شهدا را فراموش نکنیم
به گزارش دفاع‌پرس در زنجان، خادم‌الشهدا سید سجاد اسمعیلی طی امروز (پنجشنبه) بر اثر بیماری و حین تلاش در جوار شهدای گمنام هنگام برگزاری مراسمات محرم درگذشت.
وی که از نیروهای فعال و بسیجی استان زنجان بوده که از سال 1395 به صورت مستمر در جوار شهدای گمنام گاوازنگ زنجان به خادمی شهدای گمنام پرداخت و در نهایت در همین مکان به دیدار حق شتافت.
مراسم وداع با خادم‌الشهدا در جوار شهدای گمنام گاوازنگ زنجان و مراسم تدفین و خاکسپاری در بهشت زهرای (س) زنجان برگزار شد.
۲۱ مرداد ۱۴۰۰
۲۱ آبان ۱۳۹۰ از حافظه تاریخی مردم ایران پاک نمی‌شود. قرار بود آن روز مثل تمام روز‌های پاییزی یک روز معمولی باشد، اما حادثه‌ای تلخ، کام همه را تلخ کرد. آسمان تهران آن روز گرفته و ابری، نگران وقوع حادثه‌ای بود. از ظهر زمان زیادی نگذشته بود که انفجار پادگان شهید مدرس بیدگنه همراه با لرزاندن تن تهران و کرج، دل خیلی از مردم را لرزاند. پاسداران زیادی مثل روز‌های دیگر در پادگان مشغول کار بودند و این حادثه خانواده‌هایشان را با نگرانی مواجه کرده بود. آن‌ها که عزیزان‌شان در این پادگان مشغول خدمت بودند خودشان را به نزدیکی‌های محل انفجار رساندند تا خبری به دست بیاورند، اما خبر تلخ بود و کوتاه؛ در این حادثه تعدادی از پاسداران انقلاب اسلامی به همراه فرمانده رشید‌شان، حاج‌حسن طهرانی‌مقدم به شهادت رسیده بودند.
اشک‌های آسمان
شهدای انقلاب اسلامی ایران هر یک برای خود سرگذشت‌هایی دارند که شنیدن آن‌ها خالی از لطف نیست و می‌تواند در زندگی به ما کمک شایانی بکند، همانند داستان پر فراز و نشیب «شهید سید حسن جدیری» یکی از شهدای قیام ۲۹ بهمن تبریز که تنها ۲ ماه و ۱۸ روز از پوشیدن رخت دامادیش گذشته بود اما دست سرنوشت و جنایات رژیم پهلوی باعث شد تا نتواند طعم زندگی مشترک و پدر شدن را بچشد. سید حسن جدیری گلابی یکی از شهدای قیام ۲۹ بهمن مردم تبریز در سال ۵۶ بود.
سید حسن در ۱۰ دی‌ماه ۱۳۳۰ در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود و در سال ۵۶ که اوج خروش انقلابی جدید بود ۲۶ ساله بوده و تحصیلاتی در حد سیکل داشت.
گفتگویی با همسر شهید جدیری
تیمسار سرتیپ دوم جلیل زندی، خلبان قهار شکاری تامکت و تکخال برتر نیروی هوایی ایران بود.
او که در تمام دوران جنگ ایران و عراق به خدمت مشغول بود، دارای کارنامه درخشانی است و رکوردهایی که در شکار جنگنده های عراقی بر جای گذاشت عنوان بهترین تکخال تامکت جهان را برایش به ارمغان آورد.
جلیل زندی در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۰ در شهرستان گرمسار دیده به جهان گشود. پدرش عزت اله زندی تکنسین راه آهن و مادرش گوهرتاج فولادی خانه‌دار بود. جلیل به همراه خانواده اش تا پایان کلاس نهم دبیرستان (سال ۱۳۴۴) در گرمسار زندگی می‌کرد و به علت انتقالی پدرش به تهران (محله خانی آباد) آمد . او دوره دبیرستان را در تهران، دبیرستان وحید به پایان رساند و در سال ۱۳۴۷ دیپلم گرفت .
منصور قربانی- 03 مهر 1398
خبر را که شنیدم آتش به دلم افتاد. انگار گلوله‌ای به سینه‌ام خورده و خیلی ساده و راحت کار خودش را کرده و از آن طرف درآمده و راهش را گرفته و رفته. کوتاه و پر درد: امیر سرتیپ خلبان اکبر توانگریان هم به آسمان پرکشید. ترس مواجه شدن با آخرین وداع در زمان تشییع جنازه، ناخودآگاه مرا به یاد اولین دیدارمان انداخت. دیداری که خیلی به گذشته غور نمی‌کند. همین بهار سال 1397 را می‌گویم. آن‌قدر پی‌درپی با او تماس گرفتیم تا دست آخر یک روز وارد دفتر ما شد. آن زمان دفتر ما وسط یک پارک بزرگ بود و آب و هوای خوبی داشت. اما چهره‌ای که وقت دیدار اول، توی ذهنم از او به‌جا مانده این‌طور است: «مردی که ماسک به صورت داشت.» با بدنی که معلوم بود از داخل متلاشی است اما روحی قوی و سرزنده را در کالبد خود جابه‌جا می‌کند. روحی که دوست داشت قامتش ایستاده باشد، نه خمیده. بیماری در ریه و کبد و چند عضو دیگرش ریشه دوانده بود، اما این مرد با همه دردهایش، هر از چندگاهی دستی به کمر می‌برد و خم آن را راست می‌کرد.
از راست : شهید عباس دوران ، معلم آمریکایی ، اکبر توانگریان دوران آموزشی در پایگاه کلمبوس آمریکا
خاطره ای از امیر سرتیپ دوم خلبان اکبر توانگریان ، خلبان جنگنده اف 4 فانتوم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که در مرداد 1393 در مجله صنایع هوایی چاپ شده است .
روز سوم جنگ مصادف با دوم مهرماه سال ۵۹ ساعت ۶ صبح در یک دسته چهار فروندی به فرماندهی ابر مرد نیروی هوایی شهید ناصر دژپسند به عنوان شماره 1 و بنده به همراه ستوان قاسم کاشف شماره ۲ ، سروان علی بختیاری شماره ۳ و ستوان کیان ساجدی شماره ۴ عازم ماموریت انهدام تاسیسات پایگاه هوایی شعیبیه شدیم. بعد از بلند شدن از باند پایگاه بوشهر، با گرفتن آرایش پروازی به دنبال رهبر دسته به سمت بندر دیلم پرواز کردیم که دود ناشی از سوختن پالایشگاه آبادان به وضوح از دور دست نمایان شد. سپس از آسمان شمال آبادان در ارتفاع پست وارد جنوب بصره شدیم که تا هدف فاصله زیادی نبود ، در همین بین در خاک دشمن یک پرنده بزرگ به شیشه جلوی جنگنده شماره ۴ به خلبانی جناب ساجدی برخورد کرد که وی به ناچار از ادامه مسیر بازماند و به سرعت به پایگاه بازگشت. سه فروندی ادامه دادیم و دقایقی بعد بر فراز پایگاه شعیبیه ظاهر شدیم اما رهبر دسته از روی هدف عبور کرد. ما نیز به پیروی از وی بدون شلیک حتی یک گلوله از نزدیکی هدف عبور کردیم بلافاصله سوالی در ذهنم نقش بست که چرا جناب دژ پسند هدف را بمباران نکرد؟
شهید امیر سرتیب ۲ اکبر نجفی متولد ۱۳۲۶ و معاون حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی استان کرمانشاه بود ایشان تحصیلات خود را تا مدرک کارشناسی در دو رشته معارف اسلامی شاخه فقه و حدیث وعلوم انتظامی به پایان رساندند و سالهای سال فرماندهی قسمتهای مختلف در ژاندارمری سابق و بعد از آن نیروی انتظامی را عهده دار بودند و در۱۴آذر سال ۱۳۷۵ مصادف با ۲۳ رجب به دست ایادی استکبار جهانی و منافقین کوردل در شهر کرمانشاه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
ایشان حافظ نهج البلاغه و استاد درس امامت بودند. علاقه بسیار وافری به امیر المؤمنین علی (ع) داشتند وهمواره همگان را به راه علی(ع) و خواندن وعمل به نهج البلاغه تشویق می نمودند. حرکات و سکنات ایشان همواره نشان از روح متعالی ایشان بود. بارزترین خصوصیت ایشان عشق به ولایت و صبور بودن بود. هیچ گاه ایشان را بدون وضو نمی یافتی. ایشان عاشق شهادت بودند و ماهها قبل از شهادت خبراز شهادت قریب الوقوع خویش می دادند.عشق به مولایش و ارادت به او باعث گردید که در ماه میلاد او یعنی ۲۳ رجب وهمچون مولایش با زبانی روزه به دیدار حق رهسپار گردد. یاد او را گرامی می داریم . روحش شاد و قرین رحمت الهی باد .
ریحانه :نوشته شده در دوشنبه هفتم تیر ۱۳۸۹ - توسط سوده نجفی
شهید حجت‌الاسلام و المسلمین سیدنورالدین رحیمی
حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سیدنورالدین رحیمی برادر بزرگتر سیدفخرالدین و نماینده مجلس شورای اسلامی سال ۱۳۱۴ در شهرستان خرم‌آباد در یک خانواده اصیل و روحانی دیده به جهان گشود. او نیز در دامان پدری عالم و مادری مومن پرورش یافت، اما دیری نگذشت که با درگذشت این دو عزیز مسئولیت خطیر نگهداری و سرپرستی از برادرانش به وی واگذار گردید و در کنار تحصیلات علوم دینی به عنوان سرپرست خانواده انجام وظیفه کرد.
آن سید جلیل القدر برای تکمیل علوم اسلامی و کسب فیض از محضر استادان حوزه علمیه قم وارد این شهر شد و پس از کسب مدارج بالاتر علوم دینی جهت نشر و ادامه تبلیغ فرهنگ و دین مبین اسلام به خرم آباد برگشت و با امامت جماعت مسجد جامع خرم آباد و تدریس در حوزه علمیه کمالیه، تاسیس کتابخانه و ادامه حرکت فرهنگی در جهت بارور نمودن استعدادهای جوانان خرم آباد نقش به سزائی داشت. محبوبیت او در بین اهالی باعث شد که ایشان با منش بزرگوارانه مشکلات و اختلافات عشایر و ساکنان شهر را حل نماید و خانه او محل رفع معضلات شده بود.
سلام من امروز بعد از ۴۰ سال سن به گلزار شهدای دارالسلام ...