شهدا را فراموش نکنیم
در این فیلم زهیر بان پرور جنگ زده خوزستانی روایتی دارد از سرگذشت خود که دانش آموز دبیرستان شهیدستان کرج بوده و بعد از جنگ دبیر همان دبیرستان می شود و در کلاسی تدریس میکند که زمانی خود با همکلاسی های شهیدش بر روی همان نیمکت ها می نشسته . سالیانی بعد "زهیر بان پرور" در اثر جراحات ناشی از جنگ خودش هم به شهادت میرسد.
نام: مرتضی
نام خانوادگی: گودرزی مومنی
نام پدر: کریم
تاریخ تولد: ۱۰ تیر ۱۳۵۰
محل تولد: تهران
سن: ۱۶ سال
تاریخ شهادت: ۱۵ تیر ۱۳۶۶
محل شهادت: ماووت – دوقلو
عملیات: تکمیلی نصر ۴
یگان: لشکر ۱۰ سیدالشهدا – گردان علی اکبر(ع)
مزار: تهران – بهشت زهرا – قطعه ۲۹ ردیف ۱۶۳ – شماره ۱۶/۲۶
دوازدهم آبان ۱۳۵۰، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش کریم و مادرش، شوکت نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هفدهم تیر ۱۳۶۶، در ماووت عراق بر اثر اصابت گلوله دشمن بعثی شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است.
۰۱ تیر ۱۴۰۰
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فیلم شیار 143 را تقریبا اکثرمان چند بار یدده‌ایم. داستان مادری کرمانی که جوان رعنایش را راهی جبهه میکند و فرزندش در جنگ مفقود می‌شود. روایت چشم انتظاری‌ها و بیم و امیدهای یک مادران شهدای مفقودالاثر همه شبیه همین مادر شیار 143 است اما با تفاوت‌های نه چندان زیاد. بیگم اسحاقی هم یکی از همین مادران است که روایت‌های مشابهی از زندگی فرزندش و 35 سال چشم انتظاری دارد. او چهار پسر و چهار دختر داشت. دو تن از پسران او در هشت سال دوران دفاع مقدس به شهادت رسیدند. یکی در سال 63 و دیگری سال 66
شهید «محمد اسحاقی» فرزند صفت اله، متولد 1340 بود که در سن 26 سالگی در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید اما پیکر مطهر او که در اول فروردین ماه سال 1366 به شهادت رسیده بود در منطقه شلمچه ماند و در شمار شهدای مفقود الاثر جای گرفت. پیکری که سال‌ها مفقود بود در عملیات تفحص پیدا شده و هویتش توسط آزمایش DNA شناسایی شد و مادرش چند روز پیش بعد از سال‌ها فراق توانست پیکر فرزند گمشده را در آغوش بگیرد.
مادر شهیدان اسحاقی از چشم انتظاری این سال‌ها در گفتگو با تسنیم چنین می‌گوید: خیلی خوشحالم که پیکر پسرم بازگشت است. اگر بدانید در این سال ها چه حالی داشتم. هر کسی که در خانه را می‌زد، می گفتم محمد من آمده است. محمد و احمد همیشه در جبهه با هم بودند و معمولاً با هم می‌آمدند. نهایتاً هر دو هم شهید شدند. خبر شهادت احمد را محمد برای من آورد. احمد سال 1363 به شهادت رسید. اینبار محمد هم رفت و برای همیشه در منطقه ماند. هر دو مفقودالاثر بودند. اول پیکر احمد آمد. اما 35 سال طول کشید تا پیکر محمد برگردد. در این سال‌ها همسرم مریض شد و فوت کرد.
بسیجی شهید «سعید حسنان» فرزند ابوالقاسم در سال ۱۳۴۱ به دنیا آمد. او از سمنان به جبهه اعزام شد و در سن ۲۲ سالگی در عملیات بدر در منطقه شرق دجله در ۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۶۴ به فیض شهادت نائل آمد و پیکر پاکش در منطقه بر جای ماند.
مراسم وداع با پیکر شهید «سعید حسنان» سه‌شنبه‌شب، ۱۳ مهرماه ۱۴۰۰ در گلزار شهدای آستان مقدس امامزاده یحیی بن موسی (ع) سمنان برگزار شد.
تشییع پیکر مطهر شهید «سعید حسنان»، از شهدای شهرستان سرخه که به‌تازگی با تلاش کمیته جست‌وجوی مفقودین به موطن خود بازگشته است، پس از سال‌ها چشم‌انتظاری مردم و خانواده‌اش و با شکوه خاصی ظهر امروز، ۱۵ مهرماه ۱۴۰۰ در سرخه انجام شد. در این مراسم، شمار زیادی از مردم و مسؤولان حضور داشتند و این لاله پرپر را روی دستان خود تشییع کردند و در آرامگاه ابدی‌اش به خاک سپردند. تصاویر مراسم
|
شهید حیدر معظمی گودرزی نام پدر : علی حسین دانشگاه : تربیت معلم تهران مقطع تحصیلی : کاردانی رشته تحصیلی : تربیت معلم |
مکان تولد : روستای قائد طاهر-بروجرد تاریخ تولد : 1335/05/29 تاریخ شهادت : 1361/05/07 مکان شهادت : پاسگاه زید عملیات : مقابله با تک دشمن |
شهید حیدر معظمی گودرزی در سال 1335 در روستای قائد طاهر دیده به جهان گشود پدرش به عنوان کارگر در شرکت نفت آبادان کار می کرد و به علت گرما و نبود امکانات مناسب در آبادان مجبور می شدند خانواده را در ایام تابستان به مناطق خنک تر بفرستند و تولد حیدر نیز مصادف با چنین ایامی بود. او کودکی خوش سیما و بسیار مهربان بود. دوران ابتدایی مدت 2 سال در آبادان و بعد به علت بازنشستگی پدرش به شهرستان کرج عزیمت نمودند و ادامه تحصیل ابتدایی را در مدرسه ذوب آهن و دبیرستان را در دهخدا گذرانید.
شهید خسرو معظمی گودرزی
نام پدر : علی حسین
ولادت: پانزدهم اسفند ماه 1345، در شهرستان آبادان
شهادت : 13 مرداد 1362 ، عملیات والفجر 3 حاج عمران
شهید «خسرو معظمی گودرزی» که پانزدهم اسفند ماه 1345، در شهرستان آبادان در خانواده‌ای کارگری دارای مشی مذهبی به‌دنیا آمد و پدرش راننده شرکت نفت و اهل یکی از دهات بروجرد بود.
دوران کودکی را تا سن یک سالگی در آبادان بوده و بعد از آن با اخراج پدرش از شرکت نفت همراه با خانواده در سال 46، به‌تهران و بعد از آن به‌کرج نقل مکان کردند. دوران تحصیل را در کرج گذراند. او در دوران انقلاب و در تظاهرات همراه با خانواده شرکت می‌کرد. دوران زندگی و نوجوانی وی با سختی بسیار گذشت و برای کمک به خانواده و همچنین تامین مخارج تحصیل خود کار می‌کرد.
دانش‌آموز اول متوسطه بود که بهعنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سیزدهم مرداد 1362،در حاج عمران با اصابت ترکش به پا شهید شد. مزار پاکش در امامزاده محمد شهرستان کرج است.
خانواده شهید می‌گویند: او فردی بسیار مهربان و مودب بود و دوست داشتنی‌ترین بچه خانواده بود، بسیار مهربان و فرمانبردار بود و نسبت به والدین خود احترام بسیار می‌کرد و هیچ‌گاه کسی را از خود آزرده‌خاطر نمی‌کرد و همه اهل فامیل وی را دوست داشتند.
شهید خسرو معظمی‌گودرزی در وصیت‌نامه خود چنین آورده است:
به نام الله پاسدار حرمت خون تک تک شهیدان و به امید اینکه خداوند مرا تا آخرین لحظه عمرم بر عقیده‌ام استوار بدارد و با سلام به پیشگاه حضرت مهدی صاحب‌الزمان و منجی عالم بشریت و با درود بر رزمندگان اسلام که با خون پاک و عزم راسخشان برای براندازی تمامی ظلم‌ها و کاخ‌های استکباری در راه خدایشان قیام کرده‌اند و با سلام و درود بیکران بر این مردِ حق، پیر جماران، حضرت نائب الامام خمینی که طاغوت با اسم مبارک او به لرزه درمی‌آید؛ وصایا و سفارشات خود را آغاز می‌کنم.
«مبارزه با ظلم و زور»
شهید تازه تفحص‌شده، بسیجی شهید «علیرضا صوفی دادی» فرزند حسن در سال ۱۳۴۹ دیده به جهان گشود. او نیز از مشهد مقدس به جبهه اعزام شد و در سن ۱۶ سالگی در عملیات والفجر ۸ در منطقه فاو در ۲۱ بهمن ماه سال ۱۳۶۴ به فیض شهادت نائل آمد و مفقود الاثر شد.
سرانجام پیکر شهید پس از 36 سال تفحص پس از تشییع بر دستان مردم شهید پرور مشهد مقدس در بهشت رضای مشهد به خاک سپرده شد. شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۰
مادر شهید محمد آقالر
مادر شهید محمد آقالر عصر امروز (دوشنبه ۱۲ مهرماه ۱۴۰۰) پس از ۳۳ سال دوری فرزندش را به آغوش کشید.
به گزارش فارس، سرباز شهید «محمد آقالر» فرزند اسماعیل در سال ۱۳۴۸ به دنیا آمد. او از اهواز به جبهه اعزام شد و در سن ۱۹ سالگی در تک دشمن در منطقه زبیدات در ۱۳ شهریور ماه سال ۱۳۶۷ به فیض شهادت نائل آمد و پیکر پاکش در منطقه بر جای ماند.
به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، همزمان با سالروز رحلت جانسوز پیامبر اعظم حضرت محمدمصطفی و سبط گرامی‌اش امام حسن مجتبی (ع) چهار شهید دفاع مقدس امروز (دوشنبه ۱۲ مهرماه) از طریق انجام آزمایش DNA و پلاک هویت شناسایی شدند.
این چهار شهید با نام‌های علیرضا صوفی دادی، سعید حسنان، محمد آقالر و حسن یاوری هستند.
پیکر شهید«حسن یاوری» که ۳۷ سال دور از وطن در گمنامی بود امروز وارد استان شد بعد از استقبال مسئولان ارشد استان، با خودرو تا محل ستاد فرماندهی سپاه الغدیر استان تشییع شد.
طبق برنامه ریزی‌های انجام شده قرار است پیکر شهید یاوری، پنجشنبه همزمان با سالروز شهادت امام رضا(ع) با حضور اقشار مختلف مردم شهید پرور این استان در یزد تشییع و در گلزار شهدای نعیم آباد به خاک سپرده شود.
شهید حسن یاوری بیست و سوم اسفند ۱۳۶۳ در سن ۱۵ سالگی به عنوان تک‌تیرانداز در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید. اثری از پیکرش بدست نیامد و مزار یادبودی برای او در گلزار شهدای محله نعیم آباد واقع است.
پیکر پاک این شهید با انجام آزمایش دی ان‌ای شناسایی شد تا ۳۷ سال فراق و چشم انتظاری مادر و خواهر و برادر‌های او به پایان برسد.
شهید حسن مهرآسا
تاریخ ولادت: 1 دى 1344سلماس
تاریخ شهادت: 21 اردیبهشت 1367
مزار: گلزار شهدای سلماس
نوید شاهد آذربایجان غربی؛ شهید «حسن مهرآسا» یکم دی 1344 در شهرستان سلماس دیده به جهان گشود. پدرش حسین معلم بود و مادرش بهار نام داشت. تا پایان دوره کاردانی در رشته امور تربیتی درس خواند و معلم شد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سرانجام در بیست و یکم اردیبهشت 1367 در ماووت عراق براثر اصابت ترکش دشمن به شهادت رسید.
آنچه می بینید مصاحبه با مادر گرامی شهید بزرگوار است که تقدیم حضورتان می گردد.
مجروح شده بود. گفت میخوام برم جبهه. گفتیم حالا نمیخواد بری . گفت باید برم اونجا بهم احتیاج دارند.
شهید حمید تشیعی که از رزمندگان تخریب‌چی تیپ ۱۵ امام حسن(ع) بود، یکم شهریورماه سال ۱۳۴۴ در شهرستان بروجرد متولد شد، پدرش غلامحسین و مادرش قدم‌بانو نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. سوم اسفند ۱۳۶۲، با سمت تخریب‌چی در تنگه چزابه بر اثر انفجار مین به شهادت رسید. پیکرش مدتی در منطقه بر جا ماند و پس از تفحص در زادگاهش به خاک سپرده شد.
«بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی که به فکر دوستانی می‌افتم که روزی با آنها اعزام شدیم با هم صحبت می‌کردیم و با هم غذا می‌خوردیم حالت دیگری می‌شوم مثل این است که چندین سال با آنها زندانی بوده‌ام و حال آنها آزاده شده‌اند ولی من هنوز در این قفس تنگ زندانی هستم.
وقتی فکر می‌کنم که الان خدا چه نعمت‌هایی در اختیار آنها گذاشته، وقتی که فکر می‌کنم در بهشت با خدا مکالمه می‌کنند و یا پیش امام حسین(ع) می‌روند حسرت می‌خورم و حسادت می‌ورزم.
بسم رب الشهدا
از امثال محسن سیفی شنفتن و نوشتن دغدغه ی این روزهای من است. این ها تاریخ زنده ی ما هستند و ماها شبیه مرده هاییم بیشتر. اگر روایت شان نکنیم، معلوم نیست برای فردای تاریخ از آنها چه چهره ای بسازند و چه روایتی را تحویل نسل های بعد دهند.
خدایا توفیق از توست... یکشنبه, ۳۰ آبان ۱۴۰۰، ۰۸:۱۴ ق.ظ
بسم الله
نیت کرده ام برای شهید عزیز و گمنام، آقا محسن سیفی کتابی بنویسم. دنبال دوستان و رفقا و خانواده ی او هستم. الحمدلله گفت و گوهایی هم داشته ام. جلوه ها و پرده های دیدنی دارد حیات 19 ساله ی این شهید . محسن سیفی زود شروع کرد و زود هم نتیجه گرفت و به آسمان رفت و نام آور شد . او دوم خرداد1378 در ایرانشهر در استان سیستان و بلوچستان در جریان عملیاتی علیه اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر شهید شد، در حالی که کسی از رفقایش روی شهادت او حساب نمی کرد... اما محسن جلو زد و رفت... پنجشنبه, ۲۷ آبان ۱۴۰۰، ۱۰:۵۴ ق.ظ
درود خدا قوت برادر بزرگوار و ولایی روح پدر تان شاد و قرین ...