شهدا را فراموش نکنیم
شهید:مرادجان نجفی
محل تولد:استان لرستان
محل شهادت:ماؤوت عراق
تاریخ شهادت:۳۰/۳/۱۳۶۶
نام عملیات:نصر۴
یک بارکه زخمی شده بودی!هنوززخم روی صورتت خوب نشده بود.جاش مانده بود و
توکه می دانستی مادرراضی به رفتنت نیست٬ چک وچانه زدنت برای چه بود؟!تازه می
خواستی مراهم قال بگذاری٬ زودبروی.بی خودی حاشانکن٬دیدمت داشتی با مادر
حرف می زدی ویکی بدو می کردی وتامن رسیدم٬ حرفت راعوض کردی.فکرکردی
نفهمیدم کلک؟!. به مادرگفتی:«هیکل میکل ندارم!تاعراقی هادیدنم٬فوری پشت
سنگی٬خاروخوری٬جایی می روم.به خدامواظبم مامان.»من هم بهت گفتم:« اگر
سنگ و خار و خورنبودچه؟»توخندیدی٬زخم صورتت رانشانم دادی.هرچه بودتوازمن
کوچکتربودی.حرفت به دل مادرزودترنشست که گذاشت بروی.
وقتی تیرخوردبه دستت٬وقتی اززمین وهواروی سرمان تیرمی ریختند٬همه گفتند
برگردعقب٬نرفتی. نشستی٬ چفیه ات رابستی روی بازویت ودوباره بلندشدی.رفتی
جلو.گفتندبرگرد٬انگارصدایشان رانمی شنیدی.جلورفتی وبازهم جلوتر.دست وبالت
خونی بود اماپهلوون٬هیچ چیزت نبود.ازدست تو مرادجان. آخرهم هیچ کس حریف تو