- پنجشنبه ۱۸ شهریور ۰۰
- ۰۳:۰۸
شهید تیمور معظمی‌گودرزی، پانزدهم فروردین 1340، در روستای ملمیجان از توابع شهرستان بروجرد به دنیا آمد. دانشجوی رشته تربیت معلم بود. ازدواج کرد. تنها پسر خانواده بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوم خرداد 1365، در حاج‌عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، به شهادت رسید. پیکرش 8 سال در منطقه باقی ماند و سال 1373، پس از تفحص ، در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
وصیت نامه شهید تیمور معظمی گودرزی
بسم الله الرحمن الرحیم
و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً بل احیاء عند ربهم یرزقون
با سلام و با درود بیکران بر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نایب برحقش حضرت امام خمینی رهبر کبیر مستضعفان جهان و با درود مخلصانه نثار روح شهیدان راه اسلام و حقیقت و با سلام بر مجاهدان فی سبیل الله.
وصیت نامه خویش را به رشته تحریر درمی‌آورم. اولین مطلبی که به نظر این حقیر جلب نظر می‌کند این است که در این موقع حساس که اسلام و شرافت انسانی در بین است وظیفه تمام مسلمین واقعی است که در راه خدا و فقط برای رضای حق تعالی بپاخیزند و از هیچ نیروی شیطانی هراسی نداشته باشید که بنا به فرموده امام امت نیروی خدا بالاتر از تمام نیروهاست و بقول پیامبر بزرگوار (ص) مجد و عظمت برای فرزندان خود به یادگار بگذارید و جبهه‌ها را خالی نکنید. و ای برادران مسلمان مردانه به جبهه‌ها هجوم آورید و کسانی که توانایی آمدن ندارند پشت جبهه‌ها را گرم نگه‌دارید. تا کار این صدام و صدامیان بی‌دین و متجاوز را یکسره کنید و از دین و ناموس خویش دفاع کنید که اگر خدای ناکرده این مزدور (صدام) جان بگیرد بلایی به سر اسلام و مسلمانان می‌آورد که زبانم لال هیچ مسلمانی جرأت نماز خواندن و ادعای مسلمانی کردن نخواهد داشت.
ولی در آخر وصیتی به پدر و مادر عزیزم که ایشان را از جانم بیشتر دوست می‌دارم و بی نهایت شرمنده‌ام از اینکه هیچ گونه خدمتی نتوانستم به ایشان بنمایم. و همچنین از همسر و خواهرانم که امیدوارم خداوند به شما همگی صبر عنایت فرماید و از شما عاجزانه تقاضامندم در مرگم گریه و زاری نکنید که دشمنان اسلام شاد می‌شوند. و این حقیر اگر لایق باشم در راه پرافتخار حسین(ع) قدم می‌گذارم و جامه ننگ و ذلت را نمی‌پوشم. اگر خواستید گریه کنید برای اباعبدالله الحسین گریه کنید که ثوابی بس عظیم دارد.
سفارشی که دارم این است که شما (پدر و مادر) و همسر و خواهرانم اشتباهات مرا ببخشید و از خدای بزرگ برایم طلب مغفرت نمایید. چون در تمام طول زندگیم همیشه مرتکب معصیت شده‌ام و اطاعت خالق خویش را نکرده‌ام. غصه نخورید با سرافرازی و سربلندی زندگی کنید چون تنها پسرتان را در راه خدا هدیه کرده‌اید.
مادر، پدر عزیزم و همسر و خواهران مهربانم و وابستگان و دوستان از اینکه با شما خداحافظی نکرده‌ام مرا ببخشید.
درود بر حسین (ع) و بر شهیدان راه حق تعالی
خداحافظ
به امید پیروزی نهایی اسلام بر قوای کفر جهانی
تیمور معظمی گودرزی
صفحه شهید در پورتال جامع شهدای دانشجو
خاطرات رزمنده بهمن امرایی از شهید تیمور معظمی گودرزی
