یاد شهیدان 🌹

به گزارش مشرق، مهدی بختیاری از فعالین حوزه دفاعی و رسانه در صفحه شخصی‌اش فیلمی از مصاحبه احمد مرادی طالمی خلبان جنگنده F۱۴ با تلویزیون عراق که وسط جنگ، تامکت ایرانی را برداشت و به عراق فرار کرد، منتشر کرد و نوشت:

هرآنچه در این داستان می خوانید، حاصل گفتگو با جناب فریدون مازندرانی (از خلبانان قدیمی F۱۴) است و من از ایشان نقل قول می‌کنم:

«مرادی سال ۶۴ مرخصی گرفت و با خانواده‌اش به یکی از کشورهای اروپایی (احتمالا آلمان) رفت.

آنجا منافقین با او ارتباط می‌گیرند و طرحی می‌ریزند که او یک هواپیمای تامکت را با خودش به عراق ببرد و تاکید می‌کنند که حتما موشک فینیکس داشته باشد.

با سلام

عقابان خونین بال دفتری است برای نسل حال و آینده ما تا جوانان شجاع این مرز و بوم را بهتر بشناسند و بدانند که چه عزیزانی در راه دفاع از این مرز و بوم در خون خود غوطه ور شدند .

شهیدان عزیز ، غیور ، میهن پرست ، شجاع ، دلیر و قهرمان سال 1359


شهریور ماه 1359

محمد زارع نعمتی --- اف 5 ----------27 شهریور 59 ---------- فکه

خالد حیدری---------- اف 4 ---------- 31 شهریور 59 ---------- کوت

محمد صالحی--------- اف 4---------- 31 شهریور 59----------- کوت


مهر ماه 1359

حسن افشین آذر--------- اف 5---------- 1 مهر 59---------- عراق

بهرام عشقی پور ------- اف 4---------- 1 مهر 59---------- پایگاه شکاری همدان

عباس اسلام نیا -------- اف 4---------- 1 مهر 59---------- پایگاه شکاری همدان

غلامحسین عروجی------ اف 5---------- 1 مهر 59---------- ناصریه

شهید محمدمهدی وکیلی

فرزند داوود

متولد 1379/10/25

محل تولد : کرج

تاریخ شهادت : 1401/12/01

محل شهادت : شهرستان چهارباغ البرز

تحصیلات : دیپلم

درجه : استواریکم

مزار  : گلزار شهدای رزکان

تاریخ شهادت : 1401/12/01

علت شهادت : مبارزه با قاچاقچیان موادمخدر

عامل شهادت : گلوله قاچاقچیان موادمخدر

شرح علت شهادت : شهید مدافع وطن محمدمهدی وکیلی متولد سال 1379 کرج و پرسنل کادر اداره مبارزه با موادمخدر شهرستان چهارباغ، مورخ 1401/12/01 در عملیات دستگیری قاچاقچیان مسلح مواد مخدر در شهرستان چهار باغ براثر اصابت گلوله قاچاقچیان به شهادت رسید.

روایت شهید لشکری از شهید محمد زارع‌نعمتی

امیر سرلشکر خلبان شهید حسین لشکری خلبان آزاده جنگ تحمیلی و دفاع مقدس در خاطرات خود به شهید محمد زارع‌نعمتی اشاره می‌کند و می‌گوید: «در اوایل جنگ بود که در مأموریتی، قسمت انتهایی هواپیمایم، مورد اصابت موشک قرار گرفت و کنترل هواپیما از دستم خارج و موتور هواپیما خاموش شد! من احساس کردم که دارم شهید می‌شوم و شهادتین خود را گفتم و دستگیره پرش را کشیدم و بیرون پریدم و دیگر متوجه چیزی نشدم. 

چند ثانیه بعد، با سرعت وحشتناکی به زمین خوردم و از شدت ضربه، جلوی چشم‌هایم را خون گرفت، به طوری که بیشتر از پنج متر را نمی‌توانستم ببینم! کم‌کم حالم بهتر شد و حس کردم در ده‌متری من، عده‌ای مرا در محاصره گرفته‌اند! دست‌هایم را به علامت تسلیم بالا بردم و اسیر شدم. در میان نیروهای محاصره‌کننده، یک افسر هم بود که جلو آمد و چتر و لباس فشاری را از تنم باز کرد. بعد دست‌ها و چشم‌هایم را بستند و مرا سوار ماشین کردند و به جایی بردند که احتمالا مقرشان بود. 

لب پایینم پاره شده و پوست گردنم سوخته بود! بدنم داشت کم‌کم سِر می‌شد و بیش از پیش احساس درد می‌کردم و تعادلم را از دست می‌دادم. در آنجا یکی از افسران ارشدشان آمد و به روی من آب دهان انداخت! در همان لحظه، دردم بسیار شدید شد و بی‌هوش شدم! بعد که به هوش آمدم، دیدم در بیمارستان هستم.

بعدا فهمیدم که بیمارستان «الرشید بغداد» است. وقتی به هوش آمدم، دکتر سرهنگی که پزشک معالج من بود، بالای سرم آمد. بعد یک افسر امنیتی عراق آمد و کارتِ خلبان زارع نعمتی را – که اسیر شده بود – به من نشان داد تا او را شناسایی کنم. من ایشان را قبلا در پایگاه دیده بودم و گفتم: این کارت خلبان زارع نعمتی است. آن افسر اطلاعاتی هم دیگر حرفی نزد و رفت. »

شهید سرلشکر خلبان محمد زارع نعمتی

شهید سرلشکر خلبان محمد زارع نعمتی 

در خرداد ماه سال ۱۳۳۰ در ساوه متولد شد پس از پایان تحصیلات در سال ۱۳۴۹ وارد نیروی هوایی گردید و پس از طی دوره پیشرفته پرواز در سال ۱۳۵۲ به ایران باز می گردد و بعنوان خلبان اف 5 انتخاب می شود با توجه به توانایی بالای پروازی در کمتر از دوسال به عنوان معلم خلبان اف 5 انتخاب می شود صبح روز بیست و هفتم شهریور ماه سال ۱۳۵۹ خبر می رسد نیروهای متجاوز عراقی به مهران حمله کرده اند. بلافاصله دو فروند اف 5 ئی به لیدری سروان محمد زارع نعمتی و شماره دو ستوانیکم بیژن هارونی جهت بمباران آنها به پرواز در می آیند. با رسیدن روی مهران بمباران انجام می شود، ولی هواپیمای زارع نعمتی هدف قرار می گیرد و شماره دو تایید می کند هواپیما با سر به زمین برخورد کرده و خلبان موفق به خروج نشده است ولی محمد مجروح شده بوده و هواپیما با سینه به زمین برخورد می کند و خلبان به صورت impact eject به بیرون پرتاب می شود در این حالت اگر چه پیکر خلبان در ظاهر سالم می باشد ولی از درون کاملا متلاشی می شود .

تا پس از آزادی شهید لشکری ایشان جزو خلبانان مفقودالاثر جنگ بودند که پس از گواهی شهید لشکری مبنی بر شهادت ایشان و تقاضای رسیدگی ایران از دولت عراق آنها اعلام می کنند جسد در قبرستان العماره دفن شده است که مدتی بعد با حضور نماینده ایران پیکر پاک ایشان تحویل می گردد .

خلبان لشگری یک روز جلوتر از خلبان زارع نعمتی اسیر شده بود و همانطور که در خاطراتش نوشته است عراقیها کارت و مدارک شهید زارع نعمتی را به او نشان دادند و گفتند که او شهید شده و هواپیماش منهدم شده است. عراقی‌ها با این کار میخواستند روحیه شهید لشگری را خراب کنند اما غافل بودند که همین مدرکی میشود برای پیگیری های آینده ایران و بازگشت پیکر خلبان شهید به خاک وطن .

خاطره سرلشکرخلبان حسین لشکری از خلبان شهید زارع نعمتی

ششم آبان ۱۳۳۲، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمدعلی و مادرش،حرمت نام داشت. تا پایان کارشناسی در رشته ریاضی درس خواند. سرگرد خلبان ارتش بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان نهاجا در جبهه حضور یافت. هفدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، با سمت خلبان در شلمچه بر اثر اصابت موشک به هواپیما شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است.

به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، نیروی هوایی ارتش از پیروزی انقلاب اسلامی تا آغاز دفاع مقدس نقش پر رنگی در دفاع از کشورمان به خصوص در مقابله با ضد انقلاب در کردستان و مناطق عملیاتی غرب داشته است.
نیروی هوایی ارتش در هنگام تهاجم رژیم بعث به ایران اسلامی در ۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۹ نیز به عنوان یک نیروی واکنش سریع وارد عمل شد و امیر سرلشکر خلبان شهید فکوری فرمانده وقت این نیرو با طراحی عملیات ۱۴۰ فروندی نخستین پاسخ به تجاوز ارتش بعثی را به صدام داد.

کلیپ ساده ای از زندگی خلبان شهید علی امجدیان 


اگر بخواهیم نقش نیروی هوایی ارتش را در دوران دفاع مقدس بیان کنیم باید بگوییم که اگر خلبانان نیروی هوایی و پشتیبانی‌های آنان نبود شاید بسیاری از عملیات‌های دریایی و زمینی مانند عملیات مروارید و والفجر ۸ نیز به پیروزی نمی‌رسید. این نیرو از پایان دفاع مقدس تا کنون هم در عرصه‌های خودکفایی، ساخت و تولید تجهیزات جدید و به روز هم از نیرو‌های پیشگام در نیرو‌های مسلح به شمار می‌رود.

نوید شاهد: از یکی از دوستان سرلشگر شهید خلبان محمود خضرایی نقل شده است که یک بار در پایگاه به صورت آماده بودیم که در ساعت ۴ صبح صدای آژیر اضطراری شنیده شد. بلافاصله به اتفاق خضرایی به پرواز در آمدیم. بعد از ماموریت تازه هوا درحال روشن شدن بود که او گفت: موافقی نماز را همین جا بخوانیم؟

گفتم: خیلی خوبه، از این بهتر نمی شه.

گفت: پس اجازه بده با رادار صحبت کنیم و به سمت قبله پرواز کنیم."

پس از هماهنگی با رادار، سمت قبله را برگزیدیم. ابتدا او نمازش را خواند و آن گاه من هم نمازم را بجا آوردم. پس از ادای نماز، او با صدای گیرایش با خدای خود مشغول مناجات شد و آن گونه ملتمسانه سخن می گفت که من را هم تحت تاثیر قرار داد.

این نماز یکی از نمازهای منحصر به فردی بود که هرگز آن را فراموش نمی کنم.

چقدر دل انگیز و زیباست خلوت با خدا در دل آسمان، گویی روحمان نیز همچون جسم پرواز می کرد و خدایی شده بود. انگار به زمین تعلق نداشتیم و دوست داشتیم همیشه در آسمان پرواز کنیم.

نوید شاهد

زندگینامه سرلشکر خلبان شهید محمود خضرایی 

https://navideshahed.com/fa/news/394492

شهید امیر سرلشکر خلبان شهید «عبدالحسین حاتمی گزنی» یکی از خلبانان رشید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران متولد رشت بود که توسط نیروهای بعث عراق زنده‌به‌گور شد.

امیر سرلشکر خلبان شهید «عبدالحسین حاتمی گزنی» در تاریخ ۲۷ بهمن سال ۱۳۳۱ در خانواده‌ای مومن و مذهبی در شهرستان رشت دیده به جهان گشود.

وی فرزند سوم خانواده بود و از کودکی علاقه فراوانی به پرواز و جمع‌آوری هواپیما‌های پلاستیکی داشت و هر زمان نیز که به هواپیما‌ها در آسمان نگاه می‌کرد، به مادرش می‌گفت: من بالاخره سوار یکی از این هواپیما‌ها می‌شوم‌.

آقا عبدالحسین دوران ابتدایی و دبیرستان را در زادگاهش گذراند و سال ۱۳۴۹ وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد و دوران مقدماتی پرواز را در ایران طی کرد و به آمریکا اعزام شد تا دوره‌های عالی پرواز را به اتمام برساند.

 شهید عباس دوران، خلبان پرآوازه همه دوران، که با غرش جنگنده‌اش از ابتدای دفاع مقدس لرزه به تن صدام و هم پیمانانش می‌اندخت سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز متولد شد.

عباس دوران سال ۱۳۵۱ وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد و پس از طی دوره مقدماتی در ایران برای ادامه تحصیل و طی دوره تکمیلی به آمریکا اعزام شد و پس از اخذ نشان و گواهینامه خلبانی به ایران بازگشت.

او در جنگ تحمیلی  ۳۱ شهریورماه ۱۳۵۹ و در آغاز تحمیل جنگ  به ایران در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیاتی فرماندهی پایگاه سوم شکاری (شهید نوژه) انجام وظیفه می‌کرد، به گفته همرزمانش، هفتاد و دو ساعت در حالت آماده باش ماند و با پروازهای تاثیرگذارش، طنین دلاوری‌اش را زنگ گوش دشمنان ساخت. او در طول جنگ بیش از ۱۲۰ پرواز جنگی داشت و بارها اعلام کرده بود که اگر هواپیما بال نداشته باشد خودم بال درآورده و بر سر دشمن فرود می‌آیم و هرگز تن به اسارت نخواهم داد .