گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم وداع با پیکر مطهر شهید مدافع حرم، مصطفی چگینی، امروز؛ سه شنبه 21 دی ماه 1400 در معراج شهدای تهران برگزار شد. این مراسم با حضور پدر و مادر، خواهران و برادران، بستگان، همرزمان شهید و جمعی از مردم برگزار شد.

مراسم وداع با این شهید مدافع حرم 39 ساله با ذکر مصیبت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) توسط مداحان اهل بیت(ع) همراه بود. پدر و مادر شهید چگینی بعد از گذشت 6 سال از شهادت فرزندشان درست در ششمین سالگرد شهادتش با پیکر مطهر او وداع کردند.

شهید مصطفی چگینی متولد دوم آبان 1355 و ساکن یافت آباد تهران بود. او توسط یگان فاتحین راهی سوریه شد و در عملیات منطقه خان‌طومان شرکت داشت و همراه 12 تن از همرزمان ایرانی‌اش روز 21 دی ماه 1394 به شهادت رسید. پیکر مطهر بخشی از این شهدا به خاطر وضعیت جنگی و زیر آتش بودن منطقه به عقب بازنگشت و در شمار شهدای جاویدالاثر مدافع حرم قرار گرفتند.

در گفت‌وگوی مادر شهید گودرزی با دفاع پرس مطرح شد؛

گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: شهید «احمد گودرزی» همزمان با پیروزی انقلاب در سال ۵۷ متولد شد. در سال‌هایی که وی در حال رشد و نمو بود، انقلاب نیز در حال دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتی بود که دشمنان برای آن به وجود آورده بودند؛ احمد انگیزه جهاد در راه خدا را نیز با خود رشد داد تا جایی که زمانی که کوس جنگ در سوریه و در دفاع از حریم اهل بیت (ع) به صدا در آمد، به جبهه نبرد علیه گروهک‌های تروریستی رفت و پس از دو مرتبه رفتن به سوریه، در ۱۴ اسفند ۹۴ به آرزوی خود یعنی شهادت رسید.

شهید قدرت الله عبدیان نخستین شهید مدافع حرم شهرستان کوهدشت است که در ۳۰ فروردین ماه سال ۱۳۵۷ دیده به جهان گشود و در ۱۴ خرداد ۹۵ در درگیری با تروریست‌های تکفیری در حلب سوریه به شهادت رسید.

در دست‌نوشته شهید آمده است:  خدا را شاکرم ملتی را درک کردم که به گفته رهبر فقیدم از امت رسول‌الله در صدر اسلام بالاتر، بهتر و برتر است. ملتی که در دوران حیات خود ثابت کرد شاید تنها ملتی است که از صدر اسلام تاکنون درحالی‌که زر و زور و تزویر در یک‌طرف جهت انحراف این ملت از مسیر خود باهم جمع شدند تا این ملت از مسیر حقی که انتخاب کرده است دست بردارد اما این ملت با بصیرت تمام در برابر زر و زور و تزویر حق را انتخاب کرد و این در تاریخ بی‌مانند است.

خدا را شاکرم در دوره‌ای نفس کشیدم که بهترین افراد بشر را به‌نوعی درک کردم، در محلی کارکردم که بهترین انسان‌ها را دیدم، درزمانی زیستم که حق و باطل را توانستم از هم تشخیص دهم و الحمدالله جزء سربازان کوچکی از جناح حق باشم.

شهیدی که مجوز شهادتش را از سیدالشهدا گرفت/هاشم عشق زینب (س) را به دو قلوهای ۶ ماهه‌اش ترجیح داد

شهید هاشم دهقانی‌نیا نخستین شهید مدافع حرم اردبیل که بعداز پیاده‌روی اربعین و زیارت شهدای کربلا, عشق زینب (س) را به پسران دو قلوی شش ماهه‌اش ترجیح داده و مجوز شهادتش را در راه دفاع از حرم آل الله از امام حسین(ع)گرفت.

مشخصات شهید را نتوانستم پیدا کنم. اگر کسی میشناسد راهنمایی کند.

روزی که با آقا جواد رفیق شدم با عیالم خورخورم (جر و بحثم) بود. جواد چیزی نمی‌دانست یک شب گفت برو خانه عیالت را هم بیاور تا با عیال من برویم پارک. گفتم من نمی‌آیم. جواد خیلی تیز و باهوش بود من توی عمرم نتوانستم حتی یک‌بار هم جواد را سر کار بگذارم تازه همه بهم می‌گویند تو خیلی جلب و تیزی ولی جواد چنان فرز بود چنان مچت را می‌گرفت که می‌ماندی. گفت برای چی نمی‌آیی؟ ماندم چه بگویم شاید هم جواد از جای دیگری بو برده بود یا همان وقت چیزی فهمید پا سفت کرد که برو خانمت را بیاور...

نشد روی حرفش حرف بزنم. زنگ زدم به عیالم. بنده خدا عیال خیلی تعجب کرده بود. گفتم سلام، خوبی خانم؟ گفت بله؟ چیه مجید؟ گفتم کارهایت را بکن می‌خوایم بریم بیرون. گفت چی؟ گفتم میایی؟ گفت بله که میام.

ماشین را برداشتم و رفتم دنبال عیال. بعد هم با جواد و عیالش رفتیم توی خیابون تاب خوردیم. جواد از زندگی و زن و جایگاه زن و رفیق گفت. کمی پیاده شدیم و زن و مرد از همدیگر جدا شدیم. گفت بچه، داری اشتباه می‌روی. زن اینطور است، اونطور است، پیامبر این را گفته، امام آن را گفته، زن این است. روح و دلش آن است. یک پس گردنی، پس کله ام زد و گفت تو از نقش زن و نیاز زن به محبت شوهرش چه میدانی؟ بفهم داری چه کار می‌کنی. فلان کن و بیسار کن. مطمئنم آن شب به عیالش هم گرا داده بود که با عیال من صحبت کند.

منبع: کتاب بی‌برادر؛ صفحه 22 و23/ خاطرات زندگی شهید مدافع حرم جواد محمدی

شهید مدافع حرم جواد محمدی چهارمین شهید مدافع حرم شهر درچه است که پنج شنبه ۱۱ خرداد ماه ۹۶ به سوریه رفت و سه شنبه ۱۶ خرداد ماه ۹۶ همزمان با ۱۱ ماه مبارک رمضان به شهادت رسید و پیکر مطهرش بعد از گذشت ۲۵ روز چشم انتظاری، پیدا شد و قرار است به دُرچه باز گردد.

برش اول:

ارادت حسن به امام رضا (ع) دائمی بود. از نُه ساختمان سوری ها، یکی دست داعش افتاده بود و فرمانده سوری ها می خواست عقب نشینی کند. نگذاشتم. گفتیم: صبر کن ما پسش می گیریم. از ۲۰ نفر نیروهای پشتیبان تک تیر اندازان، نیروی داوطلب خواستیم. فقط شش نفر آمدند. با من و حسن شدیم هشت نفر. رفتیم طرف ساختمان.

مکث کردم. گفتم: حسن هشت نفریم ها! گفت: پس اسم عملیات امام رضا (ع) است. با نوای یا علی بن موسی الرضا (ع) وارد ساختمان شدیم.

تکفیری ها می پرسیدند: من انتم؟ حسن با دو نارنجک رفت طرفشان و فریاد زد: نحن شیعة علی بن ابی طالب(ع)، نحن ابناء فاطمة الزهرا(س)، نحن ابناء الحسین (ع). با انفجار نارنجک ها و تبادل آتش حسن پرواز کرد.

هشت نفری با رمز ذکر امام رضا (ع) وارد معرکه شدیم. حسن شهید شد و من با هشت ترکش برگشتم عقب.

برش دوم:

بعد از شهادت حسن، یکی از اقوام خوابش را دیده بود. گفته بود: حسن! تو که مثل ما بودی، چه شد که شهید شدی؟

گفته بود: به خاطر این که شب های جمعه زیارت حرم امام رضا (ع) رفتنم قطع نشد.

راست می گفت: چهار سال برنامه ثابتش این بود. شب جمعه می رفت هیئت علمدار، بعد از آن تا صبح زیارت امام رضا (ع) بود و دم صبح کله پاچه می خورد و می آمد خانه.

راوی: شهید مصطفی صدار زاده؛ فرمانده گردان عمار لشکر فاطمیون و مهدی قاسمی دانا؛ برادر شهید

مجله فکه، شماره ۱۸۰؛ اردیبهشت ۱۳۹۷؛ صفحه ۶۱ و ۶۷-۶۶٫

مرتبط: امام رضا (ع) و شهدا ، شهدا و اهل بیت (ع)

روز میلاد امام رضا (ع) خبر شهادت فرزندش را آوردند؛ مادر صبورانه ایستاد و گفت: فقط یک پسر داشتم که او را در راه اسلام فدا کردم؛ اگر ۶ پسر دیگر داشتم آن‌ها را هم به سوریه می‌فرستادم.

خبرگزاری فارس ـ حماسه و مقاومت: همیشه تک‌تک فرزندان برای مادر عزیز هستند دختر و پسر هم ندارد، اما یک وقت‌هایی برای مادرهایی پیش می‌آید که همسرشان را از دست می‌دهند و فقط یک پسر دارند و آن یک پسر می‌شود نان‌آور خانه و به نوعی امید مادر و دختران خانه. شهید مدافع حرم «موسی علیزاده» تنها پسر خانواده بود که بعد از درگذشت پدرش نان‌آور خانواده می‌شود و همه جوره هوای مادر و خواهرانش را دارد و نمی‌گذارد علاوه بر درد یتیمی و فراق پدر، مشکلات مالی را هم تحمل کنند. او می‌ایستد و برای خانواده‌اش در نانوایی کار می‌کند تا خواهران بزرگتر شوند و بتوانند گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند. موسی احساس می‌کند دیگر باید کار بزرگتری انجام بدهد او از مادر حلالیت طلبیده و راهی سوریه می‌شود و پس از سه بار اعزام در ۶ مرداد ماه سال ۱۳۹۴ در حماء به شهادت می‌رسد.