- پنجشنبه ۱ ارديبهشت ۰۱
- ۱۲:۵۴
شهدا را فراموش نکنیم
شهید علی آقا عبداللهی (ابو امیر)
محل تولد : تهران
محل شهادت : خانطومان - سوریه
وضعیت تاهل : متاهل با 1 فرزند
محل مزار شهید : جاوید الاثر
وصیت نامه شهید
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و صلوات بر محمد وآل محمد و روح پرفتوح امام (ره) و با درود به امام خامنهای
خدمت همسر عزیز و دوست داشتنی خودم سلام عرض مینمایم. میدانم خیلی ناراحتی و از زمانی که با من ازدواج کردهای جز زحمت چیز دیگری نداشتهام. میدانم قصور زیادی دارم و آن طور که شما برای من بودهای، من برای شما نبودهام. اگر همیشه با شجاعت و اصرار به انجام هرگونه ماموریتی داشتهام، فقط به خاطر همت و بردباری و مسئولیت پذیری شما بوده است. از خداوند میخواهم اگر عمری باقی بود به بنده توفیق جبران زحمات شما را بدهد و اگر خداوند خواست و به این بنده لطف نمود و شهادت را نصیب کرد، امیدوارم بنده را حلال بفرمایید.
همسر عزیزم هدف بنده از این ماموریت، لبیک گفتن به شعار نحن عباسک یا زینب میباشد و دیگری خوشحالی خانوادههای مسلمان که میدانم خوشحالی خانواده خود را در پی دارد می باشد و نابودی کفار زمان ان شاالله و در آخر توفیق شهادت.
خواسته من از شما این است که
یادی از مردان بی ادعا شهیدان همیشه جاوید وطن وبعضی از یادگار دفاع مقدس از جمله برادر عزیزم حاج علی آقا یعقوبی از تهران، کسی که بدون سلاح ، دست خالی، با یک چکش افسر عراقی را به اسارت گرفته در عکس مشخص می باشند ان شاءالله سلامت باشد تا ظهور امام زمان عجلالله تعالی فرجه الشریف.🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
نام:علی صیاد شیرازی
زاده:۲۳ خرداد ۱۳۲۳
زادگاه:درگز - خراسان رضوی
شهادت:۲۱ فروردین ۱۳۷۸
مزار: تهران - گلزار شهدای امامزاده علی اکبر چیذر
علی صیاد شیرازی در ۲۳ خرداد سال ۱۳۲۳ در شهرستان درگز از توابع استان خراسان رضوی دیده به جهان گشود. نام مادر وی شهربانو بود و نام پدرش زیاد بود. پدر وی از عشایر قشقایی بود که به استخدام ژاندارمری درآمد و سپس به ارتش منتقل شد. وی دو خواهر و شش برادر داشت که یکی از برادرانش در جوانی درگذشت. او بهمراه پدر و خانواده، مانند دیگر خانواده های نظامیان، از شهری به شهر دیگر مهاجرت می کرد. محلّ پرورش شهید علی صیاد شیرازی شهرهای مشهد، گرگان، شاهرود، آمل، گنبد و سرانجام گرگان بود. شهربانو شجاع که مادر او بود در ۴ مرداد ۱۳۹۵ فوت کرد.
"مصطفی"؛ دانشمند جوانی که پشت تحریم را شکست
مصطفی احمدی روشن، سومین شهید هستهای کشور و دانشمند جوانی بود که در 32 سالگی به شهادت رسید و فرزند کوچکش "علی" سایه گرم پدر را از دست داد تا قامت انقلاب نشکند.
او 17 شهریور سال 1358 در روستای سنگستان همدان متولد شده و با امکانات ساده بزرگ شد؛ خانهای اجارهای در محله آقاجانی بیک و نزدیکی امامزاده یحیی(ع) همدان و پدری که در جبهه حضور داشت.
تحصیلات را تا پایان دبیرستان در همدان گذراند و سال 77 وارد دانشگاه صنعتی شریف شده و 81 در رشته مهندسی پلیمر فارغالتحصیل شد.
او از نخبگان و فعالان فرهنگی دانشگاه بود و با همسرش "فاطمه بلوری کاشانی" هم در همانجا آشنا شده و ازدواج کرد.
به گزارش ایمنا، نام مرتضی آوینی همیشه در کنار روزنامهنگاری و مستندسازی جبهه و جنگ عنوان میشود. مرتضی آوینی بعد از انقلاب اسلامی، خدمات ارزنده ای را در عرصههای گسترده هنر از خود به یادگار گذاشت به همین دلیل با پیشنهاد شاعران، نویسندگان و هنرمندان حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی به مقام معظم رهبری، سالروز شهادت مرتضی آوینی را به عنوان روز هنر انقلاب اسلامی نام گذاری گردید.
مادر شهید عسگری گفت: زمانیکه مسعود به شهادت رسید، جمعیت بسیاری آمده بود. برادرم نگران بود. به یاد آوردم، مسعود پارکینگ را تمیز کرده بود. به برادرم گفتم، «مسعود میدانست شهید میشود. خودش پارکینگ را آماده کرده است. فقط یک جارو زده و فرشها را در پارکینگ پهن کنید.» در کمتر از یک ربع همه جمعیت در پارکینگ نشسته بودند.
تاریخ تولد: 1346
محل تولد: پاکدشت
رشته و مدرک تحصیلی: دکترا- پزشکی
تاریخ شهادت:98/12/28
محل شهادت: بیمارستان مسیح دانشوری
مسئولیت: پزشک متخصص بیمارستان شهدای پاکدشت و دو مرکز درمانی دیگر در پاکدشت و شریف آباد
نکات بارز و برجسته:
- ولایتمدار، سختکوش و ایثارگر
- کمک به محرومین و مراقبت از افراد بی بضاعت هدف بزرگش بود
- تلاش در راه علم و دانش، دارای مقالات علمی اخذ دکتری از دانشگاه شهید بهشتی
- حمایت و محبت ویژه به پدر و مادر و خانواده محور
- شهید مدافع سلامت
- مردمدارو پیشگام در فعالیت های خیریه اجتماعی
- هیچ زمانی بیمارستان را در شرایط کرونایی رها نکردند حتی در ایام غیرشیفت
- با وجود سرم در دست به ویزیت بیماران و سرکشی از بخشهای بیمارستان می پرداختند
نام :سیدمصطفی
پدرم را در طلائیه دیدم
در بهمن سال 1379 از سوى دبیرستان ما را به بازدید از جبهه هاى نور بردند. در 23 بهمن در اردوگاه اروند خرمشهر خوابیده بودم. نیمه هاى شب پدرم را که در موقع شهادت او من هنوز به دنیا نیامده بودم در خواب دیدم که به من می گفت : فردا شما را به منطقه طلاییه میبرند و هوا هم خوب خواهد بود و باران نخواهد آمد(روز قبل هوا بارانى بود و ما نگران این بودیم که در صورت ادامه باران نتوانیم از جبهه ها بازدید کنیم) به همین دلیل از پدرم پرسیدم: پس فردا به طلاییه مى رویم؟ گفت: بله به شوخى از او پرسیدم :تو را مى توانم در آنجا ببینم؟ پاسخ داد: آری، مى توانى مرا ببینى. پرسیدم: کجا مى توانم تو را ببینم؟ گفت: وقتى به طلاییه رسیدید در یک محل که نزدیک یک گودال است نماز میخوانید.
همسر پاسدار شهید «علی چناری» می گوید: زندگی با علیآقا هیچ سختیای برای من نداشت. کارهای خودش را که انجام میداد هیچ، کمک دست من هم بود. تمام لحظات زندگی من پر بود از خاطرات قشنگ، زندگی من و علیآقا بسیار کوتاه بود؛ بنابراین تمام روزهایم یک خاطره است. جانباز قطع نخاعی «علی چناری» در ۱۷ سالگی در جبهه حق علیه باطل حضور یافت و پس از جراحت هم دست از حضور در جبههها برنداشت تا اینکه دیگر امکان ایستادن بر روی پاهایش را نداشت و نمیتوانست در خط مقدم کنار سایر رزمندگان حاضر شود. همزمان با سالروز ولادت با سعادت امام حسین (ع) و بزرگداشت روز پاسدار، با همسر شهید علی چناری در نوید شاهد گفتوگو کردهایم.
پیکرش بعد از ۴ سال در یکی از روزهای سرد اسفند ۹۸ به میهن بازگشت. از بازماندگان قافله شهدا در دفاع مقدس بود و برای شهادت آرام و قرار نداشت. با اینکه چند بار برای دفاع از حرم به عراق رفته بود، اما دلش راضی نبود تا اینکه پشت در دفتر سردار حاج قاسم سلیمانی ۳ روز تحصن کرد، اما سردار برای او شرط گذاشت؛ شرطی که ۲۰ روزه انجامش داد و راهی دیار عمه سادات شد.
خاطرات خواندنی از زبان همسر شهید
فاطمه جعفری، همسر شهید انصاری ضمن بیان روحیات شهید از ۲۴ سال زندگی مشترکش و همچنین آخرین دیدارشان با شهید گفت که مشروح این گفتگو را در ادامه میخوانیم:
تهران- ایرنا- پیکر پاک و مطهر شهید حسین فغانی از شهیدان کانال کمیل که پس از ۳۹ سال چشم انتظاری به آغوش وطن و خانواده بازگشت همزمان با سالروز شهادت عقیله بنی هاشم حضرت زینب (س) روز پنج شنبه ۲۸ بهمن ماه ساعت ۹ صبح، در منطقه ۱۷ دارالشهدای پایتخت تشییع شود.
پیکر پاک و مطهراین شهید گرانقدر، از دو راهی قپان تا آستان مقدس امام زاده حسن (ع) بر روی دستان مردم شهیدپرور تشییع و سپس به بهشت زهرا (س) منتقل و در قطعه ۲۶ در جوار همرزمان شهید خود به خاک سپرده می شود.
شهید حسین فغانی متولد ۲ بهمن ماه سال ۱۳۴۲ در تهران بود که در ۱۹ بهمن ماه ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی فکه عملیات والفجر مقدماتی به فیض شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش این سال ها مهمان کانال کمیل و حنظله بود.
پیکر مطهر شهید چندی پیش در عملیات تفحص اخیر کمیته جستجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح پیدا و از طریق آزمایش DNA شناسایی شد.
اجرتون با شهدا برای ایجا این بستر این بزرگواران اگر تخصص شو داشتن منتظر نظر شما نمی موندن