محل شهادت: شمال غرب - ارتفاعات سرو - آذربایجان غربی
نحوه شهادت:در ایام لیله القدر بعد از نبردی بی امان با دمکرات و کومله در ارتفاعات شمال غرب سرو بر اثر تیر مستقیم قناسه به چشمش به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.
شهید حشمت الله علی پور در سال ۱۳۴۹ دریک خانواده مذهبی ومومن در شهر فیروزآباد دیده به جهان گشود .
تحت تربیت پدر و مادری مومن، متدین و مقلد امام پرورش یافت، از همان کودکی در مجالس دینی از جمله برنامههای سوگواری امام حسین (ع) حضور داشت و عشق خدمتگذاری به آستان شهید پرور حضرت اباعبدالله (ع) در عمق وجودش ریشه دوانید.
سادگی، بیآلایشی و گذشت او در سنین کودکی زبانزد همه بود.
حق را میگفت ولو به ضررش تمام می شد. در محله شاخص و محور همسالان خود بود.
پدرش محمدرضا، کشاورز بود و مادرش تاج نام داشت. وی در خانوادهای مستضعف اما مذهبی و مقید به دین مبین اسلام پرورش یافتند. دوران کودکی را زیر نظر پدر و مادرش که افرادی مؤمن بودند بسر برد و عقاید اسلامی را از ایشان فرا گرفت. در همان کودکی و نوجوانی به یادگیری درس و دانش پرداخت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند و به علت فشار زندگی درس را رها کرده و برای کار به تهران رفت و در آنجا به کار بنایی پرداخت.
شهید در سن کودکی تا جوانی به نماز خواندن بسیار علاقه مند بود، جوانی پاکدامن و پاکدل و بسیار مظلوم بود. در خانه بسیار خوش اخلاق بوده و با مردم و همسایگان هم بسیار خوش رفتار بود، همه از او راضی بودند همه او را دوست داشته و به او علاقه مند بودند. این شهید در زمان جنگ تحمیلی بارها اصرار میکرد که من باید به سربازی بروم تا به جبهه بروم و با دشمنان اسلام بجنگم و به شهادت برسم من آرزو دارم که در راه دین اسلام و قرآن به شهادت برسم، ولی چون به سن سربازی نرسیده بود نمیتوانست که برود.
در خرداد ماه سال ۱۳۶۸ که مصادف با رحلت امام خمینی (ره) بود پس از چند روز عزاداری برای امام، خود را به ژاندامری بروجرد جهت خدمت مقدس سربازی معرفی کرد و در آبان ماه همان سال به خدمت اعزام شد، آموزشی را در تهران گذراند. پس از ۱۵ ماه خدمت در استانهای مرزی به ارومیه اعزام گردید. و سرانجام پس از ۲۳ ماه خدمت در تاریخ ۱۳۷۰/۷/۱۷ در ارومیه حین تامین امنیت شهروندان و انجام وظیفه بعلت اصابت گلوله به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید علی خان بهاروند فرزند ارشد حاج سردار بهاروند در سال 1314 در روستای چنارخیری از توابع خرم آباد لرستان دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوره دبیرستان و اخذ دیپلم در رشته ادبیات وارد دانشکده افسری شد. در سال 1352 موفق به کسب نمره برتر در دوره عالی نظامی گردید. پس از انقلاب و با وقوع آشوب در مناطق آذربایجان و کردستان و به دنبال آن وقوع جنگ تحمیلی به عنوان یک سرباز جان برکف از سوی لشکر 64 ارومیه در سمت فرماندهی پادگان مهاباد، به دفاع از میهن عزیز همت گمارد. ایشان علیرغم جدیت و سخت کوشی در کار نظامی از روحی بسیار لطیف برخوردار بود که هم در برخورد با همقطاران و هم در ارتباط دائمی و نزدیک با اقوام و خویشان مشهود بود.
از ایشان دفتری به یادگار مانده که در لحظات کوتاه فراغت خود فرازهایی از نهج البلاغه را به عنوان یادگار معرفت برای کوچکترین فرزند خود یادداشت نموده، گویا از اینکه فرصتی برای انتقال این معارف به فرزند کوچک خود نخواهد داشت، آگاهی داشته است. از ایشان سه فرزند (یک دختر و دو پسر) به جای مانده است که هر سه در عرصه های مختلف در خدمت به کشور، فعال هستند.
شهید در تاریخ شانزدهم بهمن ماه 1359 هنگام بازگشت از ماموریت جنگی در اثر سقوط هلیکوپتر حامل ایشان در دریاچه ارومیه، به همراه جمعی از همرزمان خود به درجه رفیع شهادت نائل گردید. مزار این شهید عالی قدر به درخواست همسر ایشان در شهر ارومیه در استان آذربایجان غربی است. روحش شاد و قرین رحمت الهی.
شهیدیحیی ابراهیمی اردی نام پدر: ماشاءاله شغل: سرباز تاریخ تولد: 4-7-1338 شمسی محل تولد: اردبیل - روستای اردی تاریخ شهادت : 4-2-1359 شمسی محل شهادت : ارومیه گلزار شهدا: قطعه:3 نام گلزار:غریبان شهر:اردبیل
شهید یحیی ابراهیمی اردی سال 1338 در روستای اردی از توابع شهرستان اردبیل بدنیا آمد. تا مقطع دیپلم تحصیل کرد و همزمان با تحصیل در کنار شهدایی چون سردار جعفر خراسانی و نورالدین جهانجویی به فعالیتهای سیاسی در دوران پیروزی انقلاب اسلامی پرداخت.
مرحوم پدرش در این باره گفته است:«یحیی در راهپیمایی «عالی قاپو» آنقدر حضور داشت که تصاویرش وجود دارد. او آن روز از شدت گرما عرقش را با لباسش خشک کرده و به سراغ مجسمه شاه میرود و تاج شاه را به پایین میاندازد و خودش نیز روی آن می پَرد و خرابش میکند.»
با پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت انجمن اسلامی مکتبالاسلام که به تازگی تاسیس شده بود درآمد و در این انجمن به جمعآوری کتب برای کتابخانه و تبلیغات اسلامی و نیز توزیع کتابهای اسلامی پرداخت.
یحیی پاییز سال 1358 در لباس مقدس سربازی در جبهههای نبرد حق علیه باطل حضور یافت و بزرگترین آرزویش را پیروزی ملت و شهادت در راه خدا و حفظ خاک وطن میدانست.
شهید یحیی ابراهیمی اردی چهارم اردیبهشتماه سال 59 در منطقه آذربایجانغربی به شهادت رسید.
درود خدا قوت برادر بزرگوار و ولایی روح پدر تان شاد و قرین ...