یاد شهیدان 🌹

شهید محمدجواد توکلی

کد ایثارگری: 6205724

نام پدر: علی اکبر

 محل تولد: نی ریز ،

تاریخ تولد: 1344/04/01

شغل: پاسدار

تحصیلات: دیپلم

تاریخ شهادت: 1362/11/20

محل شهادت: جاده نیریز به شیراز 

مزار: گلزار شهدای نیریز ، استان فارس

سامانه ملی شهدا

زندگینامه شهید محمد جواد توکلی

محمدجواد از نسل استقامت بود و در اول تیرماه ۱۳۴۳ در خانواده‌ای متدین و مذهبی و علاقه‌مند به اسلام و مکتب تشیع، چشم‌های خود را به روی زیبایی‌ها گشود. پدرش میرزا علی‌اکبر توکلی و جد مادری‌اش از سادات نی‌ریز هستند. از دوران طفولیت یک نوع کشش و توجه به مبانی دینی در خود احساس می‌کرد و علاقه عجیبی به قرآن داشت. تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه فرهنگ نی‌ریز شروع کرد. پس از گذراندن دوره ابتدایی وارد مدرسه راهنمایی شهید مفتح نی‌ریز شد. جواد از همان ابتدا بیشتر اوقات خود را در مسجد جامع کبیر نی‌ریز سپری می‌کرد. پس از گذراندن دوره راهنمایی، وارد هنرستان صنعتی شهید باهنر نی‌ریز شد و در رشته برق، ادامه تحصیل داد.

جواد در این دوران آن‌قدر به عبادت و اطاعت از خدا و نماز و روزه علاقه‌مند بود که حدی برای آن متصور نیست. در میان دوستان، همسایگان و خانواده؛ متواضع، فروتن و باشرم و حیا بود. اهل مزاح بود و گاهی به شوخی به اعضاء خانواده می‌گفت: شما به‌خوبی من اسلام را نشناخته‌اید! شاید حقیقت هم همین بود. جواد پس از شهادت پسرعموی خود «حامد توکل» برای رفتن به جبهه بی‌قرار بود، ازاین‌رو، در اولین فرصت از درس و کلاس چشم پوشید و عازم جبهه‌های عین خوش ـ دشت عباس شد. در عملیات والفجر ۱ شرکت کرد و پس از ۴ ماه مبارزه به زادگاهش مراجعت کرد. از اینکه نتوانسته بود به مطلوب خود دست یابد،‌ آرام و قرار نداشت. برای بار دوم به جبهه‌های جنوب در آبادان و جزیره مینو و خرمشهر رفت. هنگامی‌که بار سفر را بسته بود، پدرش به او گفت: می‌خواهم این بار من به‌جای تو به جبهه بروم. جواد در پاسخ می‌گوید: شما باید به‌جای خودتان بروید و من هم به‌جای خودم. این وظیفه شرعی همه ماست. جواد پس از مراجعت، تحصیلات خود را در هنرستان ادامه داده و به پایان رساند. آنگاه بر سر دوراهی انتخاب سختی قرارگرفته بود. ازیک‌طرف می‌بایست تکلیف و مسئولیت سربازی خود را روشن کند و از طرف دیگر عشق به جبهه داشت و می‌خواست به وظیفه شرعی خود در جهاد فی سبیل الله عمل نماید. برای انجام هر دو مسئولیت به جمع سبز جامگان سپاه پاسداران پیوست. مدتی را در روستای رود خور و آباده‌طشک و خواجه جمالی مشغول به خدمت شد. پس از مراجعت به نی‌ریز برای اجرای طرح لبیک یا خمینی و مانور قدس مأموریت یافت. در این مأموریت در شامگاه پنج‌شنبه ۱۳۶۲/۱۱/۲۰ در مسیر نی‌ریز ـ شیراز درحالی‌که لبخندی ملیح بر لب داشت به ملاقات معبود شتافت.

منبع: شهدای نیریز