شهدا را فراموش نکنیم
14 شهریور سالروز شهادت شهید قاسم (بیژن) درویش از شهدای کن گرامی باد
یکم فروردین ۱۳۳۶، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش کریم الله و مادرش،ایران نام داشت. تا پایان سوم راهنمایی درس خواند. تکاور و گروهبان دوم ارتش بود. سال۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد.
از سوی ارتش در جبهه حضور یافت. چهاردهم شهریور ۱۳۵۸، در سردشت توسط گروههای ضدانقلاب شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است.قطعه 24 ردیف 32 شماره 37 . او را قاسم نیز می نامیدند.
شهید مرتضی زارع دولابی در سال 1337 در محله دولاب تـهران محله‌ای که عطر و بوی شهادت «نواب صفوی» و مبارزات « آیت‌الله سعیدی » در آن پیچیده بود, چشم به جهـان گشود. وی در سایه تربیت صحیح خانواده، از همان کودکی علاقه وافری به قرآن و کتب قرآنی نشان می‌داد. پس از تحصیل تا مقطع دوم راهنمایی به کار روی آورد و معلومات خود را با مطالعه آثار بزرگان مبارزه و شرح حال آنان روز به روز افزون می‌ساخت.
اولین جرقه‌های حضور او در مبارزات انقلابی، پخش اعلامیه‌های حضرت امام (ره) و شرکت در سخنرانی‌های علما و بزرگان این قیام مردمی در سال 1356 آشکار شد که نتیجه آن مورد ضرب و شتم قرار گرفتن او توسط مأمورین ساواک بود.پس از پیروزی شکوهنمد انقلاب اسلامی در زمره افرادی بود که به تشکیل انقلاب مشغول شد و پس از آن به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد.
هنوز یک ماه از ازدواجش نگذشته بود که عازم جبهه سوسنگرد و آبادان شد و بعد از شرکت در عملیات بیت‌المقدس، همراه جمعی از مسئولان به کمک مردم ستمدیـده لبنان شتافت و مدت چهـارده ماه در علمیــات‌های ضد صهیونیستی هم‌پای مبارزان لبنـانی ایفای نقش کرد. وی زمانی که به ایران بازگشت، فرمانـدهی گردان حضرت قاسم (ع) را در لشکر 10 سیدالشهدا (ع) بر عهده گرفت.
او همواره در آرزوی پیوستن به یاران شهیدش بود و پس از حماسه‌آفرینی در عملیـات والفجر مقدماتی و والفجر 1 ؛ طولی نکشید که او نیز به پرستوهای مهاجر رسید و در بامداد دوازدهـم مردادماه سال 1362 مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع)، درحالی که عملیات غرورآفرین والفجر 2 در منطقه حاج‌عمران دنبال می‌شد، پرچم سرخ شهـادت را این‌بار عاشقـانه بر فراز قلـه 2519 برافراشته ساخت و آسمانی شد.
شهیده محبوبه دانش آشتیانی
شهید محبوبه دانش‌آشتیانی فرزند شهید حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ غلامرضا دانش آشتیانی، از چهره‌های شاخص شهدای یوم‌الله 17 شهریور و چهره نمادین آن به شمار می‌رود. سوگمندانه باید اذعان کرد که در بازشناسی مکانت آن شهید والاقدر، اقدام در‌خوری صورت نگرفته و سلوک فردی و اجتماعی او در هاله‌ای از غفلت قرار گرفته است. در سالروز «جمعه سیاه» و در تکریم مقام شهید محبوبه دانش آشتیانی، گفت وشنودی با دکتر زهرا آیت‌اللهی را در این‌باره به شما تقدیم می‌کنیم. امید آنکه مقبول افتد.
نامه شهید آشتیانی به دخترش
بسمه تعالی
مریم (فاطمه ) عزیزم، اولین گفتاری است که با زبان قلم با تو در میان میگذارم و راز دل خود را که از کانون مهر و محبت سرچشمه گرفته و مشعل‌های سوزان آن درد و رنج فراق را نصیبم ساخته است با تو می‌گویم .
دختر عزیزم این را بدان که این مهر و محبت و این علاقه و الفت را خدای توانا در دل و کانون حیات بشر قرار داد تا در نتیجه افراد انسان باهم هماهنگ شوند و با بکار بستن دستورهای حیات بخش خویش مردان صالح و زنانی مظهر عفاف گردند . یعنی من بکوشم و از روی علاقه به تو تو را چنان تربیت کنم که خانمی پرهیزکار و گوهری گرانبها گردی تا دامن پربهایت فرزندان امانت و راستی و فضیلت و درستی تربیت کند.
خلاصه آنکه تو نمونه از فضیلت و انسانیت از من به یادگار بمانی و از خود هم فرزندان شایسته ثمر دهی. بگذرم این رشته مهر و محبتی که خدای مهربان در دلم گذارده و در اثر جدائی تو مرا در رنج انداخته برای چنین هدف بزرگی است .
تو خود این را بدان و این مختصر نامه پدر را با خود از دوران کودکی و اولین وحله زندگی بیادگار داشته باش و به گوش دل بسپار تا چون بزرگ شدی یادگاری از من نزد تو باشد و همیشه در آن اندیشه کنی و از آن پند بگیری.
این علاقه من به تو دوامی ندارد و تا زمانی رشته دل من را با تو و هرکس دیگر پیوند میدهد و ما را به یکدیگر نزدیک نگه می دارد که آن خدای عزیز را فراموش نکنی و خشنودی و خیرخواهی او را در نظر داشته و فرمانهای سعادت بخش وی که در وحله اول نسبت به تو شناسایی او و پرستش وی و رعایت عفت و اطاعت از شوهر است به کار بندی تا در نتیجه به کار بستن دستورهای خدا از لذت و آسایش آن برخوردار گشته و دریابی که دین خدا از روی علاقه ای است که او به تو دارد و از علاقه پدر و هرکس دیگر به تو بیشتر است .
خواهان سعادت و عزت تو و همه
پدر مهربانت
غلامرضا دانش آشتیانی
۵/۶/۱۳۳۲ شمسی برابر بتاریخ ۱۸ ذی الحجه الحرام ۱۳۷۲ قمری
زندگینامه و خاطرات شهید در ادامه مطلب
شهید محمدعلی رجایی از مدیران و سیاست‌مداران مطرح ایران در اوایل شکل گیری انقلاب اسلامی است که منش و شخصیت وی همچنان بعد از گذشت چهار دهه از زمان شهادتش، می تواند الگویی جامع و پسندیده برای مردم و خصوصاً مسئولین کشور باشد.
محمدعلی رجایی در خرداد ۱۳۱۲ در خانوادهای مذهبی، پیشه ور و مخالف شاه، در قزوین متولد شد. در کودکی پدر خود را از دست داد و از همان اوایل در کنار تحصیل در مدرسه، به کار در بازار و دست‌فروشی پرداخت تا کمک‌خرج مادرش باشد.
|
شهید داود معظمی گودرزی نام پـدر : حسین تـاریخ تـولـد : ۱۳۴۱/۰۱/۲۲ مـحل تـولـد : تهران سـن : ۲۰ سـال دیـن و مـذهب : اسلام شیعه
تـاریخ شـهادت : ۱۳۶۱/۰۸/۰۲ مـحل شـهادت : سومار |
بیست و دوم فروردین ۱۳۴۱، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش حسین، کارگر چیت سازی بود و مادرش، ملوک نام داشت. تا پایان متوسطه در رشته برق درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوم آبان ۱۳۶۱، در سومار توسط نیروهای عراقی شهید شد. تاکنون اثری از پیکرش بدست نیامده است.
یادکده
سخن گفتن از شهید دکتر مصطفی چمران، این مرد عمل و نه مرد سخن، این نمونه کامل هجرت، جهاد و شهادت، این شاگرد مکتب علی(ع)، این مالک اشتر جنوب لبنان و حمزه کربلای خوزستان سخت و دشوار است. چرا که حتی نمی‌توان یکی از ابعاد وجودی او را آنگونه که هست، توصیف کرد و نبایست انتظار داشت که بتوانیم تصویر کاملی در این مختصر از او ترسیم کنیم.
دکتر مصطفی چمران در سال ۱۳۱۱ در تهران، خیابان پانزده خرداد، بازار آهنگرها، سرپولک متولد شد.
زندگینامه و خاطرات در ادامه مطلب ...
نگاهی به دیدگاههای شهید رجایی
شهید رجایی
شهید رجایی و کشاورزان
: دولت با عزم راسخ ، مصمم است که جامعه مصرف زده و طاغوت زده را به یک کشور تولید کننده بدل سازد. برای این کار دست استمداد خود را به سوی زحمتکشان و دهقانان مسلمان دراز می کنم.
قلب من همواره برای دهقانان و روستائیان زحمتکش و مسلمان و انقلابی می تپد. من بر دست های پربرکت و پینه بسته آنها که با خلوص به تولید مشغول است، بوسه می زنم.
شهید رجایی و هنر
: هنر وقتی شایسته صفت ” مردمی” است که منعکس کننده خواست ها و آمال انسانهای محروم و ستمدیده باشد.
شهید رجایی و شهادت:
ما را هراسی از مرگ نیست.
شهید رجایی و معلمی
اجرتون با شهدا برای ایجا این بستر این بزرگواران اگر تخصص شو داشتن منتظر نظر شما نمی موندن