- جمعه ۱۶ آذر ۰۳
- ۰۱:۱۷
بیست و دوم اردیبهشت ۱۳۴۳، در شهرستان ری به دنیا آمد. پدرش جواد، کارگر کارخانه چیتسازی بود و مادرش منیر نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. شانزدهم دی ۱۳۵۹، در هویزه به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.
پدر شهید روزبهانی به فرزند شهیدش پیوست
وی ادامه داد: مراسم تشییع و تدفین آن مرحوم روز شنبه ۲۰ مردادماه ساعت ۱۰ صبح از مقابل منزل آن مرحوم واقع در شهر ری، خیابان فدائیان اسلام، پل سیمان، خیابان سرگرد شهید محمدی، کوچه شهید روزبهانی به سمت بهشت زهرا (س) برگزار خواهد شد.
مراسم ترحیم این پدر شهید نیز روز یکشنبه ۲۱ مرداد ماه از ساعت ۱۸ لغایت ۲۰ در حسینیه پیروان شهدای کربلا واقع در خیابان شهید غیوری، بالاتر از چهارراه خط آهن برگزار خواهد شد. همچنین مراسم دعای توسل و یادبود دیگری نیز روز سه شنبه ۲۳ مرداد از ساعت ۲۱ الی ۲۲:۳۰ در مسجد النبی (ص) واقع در خیابان فدائیان اسلام، ایستگاه منگل، کوچه شهید امیری، کوچه شهید رضایی برقرار خواهد بود.
مسوول امور پژوهشی یادمان شهدای هویزه درباره فرزند شهید این پدر والامقام نیز گفت: دانش آموز شهید محمد جعفر روزبهانی ۲۳ اردیبهشت ۱۳۴۳ در شهر ری به دنیا آمد.
شهید روزبهانی دوران ابتدایی را در مدرسه شیخ صدوق شهر ری که تحت مدیریت مرحوم حجه الاسلام حاج سید علی غیوری (نماینده حضرت امام و رهبر معظم انقلاب در جمعیت هلال احمر بعد از پیروزی انقلاب) اداره میگردید، گذراند و در جَوّ ضد دینی مدارس آن زمان تحت تربیت ناب اسلامی یک عالم مبارز و دینی پرورش یافت.
کریمی گفت: شهید روزبهانی در جریان مبارزات انقلاب نیز با وجود سن و سال کم در زمینه رونویسی و توزیع اعلامیههای حضرت امام (ره) فعالیت فراوانی داشته و حتی در جریان مراسم بزرگداشت شهادت استاد نجات اللهی در دانشگاه تهران که با یورش ساواکیها مواجه میگردد، از ناحیه پا دچار جراحت میشود و پس ازچندین ساعت تعقیب و گریز با اختفا در منزل یکی از اهالی اطراف دانشگاه، از دست ساواکیها نجات مییابد.
دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه ادامه داد: با آغاز جنگ ۸ ساله علیه ایران اسلامی، این دانش آموز ممتاز به دلیل سن کم و عدم اجازه حضور در جبهه، گم شدن شناسنامه را بهانه میکند و با شناسنامه المثنای دستکاری شده برای طی دوره آموزش راهی پادگان امام حسن (ع) تهران میشود و روز اعزام هم تلفنی از خانواده حداحافظی و تأکید میکند که برای بدرقه من به راه آهن نیایید.
مسوول امور پژوهشی یادمان شهدای هویزه درباره حضور این بسیجی جوان در جبهه نیز گفت: از آنجا که ماههای آغازین جنگ، تحرک و نبرد جدی بین قوای نظامی ایران و دشمن بعثی، چندان شکل نمیگرفت، شهید روزبهانی در انتهای یکی از نامه هایش به خانواده مینویسد: «همه ما ناراحت هستیم، چون هیچ برخوردی با بعث عراق نداشتیم و نمیدانیم با چه روحیهای به تهران برگردیم. اگر از ما بپرسند چه برخوردی با نیروهای بعثی عراق داشتیم؟ جوابی نداریم... به امید دیداری دوباره. البته اگر به امید خدا، لیاقت شهادت داشته باشیم، دیگر دیداری نداریم.»
میلاد کریمی افزود:، اما دیری نمیپاید که آرزوی محمدجعفر محقق شده و به شهید سید محمدحسین علم الهدی در هویزه میپیوندد و ۱۶ دی ماه ۵۹ در نبرد عاشورایی حماسه هویزه و مصاف با بعثیهای تا بن دندان مسلح از ناحیه سر مورد اصابت گلوله دشمن قرار میگیرد و به جمع یاران سیدالشهدا (ع) میپیوندد.
دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه خاطرنشان کرد: تانکهای رژیم بعث عراق، پیکر به خون غلتیده شهدای هویزه را زیر شنیشان لِه میکنند تا خاطره اسب تازی یزیدیان بر پیکر پاک سید و سالار شهیدان در عصر عاشورا، مجسم شود و بدین سان هویزه، کربلایی دیگر میشود.
شهید محمد جعفر روزبهانی در زمان شهادت، ۱۶ سال داشت و جزو کم سنترین شهدای حماسه هویزه به شمار میآید. پیکر مطهر این شهید والامقام نیز با هویت مشخص شناسایی نشد و در جمع یاران شهیدش به صورت گمنام در محلی که اکنون یادمان شهدای هویزه است در خاک آرمید.
یادمان شهدای هویزه در ۲۵ کیلومتری جنوبغربی شهر هویزه و ۴۰ کیلومتری اهواز واقع است.
خبرگزاری میزان
مادر شهید مفقودالاثر روزبهانی
ای کاش من هم جانم را فدای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می کردم
سه شنبه, 23 بهمن 1397
یوسفی گفت: یکی از پسرانم شهید شد و پیکرش بازنگشت، پسر دیگرم نیز جانباز است. پسرانم افتخار من هستند ای کاش من هم می توانستم برای بقای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران جانم را فدا کنم.
به گزارش خط هشت ، منیر یوسفی مادر شهید مفقودالاثر محمد جعفر روزبهانی اظهار کرد: پسرم 16 سالش بود، عاشق جبهه و جنگ بود اما اجازه رفتن به جبهه را به او نمی دادند. شناسنامه اش را دستکاری کرد و بالاخره پذیرفته شد، از خوشحالی در محل شیرینی پخش کرد و تا زمان اعزام لحظه شماری می کرد.
وی گفت: از پادگان امام حسن(ع) به جبهه اعزام شد. اول ماه محرم رفت و29 ماه صفر به شهادت رسید. پسرم از شهدای هویزه است و با نزدیک به 370 نفر به شهادت رسید. منطقه ای که پسرم در آنجا به شهادت رسید، چهارسال توسط بعثی ها اشغال شده بود.
یوسفی افزود: شنیدم همان زمانی که رزمنده ها به شهادت رسیدند، پیکرهایشان را سوزانده اند. هیچ چیزی جز یک یادبود از پسرم باقی نمانده بود.
مادر شهید محمد جعفر روزبهانی گفت: یک ماه پیش به محل شهادت پسرم رفتم. یادبودهایشان در کل منطقه دیده می شد اما پسرم حتی مزاری ندارد که بالای سرش گریه کنم.
وی افزود: محمد جعفر مورد احترام همه بود. از هر کسی بپرسید از خوش اخلاقی پسرم تعریف می کرد.
یوسفی ادامه داد: محمد جعفر فرزند سوم من بود. برادر بزرگترش محمد رضا همان سال سرباز بود. بعد از شهادت محمد جعفر فرماندهان به پسر بزرگترم گفتند دیگر نیازی نیست به خدمت برود اما پسرم رفت و بعد از مجروحیت در عملیات خیبر برگشت که او نیز جانباز است.
مادر شهید روزبهانی گفت: من افتخار می کنم که یکی از پسرانم برای این نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران جانش را فدا کرده است و پسر دیگرم جانباز است. ای کاش من هم می توانستم کاری برای بقای این نظام کنم.
وی در پایان گفت: با مشکلاتی مواجه هستیم اما از خدا می خواهم ان شا... به همه ما صبر و گذشت بدهد و دشمنان اسلام نابود شوند.
مبینا آقاخانی