یاد شهیدان 🌹

شهید سبزخدا سکوند - سلامتی
نام پدر: نورخدا

تاریخ تولد: 6-5-1343 شمسی
محل تولد:  خرم آباد - لرستان
تاریخ شهادت : 20-2-1361 شمسی
محل شهادت : خرمشهر
گلزار شهدا: نام گلزار:خضر - شهر: خرم آباد - استان لرستان

نوید شاهد

شهید سبزخدا سلامتی (سگوند) در سال 1341 در خانواده ای مذهبی در خرم آباد دیده به جهان گشود. پدرش حاج نورخدا و مادرش حاجیه کوکب نام دارد. شهید دارای خصوصیات اخلاقی بارزی بود. ایشان انسانی خوش اخلاق بودند، ایمان، مردم داری و شجاع بودن از جمله ویژگی های این شهید والامقام می باشد. او در عملیاتهای فتح المبین و بیت المقدس شرکت نمود. در عملیات فتح المبین از ناحیه پا مجروح شد که اعضای خانواده اطلاع نداشته و پس از شهادت از طریق دوستان اطلاع پیدا کردند. او سرانجام در تاریخ 19/ 2/ 1361 در عملیات بیت المقدس ( در جبهه خونین شهر - آزاد سازی خرمشهر) به درجه رفیع شهادت نائل آمد. او دارای یک فرزند پسر می باشد و مزار او در شهرستان محل تولد (خرم آباد) در گلزار شهدای این شهر واقع شده است.

شهید غلامحسن لشنی زند

فرزند : غلامعباس

تاریخ شهادت : ۱۳۷۱/۰۳/۱۸

محل شهادت : کردستان روستای آلواتان

محل دفن : گلزار شهدای شهرستان دورود

بیست و دوم فروردین ۱۳۴۷، در شهرستان دورود به دنیا آمد. پدرش غلامعباس، کارگر معدن بود و مادرش دلبر خانه دار بود. تا چهارم متوسطه درس خواند. سال ۱۳۷۱ ازدواج کرد. به عنوان پاسدار وظیفه خدمت می کرد. هجدهم خرداد ۱۳۷۱، با سمت نیروی اطلاعات و عملیات در آلواتان هنگام درگیری با گروه های ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به سینه، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

شهید سعید مرادی مطلق

فرزند : کرمعلی

تاریخ شهادت : ۱۳۶۴/۰۶/۲۷

محل شهادت : منطقه پدافندی زبیدات عراق

مزار : گلزار شهدای شهرستان خرم آباد

یکم شهریور۱۳۴۵، در شهرستان خرم آباد به دنیا آمد. پدرش کرمعلی و مادرش بی بی-بانو نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم شهریور ۱۳۶۴، در بمباران هوایی زبیداسایت یاد امام و شهدات عراق بر اثر اصابت ترکش به دست ها و پاها، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

سایت یاد امام و شهدا

شهید پرویز سرلک

فرزند : محمد تقی

تاریخ شهادت : ۱۳۶۵/۱۰/۲۳

محل شهادت : منطقه عملیاتی شلمچه

محل دفن : گلزار شهدای شهرستان الیگودرز

پانزدهم مهر ۱۳۴۷، در شهرستان الیگودرز به دنیا آمد. پدرش محمدتقی، بنا بود و مادرش زهرا خانه دار. دانش آموز سوم متوسطه بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و سوم دی ۱۳۶۵، با سمت تیربارچی در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار اکبرعلی زادگاهش واقع است.

وصیت نامه شهید :

زندگی نامه شهید صیفور برزگری 

در میان خانه های گلی و محقر روستای پیردزگاه بربرود از توابع الیگودرز آشیانه ای که از نوای دل نشین توحید و عطر زیبای ولایت لبریز بود ، شاهد حضور سبز کودکی شد که با اولین گریه هایش ، سبد سبد شادی و طراوت را در فضای خانه پراکند . پدر با توسل به ائمه اطهار (ع) از رسیدن آن قاصدک مهربان اظهار خوشحالی نمودند و با زمزمه ی آهنگ توحید در گوش وی نامش را صیفور نهاد . 

کمبود مدارس و دور افتاده بودن روستا از مراکز آموزشی دست به دست هم دادند تا کودک زیبای پیردزگاه از آموختن درس و مشق بازماند . لکن درس چگونه زندگی کردن و چگونه بودن را در کنار پدر و دامن پرمهر مادر فرا گرفت و از همان روزهای اول که وارد اجتماع شد ، به کارهای کشاورزی و کارگری مشغول گردید . جوانی برومند بود که با الهام از سنت مقدس نبوی بنیاد خانواده ای را ریخت و حاصل آن اقدام مبارک پنج فرزند بود که بعد از او راه پدر را پی گرفتند .

شهید عبدالمحمد آذرشب

 از او که سال 1307 در روستای بزنوید از توابع بخش ذلقی چشمان زیبای خود را به دنیا گشود. دوران پر خاطره کودکی را در کنار دشت های طلایی گندم به پایان برد و از همان جا وارد عرصه زندگی شد و با کار و تلاش فراوان در امور کشاورزی، همراه و همگام خانواده گردید.

«عبدالمحمد» مهربانی را از قطرات باران و سخاوت را از دشت های زیبا فرا گرفت و در تمام مراحل زندگی آنها را بکار بست. عشق به مردم او را به عرصه های نبرد حق علیه باطل کشاند تا در مقابل دشمن متجاوز بایستد و از تعدی و ظلم او به هم وطنانش جلوگیری نماید.

اواسط پاییزسال 1361 بود که بار سفر را بست و همراه با دلاور مردان بسیجی راهی جبهه شد. 10 روز بیشتر از اقامت وی در سنگرهای نورانی دفاع مقدس بیشتر بود که در تنگه چزابه دشمن پیکر ناتوان از پیری او را آماج گلوله ها و ترکش های آتشین خود قرار داد. از آن به بعد نام مبارکش را در میان شهدای زنده دفاع مقدس ـ جانبازان ـ ثبت کردند.

سرانجام 1382/7/18 پس از 21 سال تحمل رنج و مشقت ناشی از جانبازی در سحرگاهی ساقی سیمین ساق آب حیات را به کام او ریخت و برای همیشه او را از غصه و رنج رها کرد. پیکر مطهرش در گلزار شهدای الیگودرز به خاک سپرده شده است.

نامش جاودان و راهش پر رهرو باد

شهید حجت اله ملک محمودی

در تاریخ 18/6/1348 در روستای شاپورآباد از توابع شهرستان الیگودرز به دنیا آمد.

حجت الله ، موفق به کسب دانش نشد و از همان دوران نوجوانی همراه با خانواده به کار کشاورزی و دامداری پرداخت. پس از آن به سربازیش فرا خواندند و او هم لباس مقدس سربازی را پوشید و به جمع ارتشیان کفرستیز پیوست. از همان روزهای نخست خدمت راهی مناطق نبرد حق علیه باطل شد. سرانجام در 1368/7/18 در منطقه عملیاتی مرصاد با اصابت تیر مستقیم وطن فروشان ضدانقلاب به فیض عظیم شهادت نایل آمد.

پیکر مطهرش در زادگاهش به خاک سپرده شده است.

نامش جاوید و راهش پر رهرو باد.

شهید علی رحیمی نژاد

شهید علی رحیمی نژاد در تاریخ 5 شهریور 1347 در شهرستان الیگودرز دیده به جهان گشود. پدرش هیبت الله به خاطر عشقش به مولا امیرالمومنین نام او را علی گذاشت. به خاطر فقر تحصیلات را در ابتدایی رها کرد و به کار مشغول شد تا کمکی برای خانواده باشد. سپس بخاطر کار و بدست آوردن شغل به تهران و شهر ورامین مهاجرت کردند و در سن 19 سالگی در ارتش به خدمت مقدس سربازی رفت. و در تاریخ 17 مهر 1366 در منطقه مریوان به مقام شامخ شهادت رسید . پیکر پاک شهید بعد از تشریفات در مزار حسین رضا شهر ورامین به خاک سپرده شد. 

روحش شاد، یادش گرامی

شهید جاویدالاثر «خدارحم عیسوند»

«خدارحم عیسوند» در روستای «مشکگ» از توابع شهرستان «الیگودرز» به دنیا آمد. وی با تلاش و کوشش فراوان توانست تا مقطع ابتدایی تحصیل را ادامه دهد و پس از آن در کنار خانواده برای تأمین معاش بازوی توانمندی شد برای پدر و همراهی دلسوز و مهربانی شد برای مادر.

خدارحم لباس مقدس سربازی را پوشید و به جمع ارتشیان بیگانه‌ستیز در لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه پیوست و از همان روز‌های نخست خدمت، راهی مناطق نبرد حق علیه باطل شد. وی در منطقه عملیاتی «سرپل‌ذهاب» در عملیات «مرصاد» در نبرد با دشمن مردانه ایستاد و در ۳۱ تیرماه سال ۶۷ بر اثر بمباران هوایی دشمن به شهادت رسید و پیکرش از دید همرزمانش پنهان و نام زیبایش در دفتر جاویدالاثر‌های انقلاب اسلامی به ثبت رسید.

خبرگزاری دفاع مقدس

شهید جاویدالاثر «رسول نامداری»

«رسول نامداری» از جمع آن کاروانی بود که سال ۱۳۴۵ رویش را در روستای «دهنوآلیگر» از توابع «بربرود» الیگودرز به جهان گشود.

چهار سال بیشتر نداشت که داغ سنگین بی‌مادری بر قلب مهربانش نشست و دست‌های سرد مادر را بر گونه‌هایش لمس کرد. از کودکی در کنار پدر به آداب مسلمانی تربیت شد و محبت اهل بیت (ع) در رگ و جانش نشست.

کودکی را با همه سختی‌ها و نامهربانی روزگار پشت سر نهاد و برای آموختن راهی دبستان روستا شد. سپس به «الیگودرز» مهاجرت کرد تا در مسیر آموختن به پیش رود.

فرارسیدن ایام خدمت وظیفه، «رسول» را بر آن داشت تا برای حفاظت از مرز‌های کشور اسلامی ایران، لباس مقدس سربازی را به تن کند و پس از طی آموزش‌های نظامی به جمع دلاورمردان غیور ارتش حزب‌الله در لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه بپیوندد و در مرز‌های غربی کشور در کیان ایران اسلامی دفاع کند.

توطئه استکبار جهانی با سرکردگی فریب‌خوردگان مزدور و وطن‌فروشان منافق باعث شد که بخشی از مناطق غرب کشور برای چند روزی به صحنه تاخت و تاز منافقان از خدا بی‌خبر شود. با رقم خوردن عملیات باشکوه «مرصاد»، «رسول» هم به خط مقدم مبارزه رفت و در «گیلانغرب» آمال و آرزو‌های شیطانی سربازان شیطان را به سراب بدل کرد.

وی ۳۱ تیرماه سال ۶۷ در حالی‌که عاشقانه از انقلاب اسلام دفاع می‌کرد، شهید شد و راه کوی دوست را در پیش گرفت و بعد از آن دیگر کسی نشانی از وی نیافت.

خبرگزاری دفاع مقدس

شهید جاویدالاثر «اکبر مولوی»

در اولین روز از زمستان سال ۱۳۴۷ وجود «اکبر» در میان خانواده، بهاری دیگر را به همراه آورد. وی اولین غنچه‌ای بود که در گلستان عشق رویید و با عطر دل‌انگیزش رونقی به کاشانه کوچک خانواده داد.

«اکبر» درآمد ناچیز خود را در خانواده خرج می‌کرد و با خرید هدیه برای برادر و خواهر‌های کوچک خود، همیشه گل خنده را بر لب‌های آن‌ها می‌نشاند. خود اهل نماز و روزه بود و به آن‌ها نیز سفارش می‌کرد که توجه کنند تا هیچ‌گاه مشغله‌های دنیایی آنان را از یاد خدا غافل نکند، همان‌گونه که خود به بزرگ‌تر‌ها علی‌الخصوص پدر و مادرش احترام می‌گذاشت و با آن‌ها مهربانی می‌کرد، از دیگران نیز می‌خواست احترام به بزرگ‌تر‌ها را فراموش نکنند.

گذشت زمان از وی جوانی برومند و دوست‌دار دین و میهن ساخت و به عزم مبارزه با دشمن متجاوز، لباس مقدس سربازی را به تن کرد و در جمع ارتش حزب‌الله به انجام وظیفه مقدس جهاد پرداخت.

«اکبر» در عملیات «مرصاد» به‌عنوان سرباز یکم به صف روباه‌صفتان منافق هجوم برد و در یک نبرد جانانه در ۳۱ تیرماه سال ۶۷ گل وجودش پرپر شد و با پرواز روح بلندش، دیگر نشانی از وی به‌دست نیامد.

خبرگزاری دفاع مقدس

شهید جاویدالاثر «عبدالله هفت سواران»

«عبدالله» سال ۱۳۴۵ در روستای «آب باریک سفلی» از توابع «الیگودرز» بر مرکب حیات نشست و به خاکیان پیوست و درس انسانیت و اجتماعی بودن را یکی پس از دیگری آموخت و در دبستان روستا نشانی زیبا از خود به‌جای گذاشت.

«عبدالله» که درس مسلمان زیستن را به‌خوبی فرا گرفته بود، برای کمک به پدر پیر خود، قید ادامه تحصیل را زد و تصمیم گرفت تا با کار کردن در زمین کشاورزی، در تأمین معاش، مددکار خانواده خود باشد.

آن‌گاه که در جمع جوانان نشست، بنیاد خانواده را پی ریخت و به هدیه‌ای از جانب خدای مهربان، صاحب فرزندی از آن وصلت شد. سال ۱۳۶۶ بود که لباس مقدس سربازی را به تن کرد و در ارتش همیشه بیدار این مرز و بوم به دفاع از خاک وطن شتافت  و سرانجام ۳۱ تیرماه سال ۶۷ در منطقه «کوشک» اهواز در حالی‌که به حراست از کشور اسلامی ایران مشغول بود، به فیض عظمای شهادت نایل آمد و لباس رزم خود را به‌عنوان کفن انتخاب کرد تا در روز محشر نشانی از فداکاری و ایثار وی در دفاع از دین و حریم مقدس آن باشد.

خبرگزاری دفاع مقدس