یاد شهیدان 🌹

بانوی شهیده نصرت بنان
نام پدر: علی اکبر
شغل: خانه دار
تاریخ تولد: 7-2-1325 شمسی
محل تولد: بروجرد
تاریخ شهادت : ۱۳۶۷/۰۱/۰۹ شمسی
محل شهادت : خرم آباد
دلیل شهادت : بمباران هوایی خرم آباد -خیابان شریعتی
محل خاکسپاری : بهشت رضای شهرستان خرم آباد

نوید شاهد

هشتم اردیبهشت ۱۳۲۵، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش علی اکبر ، خواربارفروش بود و مادرش عصمت نام داشت. خانه دار بود. ازدواج کرد و صاحب سه پسر و یک دختر شد. نهم فروردین ۱۳۶۷، در بمباران هوایی خرم آباد توسط هواپیماهای جنگی دشمن بعثی به شهادت رسید. مزار او در بهشت رضای همان شهرستان قرار دارد. سه پسرش محسن، غلامعباس و محمدرضا خدمتی نیز به همراه او به شهادت رسیده اند.

پدرش علی اکبر بنان هم در همان بمباران به شهادت رسیده است.

سایت یاد امام و شهدا

خاطرات همسر و عکس پدر و فرزندانش در ادامه مطلب

زندگینامه شهید نصرت بنان
شهید نصرت بنان در هفتمین روز اردیبهشت سال 1325 متولد شد. پدرش علی اکبر مردی باتقوا و پرهیزگار و معلم قرآن بود. سواد خواندن و نوشتن داشت.پس از ازدواج با عزیز خدمتی که مردی با دین و بااخلاق بود دوره جدیدی از زندگی او آغاز شد.
حاصل زندگی مشترک او 3 پسر و 1 دختر بود که دختر بزرگش (معصومه خدمتی) و همسر و فرزندش (شهید مجید و عباس شماعی) و 3 فرزندش غلامعباس،محسن و محمدرضا نیز هنگام بمباران در کنار مادر بوده و پدرش نیز شهید علی اکبر بنان به همراه آنها بوده و به غیر از معصومه که جانباز شده همگی به فیض شهادت رسیدند. شهیده نصرت بنان در کنار پدر و فرزندانش در جوار حضرت حق آرام گرفتند. او و دیگر عزیزانش به خیل کاروان شهدای کربلا پیوستند.

خاطرات شهید نصرت بنان به نقل از همسر شهید
قال رسول الله (ص)  إذا أرادَ اللّه ُ عزّ و جلّ بعَبدٍ خَیرا فَقَّهَهُ فی الدِّینِ، و زَهَّدَهُ فی الدُّنیا، و بَصَّرَهُ بعُیوبِ نَفْسِهِ . پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هرگاه خداوند خوبى بنده اى را بخواهد او را در دین فقیه و آگاه گرداند ، به دنیا بى اعتنایش کند، و بیناى عیبهایش سازد .

هرگاه خداوند اراده کند برای بنده ای خیر و خوبی را،او را در دنیا اهدا می کند و درباره دینش آگاه و نسبت به عیبهایش او را بینا می گرداند.
یکی از روزهای اردیبهشت ماه سال 1389 در کنار همسر شهید نصرت بنان و پدر شهیدان محسن،محمدرضا و غلامعباس خدمتی نشسته تا از همسر و فرزندانش شهیدش برایمان سخن به میان آورد. و او این چنین آغاز کرد: عزیز خدمتی هستم همسر شهیده نصرت (فاطمه)بنان. او همسری نمونه، فداکار و مهربان و خوش خلق بود. از صفر با هم شروع کردیم. سال 67 بود همسر و فرزندانم به خرم آباد منزل پسرعمویم برای مهمانی رفته بودند، دامادم شهید عباس و نوه ام که پسر عباس بود از (شماعی) بروجرد به خرم آباد آمده بودند گویا می دانستند که قرار است حادثه ای پیش آمد کند. همسرم آنقدر خوب بود که من همیشه به او خانم فاطمه می گفتم. حتی یکبار هم نشد او را به نام نصرت یا فاطمه صدا کنم. خیلی دوست داشتم که طوری جبران زحماتش را نمایم. با همه چیز من ساخت. از صفر شروع کردیم تا وقتی که کمی اوضاع مالی مان بهتر شد که البته خدا نخواست که بماند و نتیجه زحمات و فداکاری هایش را ببیند. به نماز و روزه خیلی اهمیت می داد. همیشه می گفت عزیز آقا اگر من روزی نبودم تا حد توانت به فقرا و نیازمندان کمک کن. مثل این بود که وصیت می کرد.

دو هفته قبل از اینکه این اتفاق بیفتد نمی دانم خواب بودم یا بیدار، رویا بود یا خیال ولی هرچه بود لحظه ای فکر و خیالم را آرام نگه نمی دانشت. دیدم که توی حیاط خانه پدری ام که چند تا درخت بزرگ بود همه آتش گرفته بودند. آنقدر سوختند که چیزی از درختها باقی نماند. می خواستم آب بیاورم ولی آبی نبود. یک لحظه که به خودم آمدم دیدم دو تا نهال خیلی خیلی کوچک شاید 2 یا 3 سانت بلندی داشتند از کنار آن درختهای سوخته روئیدن وقتی به خودم آمدم تمام لباسهایم بوی دود می داد و خیس شده بود. انگار که زیر دوش آب بودم.
خدا می داند نمی دانم خواب بودم یا بیدار ولی همه اینها را دیدم بعد از اینکه خرم آباد بمباران شده بود و من بروجرد بودم وقتی فهمیدم عجیب دلشوره بدی پیدا کردم. بی اختیار به یاد رویایی که پیش آمده کرده بود برایم افتاده توی دلم به قول خودمان فرو ریخت. با یکی از دوستانم آقای خاکباز که 2 پسر و خواهرزاده اش با بچه هایم توی خرم آباد بودند راهی آنجا شدیم. توی راه به او گفتم نمی دانم چه خاکی به سرمان شده؟ به هر حالی که بود خود را به نزدیک خانه پسرعمویم که همانجا مهمان بودند رساندیم. از دور که نگاه کردم از خانه 3 طبقه ای که خانه پسرعمویم بود خبری نبود به تلی از خاکستر تبدیل شده بود. دیگر نفهمیدم چه شده تا 11 شب بیهوش بودم وقتی به خودم آمدم از بستگان و آقای معماری از دوستان بالای سرم بودند. گفتم چه خبر شده؟ گفتند بچه ها و همسرت را به اصفهان برده اند خیلی زخمی شده اند. ولی خودم می دانستم. گفتم نه دروغ نگوئید. خودم درخت تنومند خانه ام را با درخت های دیگر را دیدم که سوختند و خاکستر آنها را بالا برد. بعد از 3 روز که در بیمارستان بودم مرا برای تشیع بردند. همسر و فرزندانم را خرم آباد به خاک سپردند. دامادم و نوه ام (شهید عباس و مجید شماعی) را در بروجرد و عروس عمو و زن عمو و دیگر بستگانم را به نهاوند و جاهای دیگر بردند. بگذریم خدا از این روزها و این حادثه ها برای هیچ خانواده ای پیش نیاورد. همسرم فاطمه خانم درخت تنومند خانواده ام بود که رفت و...
دیگر تاب نیاورد و بغضی که در گلو داشت شکسته شد. صورتش را برگرداند تا اشکهایش را که روی گونه لغزیده بود نبینم. سعی کردم او را آرام نمایم تا بتواند از فرزندان شهیدش صحبت کند.

به نقل از پایگاه : زنان شهید

شهید علی اکبر بنان
نام پدر: مشهدی ابوالقاسم