیرا تمام تلاش نظام شاهی بر کمرنگ نمودن هویت اسلامی مردم است. دفاعیات بسیار جالب و خواندنی ایشان در جلسات دادگاه حاکی از عمق نگرش اسلامی و پیروی ایشان از اهل بیت (ع) بود. انتخاب نام والفجر برای گروه، به دلیل تعلق گروه مبارز فجر به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) گواهی است بر این ادعا. سرانجام سید حمیدرضا در بیدادگاه رژیم سفاک شاهنشاهی به سه بار اعدام و هشتاد و پنج سال زندان محکوم شد و حکم در سحرگاه هفدهم اسفند سال 1354 در میدان چیتگر تهران به اجرا درآمد.

منبع: کتاب شهید اول

نوید شاهد قم