یاد شهیدان 🌹

شهید نصرت الله معظمی گودرزی 

فرزند : هبت الله (حاج هبت)

تاریخ شهادت : ۱۳۷۲/۰۱/۳۱

محل شهادت : مرز خسروی ، قصر شیرین

مزار : گلزار شهدای روستای ملمیجان از توابع شهرستان بروجرد

یکم خرداد ۱۳۴۲، در روستای ملمیجان از توابع شهرستان بروجرد دیده به جهان گشود. پدرش هبت الله، کشاورز بود و مادرش والیه خانه دار بود. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب یک فرزند دختر و یک فرزند پسر شد. به عنوان استوار دوم ارتش خدمت می کرد. سی و یکم فروردین۱۳۷۲، با سمت عضو نیروی پاکسازی میادین مین در مرز خسروی محور قصرشیرین بر اثر انفجار مین دشمن به شهادت رسید. پیکر وی در زادگاهش واقع است.

سایت یاد امام و شهدا

شهید نصرت الله معظمی گودرزی

شهید محمد معظمی گودرزی 

فرزند حشمت اله

تاریخ تولد: 1341/08/21

محل تولد : روستای ملمیجان - بروجرد

سن هنگام شهادت:  23 سال

تاریخ شهادت: 1364/11/02

محل شهادت: ابوقریب 

مزار : بهشت شهدای بروجرد

صفحه شهید در سایت شهدای ارتش

شغل : نظامی

چون شغل پدرش نظامی بود ممکن است محل تولدش خرمشهر بوده ولی اهل روستای ملمیجان بروجرد بودند و منزلشان در شهر بروجرد بود 

منبع: امامزاده پیرنو 

شعری از شهید تیمور معظمی گودرزی

برو مادر خداحافظ که دیگر روی ماهت را نخواهم دید
دگر از گرمی آغوش پر مهرت نصیبی بر نمی گیرم
مرا دیگر نمی بوسی
دگر لبهای گرمابخش دلجویت برای من نمی خندد
برایم دیگر این دنیا به آخر می رسد مادر
دگر آن دست گرمت را بر روی گونه هایم حس نخواهم کرد
دیگر سهمی ندارم از نوازش های تو مادر
خوش آن روزی که در دامان پر مهرت مرا می پرورانیدی
و حالا من آن طفلم
به محبوبم بگو مادر من دلخسته را دیگر نمی بیند
امیدش را ببر مادر بگو فرزند من مرده است دیگر برنمی گردد
صدای ناله های زخمی ها
خروش و غرش بی وقفه ی خمپاره ها در جبهه می پیچد
مسلسلها ز بی رحمی بروی رزمنده ها ، خمپاره ها و سرب می بارند
به گوشم آه درد آلود مجروحان ندایی تازه می گردد
تفنگم را به دوشم می کشم تا ناجوانمردان دشمن را از پا بیندازم
و اما لحظه ای از سوزش درد سینه ام بر پا نمی مانم
سپس بر خاک گرم جبهه می غلتم
ولی مادر برو با سربلندی زندگانی کن
که فرزند تو اینک در ره میهن شهادت را پذیرا شد
شکوه این شهادت را علف هایی که با خونم به رنگ لاله می روید به همراه نسیمی بازگو می کند مادر
شب تاریک و غمگین است من بنشسته ام اینجا
دور از بسترم مادر

به یاد گرمی آغوش پر مهرت
تفنگم را به آغوشم فشردم من
ولی ناگه صدای غرش توپی به افکار من بیچاره می خندد
به گوشم ناله ی زنجیرهای تانکی می رسد از دور
به دنبالش هزاران بمب آتش زا می ریزد از دور
خداحافظ مادر جان ...

پ.ن: این شعر جانسوز در ساعت های آخر عمر شهید در اول خرداد 1365 در منطقه جنگی حاج عمران نوشته شده

وصیت نامه شهید تیمور معظمی گودرزی

نام: خدیجه معظمی گودرزی

نام پدر: حق مراد

محل تولد: بروجرد - روستای ملمیجان

تاریخ تولد: ۱۳۱۰/۰۱/۰۳

تاریخ شهادت: ۱۳۶۳/۱۲/۲۰

شغل: خانه دار

محل شهادت: بروجرد - لرستان

حادثه منجر به شهادت: بمباران شهر بروجرد توسط هواپیماهای جنگی رژیم بعث عراق 

زندگی نامه شهیده خدیجه معظمی گودرزی
وی در سال 1310 در روستای ملمیجان از توابع شهرستان بروجرد در خانواده ای متدین متولد شد. در آن زمان چون مدرسه نبود درس نخواند و قالیبافی فرا گرفت و در سن 15 سالگی ازدواج نمود. او در کارهای کشاورزی و امورات زندگی به همسرش کمک می کرد و پس از کار به راز و نیاز با خدا می پرداخت. او صاحب 5 دختر و 2 پسر بود. در اوقات مختلف و ایام زیارت به زیارت امامزاده پیرنو می‌رفت .

او همیشه به نوه هایش می گفت که اسلام و امام را پشتیبانی کنید مثل اینکه می دانست که آخر عمرش رسیده و می گفت نمی دانم چرا دلم از دنیا سیر شده چنانکه عیدی دخترانش را چه در شهر و چه در روستا یک ماه پیش از شهادت داده بود . و از او که سوال می کردند چرا زود عیدی داده ای می گفت چون نمی دانم که تا عید زنده می مانم یا نه! سرانجام در حمله ی موشکی 63/12/20 در بروجرد به شهادت رسید. یادش گرامی باد

منبع: زنان شهید

امامزاده پیرنو