یاد شهیدان 🌹

خبرگزاری تسنیم: «زهیر بان‌پرور» جانباز شیمیایی ۷۰ درصد دوران دفاع مقدس که روز پنجشنبه  به شهادت رسیده بود، روز گذشته پس از برگزاری نماز جمعه تشییع و پیکر مطهرش به خاک سپرده شد. (13 شهریور 1393)

به گزارش خبرگزاری تسنیم، «زهیر بان‌پرور» جانباز شیمیایی 70 درصد دوران دفاع مقدس صبح روز پنج شنبه پس از تحمل چندین سال درد و رنج ناشی از مصدومیت شیمیایی در منزلش در شهرستان فردیس کرج به شهادت رسید. پیکر مطهر این شهید دفاع مقدس روز جمعه مورخ چهاردهم شهریورماه  بعد از نماز جمعه شهرستان فردیس تشییع و به خاک سپرده شد.

در این مراسم که با حضور امام جمعه و فرماندار شهرستان فردیس، رئیس دادگستری، فرمانده سپاه ناحیه امام رضا و مردم شهید پرور شهرستان فردیس برگزار شد، نمازگزاران پس از قرائت نماز بر پیکر پاک این شهید، پیکر این رزمنده هشت سال دفاع مقدس را که در عملیات‌های مختلف مجروح و در حلبچه شیمیایی شده بود از مصلی فردیس تا فلکه اول تشییع و تجدید میثاقی دوباره با آرمان‌های امام راحل(ره) و شهیدان انقلاب اسلامی کردند.

دریافت فیلم

در این فیلم زهیر بان پرور جنگ زده خوزستانی روایتی دارد از سرگذشت خود که دانش آموز دبیرستان شهیدستان کرج بوده و بعد از جنگ دبیر همان دبیرستان می شود و در کلاسی تدریس میکند که زمانی خود با همکلاسی های شهیدش بر روی همان نیمکت ها می نشسته . سالیانی بعد "زهیر بان پرور" در اثر جراحات ناشی از جنگ خودش هم به شهادت میرسد. 

زندگینام و تصاویر جانباز شهید زهیر بان پرور

وبلاگ شهیدستان کرج

شهید مظفر احمدوند

نام پدر: قاسم علی
تاریخ تولد: 1-1-1344 شمسی
محل تولد: البرز - کرج

سن: 21 سال (چهارم دبیرستان)

تاریخ شهادت : 21-10-1365 شمسی
محل شهادت : سردشت

عملیات:پدافندی

گلزار شهدا: حاجی آباد - البرز - کرج

زندگینامه و خاطرات خواهر شهید:

مادر شهیدان اسحاقی می‌گوید: خیلی خوشحالم که پیکر پسرم بازگشت است. اگر بدانید در این سال ها چه حالی داشتم. هر کسی که در خانه را می‌زد، می گفتم محمد من آمده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فیلم شیار 143 را تقریبا اکثرمان چند بار یدده‌ایم. داستان مادری کرمانی که جوان رعنایش را راهی جبهه می‌کند و فرزندش در جنگ مفقود می‌شود. روایت چشم انتظاری‌ها و بیم و امیدهای یک مادران شهدای مفقودالاثر همه شبیه همین مادر شیار 143 است اما با تفاوت‌های نه چندان زیاد. بیگم اسحاقی هم یکی از همین مادران است که روایت‌های مشابهی از زندگی فرزندش و 35 سال چشم انتظاری دارد. او چهار پسر و چهار دختر داشت. دو تن از پسران او در هشت سال دوران دفاع مقدس به شهادت رسیدند. یکی در سال 63 و دیگری سال 66

شهید «محمد اسحاقی» فرزند صفت اله، متولد 1340 بود که در سن 26 سالگی در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید اما پیکر مطهر او که در اول فروردین ماه سال 1366 به شهادت رسیده بود در منطقه شلمچه ماند و در شمار شهدای مفقود الاثر جای گرفت. پیکری که سال‌ها مفقود بود در عملیات تفحص پیدا شده و هویتش توسط آزمایش DNA شناسایی شد و مادرش چند روز پیش بعد از سال‌ها فراق توانست پیکر فرزند گمشده را در آغوش بگیرد.

مادر شهیدان اسحاقی از چشم انتظاری این سال‌ها در گفتگو با تسنیم چنین می‌گوید: خیلی خوشحالم که پیکر پسرم بازگشت است. اگر بدانید در این سال ها چه حالی داشتم. هر کسی که در خانه را می‌زد، می گفتم محمد من آمده است. محمد و احمد همیشه در جبهه با هم بودند و معمولاً با هم می‌آمدند. نهایتاً هر دو هم شهید شدند. خبر شهادت احمد را محمد برای من آورد. احمد سال 1363 به شهادت رسید. اینبار محمد هم رفت و برای همیشه در منطقه ماند. هر دو مفقودالاثر بودند. اول پیکر احمد آمد. اما 35 سال طول کشید تا پیکر محمد برگردد. در این سال‌ها همسرم مریض شد و فوت کرد.

شهید مرتضی زارع عضو کمیته فرهنگی جهاد سازندگی شهریار و ساکن روستای فرارت از توابع شهریار متولد سال 1338 یکی از مؤمنین و مذهبی ترین افراد در محل بوده و مورد احترام بزرگ و کوچک بود و در بین جوانان محل نقش محوری داشت و در اوائل انقلاب و سالهای جنگ بطور شبانه روزی در کمیته فرهنگی جهاد سازندگی خدمت میکرد و چندین بار از طرف بسیج به جبهه های نبرد اعزام شد و درنهایت در تاریخ 1361/11/22 در منطقه عملیاتی فکه در عملیات والفجر مقدماتی به درجه رفیع شهادت نائل شد و پیکر مطهرش در منطقه باقی ماند و چندین بار دوستان سعی در بازگرداندن پیکر مطهر داشتند و پس از سالها موفق شدند. روحش شاد

وصیت نامه جهادگر شهید مرتضی زارع