شهدا را فراموش نکنیم
شهید رسول زیودار
فرزند : علی
تاریخ شهادت : ۱۳۶۲/۰۹/۰۹
محل شهادت : آبادان
محل دفن : گلزار شهدای شهرستان خرم آباد
سایت یاد امام و شهدا
یکم خرداد ۱۳۴۱، در شهرستان خرم آباد به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش زرین طلا نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. پاسدار بود. نهم آذر ۱۳۶۲، با سمت معاون گردان فتح در آبادان بر اثر اصابت گلوله به شکم، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
برادرش اصغر نیز شهید شده است.
شهید «اصغر زیودار» به روایت همرزمش
همرزم شهید «اصغر زیودار» در خاطرات خود آورده است: اصغر قبل از شهادتش حال عجیبی پیدا کرده بود و اصلا نمی‌شد او را زمینی حس کرد. به چهره و چشمانش نگاه کردم، دیدم ایشان اوج گرفته است.
به گزارش نوید شاهد لرستان، شهید اصغر زیودار یکم خرداد سال ۱۳۴۵، در شهرستان خرم آباد به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش زرین طلا نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.
وی سیزدهم فروردین سال ۱۳۶۵، در دربندیخان عراق بر اثر اصابت ترکش دشمن به شهادت رسید. پیکرش هشت سال در منطقه بر جا ماند و بیست و نهم مهر سال ۱۳۷۳، پس از تفحص در گلزار شهدای شهرستان خرم آباد به خاک سپرده شد.
برادرش رسول نیز به شهادت رسیده است.
خاطرات همرزم شهید «اصغر زیودار»
شهید محمد کاوند
نام پدر: محمدطاهر
شغل : سرباز
تاریخ تولد: 7-6-1343 شمسی
محل تولد: بروجرد
تاریخ شهادت : 4-5-1367 شمسی
محل شهادت : اسلام آباد غرب
دلیل شهادت :
گلزار شهدا: بهشت شهدای بروجرد فاز 2 -استان لرستان
شهید محمد کاوند در یکی از روستاهای توابع شهرستان بروجرد (دره صیدی) و در خانواده ای مذهبی و پابند به اسلام و ولایت فقیه چشم به جهان گشود. وضعیت اقتصادی خانواده شهید، فقیرانه بود و کشاورزی مختصری داشتند. ایشان از کودکی به نماز و تقوا و اخلاق پسندیده اهمیت می داد و با پدر و مادرش رابطه خیلی خوبی داشت و نیز با مردم خوش برخورد بود. نامبرده در اول انقلاب در تظاهرات و راهپیماییها شرکت می کرد و برای شرکت در جنگ خیلی شور و شوق داشت و همیشه می گفت:
« ما سعادت شهادت را نداریم و نباید بنشینیم و نظاره گر این باشیم که بیگانگان به خاکمان تجاوز کنند که این رسم مردانگی و مسلمانی نیست باید بجنگیم تا انقلابمان را به پیروزی برسانیم»
مادامی که حضرت امام(ره) فرمان دادند که به جبهه ها بروید، با اشتیاقی فراوان راهی جبهه های حق علیه باطل شد و ۴ سال در بسیج فعالیت کرد سپس به خدمت سربازی در منطقه کردستان اعزام شد که
در پایان دوران سربازی بعد از تصفیه در کرمانشاه به درجه رفیع شهادت نایل شد.
علیرضا بیرانوند
نام پدر: صیدرضا
علیرضا بیرانوند 10 اسفند 1322، در روستای رحیمآباد از توابع شهرستان بروجرد دیده به جهان گشود. او در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت و کشاورز بود. سال 1343 ازدواج کرد و صاحب هفت پسر و سه دختر شد. 22 دی 1365، در بروجرد بر اثر حمله موشکی و اصابت ترکش به شهادت رسید. (ایسنا)
شغل:دانشجو
محل تولد: بروجرد
تاریخ تولد: 2-1-1345 شمسی
تاریخ شهادت : 21-4-1365 شمسی
محل شهادت : جزیره مجنون
دلیل شهادت : اصابت ترکش دشمن بعثی
گلزار شهدا: نام گلزار شهدای روستای بزازنا شهر:بروجرد- استان لرستان
دانشگاه شهرکرد : رشته امور دامی
عبدالرضا بیرانوند، 30 فروردین 1345، در روستای بزازنا از توابع شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش علیرضا نام داشت. دانشجوی دوره کارشناسی بود و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. 21 تیر 1365، در جزیره مجنون عراق بر اثر به شهادت رسید.(ایسنا)
شهید عبدالرضا کاویانی مقدم بروجردی
شهید عبدالرضا کاویانی مقدم فرماند دسته یک از گردان ثارا... از زمره پاسدارانی بود که فارغ التحصیل از مکتب خانه امام حسین(ع) شد. آن آموزگاری که الفبای شهادت را برای تک تک شاگردانش هجی کرد و درس عشق و آزادگی را می آموخت .
شهید در یکم آذر ماه 1342 در شهرستان دورود چشم به جهان گشود و از همان دوران کودکی به کار و حرفه علاقه زیادی داشت و در کارگاه جوشکاری مشغول به کار شد . در کنار حرفه اش هیچگاه از یاد خدا غافل نمی شد ، در نماز جمعه شرکت می جست و در راهپیمایی ها و تظاهرات دوشادوش دوستان هم سلکش بود . از کمک به دیگران لذت می برد . عشق وافر شهید به مادرش زبانزد عام و خاص شده بود چرا که در سن هفت سالگی از نعمت پدر محروم شده و مادر نقش سنگین پدر را به خوبی ایفا می نمود .
عشق به امام از دیگر خصیصه های شهید بود که در لبیک به امام در تاریخ 2/5/61 به عنوان یک بسیجی رهسپار جبهه شد . سرانجام در آن آزمون عشق در تاریخ 27 خرداد ماه 1367 در عملیات پنجوین و در منطقه بانه جان به جان آفرین تسلیم کرد و سیراب از باده شهادت به حضرت دوست ، واصل شد .
شهید شکراله کاوند
کد ایثارگری: 6124541 نام پدر: محمدعلی، محل تولد: بروجرد ، تاریخ تولد: 5-9-1342 ، شغل: نقاش ساختمان ، تحصیلات: دیپلم ، تاریخ شهادت: 1361/03/03 محل شهادت: شلمچه
شهید شکرخدا کاوند در روستای دره صیدی از توابع بروجرد در خانواده مستضعف به دنیا آمد.
از دوران کودکی به همراه پدرش به کشاورزی مشغول بود و در کنار کار به علت نبود مدرسه در روستا در مکتب خانه شروع به درس خواندن و یادگیری قرآن و مسائل اسلامی پرداخت .
این شهید بزرگوار در هنگام پیروزی انقلاب اسلامی در تهران به سر می برد و در مراسمات و سخنرانی ها شرکت می جست و نیز در گرفتن پادگانهای نظامی به همراه برادرش شرکت داشت که در این رابطه چندین بار هدف گلوله قرار می گیرد ولی جان سالم به بدر می برد.
همچنین در اوایل انقلاب به علت در گیری زیاد با منافقین مورد آزار و اذیت آنان قرار گرفت.
پس از شروع جنگ تحمیلی به امر امامش که فرمودند «همه در این جنگ شرکت نمایند و ریشه صدامیان را بکنند» لبیک گفت و پس از ثبت نام در بسیج به جبهه اعزام شد و بعد از چندین بار مجروحیت سرانجام به علت اصابت گلوله به سرش به بیمارستان انتقال داده می شود و در همانجا به درجه رفیع شهادت نائل می شود .
قسمتی از وصیت نامه شهید
« راهی که من انتخاب کرده ام بهترین راه نجات انسان های محروم است، ما اگر بخواهیم دست روی دست بگذاریم و حرکتی از خود نشان ندهیم دشمن آخرین قطره خون پاک و شریف انسانی ما را می خورد و همه فضائل اخلاقی معنوی ما را نابود می کند .»
منبع : شهدای کاوند
شهید میرزا محمد کاوند (در شناسنامه : محمد کاوند)
کد ایثارگری: 6220314 نام پدر: علی محمد ، محل تولد: بروجرد ، تاریخ تولد: 1329/09/10 شغل: کارمند بیمارستان شهید چمران تحصیلات: محل شهادت: بروجرد (حمله موشکی)
مزار : گلزار شهدای شهرستان بروجرد
محمد کاوند، 10 آذر 1329، در روستای دره صیدی تابعه شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش علی‌محمد نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، سال 1354 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد.
شهید میرزا محمد کاوند کارمند بیمارستان شهید چمران بود . او در خانواده ای مذهبی و با ایمان متولد شد . ابتدا در روستا به کشاورزی مشغول گردید ولی بعد از مهاجرت به شهر در بیمارستان استخدام شد و مشغول به کار گردید .
وی قبل از پیروزی انقلاب با شرکت فعال در راهپیمایی ها و تظاهرات اطاعت خود را از ولایت به اثبات رسانیده بود . بعد از پیروزی انقلاب و شروع جنگ بارها عازم جبهه بود ولی به علت اینکه برادرش در جبهه بود از رفتن ایشان ممانعت به عمل می آوردند تا اینکه در سحرگاه ۱۳۶۲/۱۲/۰۵ به علت حمله موشکی رژیم بعث عراق به شهرستان بروجرد ایشان و عده ای از هموطنان به شهادت رسیدند. پیکرش را در بهشت شهدای همان شهرستان به خاک سپردند.
شهید میرزا محمد کاوند دومین شهید خانواده می باشد که بعد از شهادت برادرش شهید شکرخدا کاوند ، در حمله موشکی به درجه رفیع شهادت نائل آمد .
مشاور امور بانوان استانداری لرستان و در 63 سالگی بر اثر بیماری در خرم‌آباد درگذشت.
براساس این خبر ، سیده طاهره موسوی متولد 1339 در خرم‌آباد از مبارزان دوران انقلاب و روسای بازنشسته دانشگاه فرهنگیان آیت‌الله کمالوند خرم‌آباد و مشاوران اسبق امور بانوان استانداری لرستان بود که اخلاق و تواضع وی زبانزد بود.
از سیده علویه طاهره موسوی کتاب‌های «مهتاب و باروت»، (روایت داستانی از زندگی زنان ماندگار لرستان) از سوی انتشارات پراکنده در سال 1396 در دو نوبت چاپ، کتاب «بانو و باروت» (روایت زندگی زنان ماندگار لرستان) از انتشارات هاویر در سال 1400 در دو نوبت چاپ و کتاب بانوان تشرف‌یافته به حضور منتظر محبوب حضرت مهدی (عج) در سال 1387 منتشر شده است.
مراسم تشییع و تدفین آن مرحومه روز چهارشنبه ۲۵ مرداد در خرم‌آباد انجام شد .
شهید مدافع حرم اسماعیل خانزاده
| حسن | لیسانس | ||
| متاهل | پاسدار | ||
| پاسدار | ۱۳۶۳/۰۱/۰۲ | ||
| ۱۳۹۴/۰۹/۲۹ | زنگی کلادابو | ||
| زنگی کلادابو | حلب -سوریه | ||
| گلزار شهدای روستای زنگی کلا | آزادسازی حلب سوریه | ||
| - | اصابت ترکش |
اولین شهید مدافع حرم شهرستان محمودآباد و یازدهمین شهید مدافع حرم استان مازندران
لبیک به ندای هل من ناصر ارباب
شهید خانزاده متولد ۶۳ بود و در بحث تحصیل نیز ابتدا فوق دیپلم تربیت بدنی گرفت و در این مقطع نیز کارشناسی رشته مدیریت امور فرهنگی خواند. او یک دختر پنج ساله به نام نرجس دارد وقت رفتن به دوستان و رفقایش سفارش کرد هوای دخترش را داشته باشند که احساس یتیمی نکند. توی وصیت نامه‌اش نوشته بود خداوندا محبت همسر، پدر، مادر و دخترم باعث شده که نتوانم برای دفاع از حرم عمه جانم حضرت زینب(س) بروم به راستی که ندای هل من ناصر اربابم را شنیدم. می خواهم برای دفاع از حرم عقیله بنی هاشم به سوریه بروم تا به مولایم بگویم اگر در آن روز برای یاری شما نبودم امروز می‌خواهم جان نثاری کنم.
|
وصیت شهید مدافع حرم اسماعیل خانزاده به دخترش |
|
ای دختر عزیزم، جگر گوشه بابا ، خیال نکن من بیخیال تو بودم ، بدان که بابا تو را بینهایت دوست داشت اما چه کنم که بر من تکلیف بود و احساس مسئولیت داشتم بابا لحظه ای از یاد تو غافل نخواهد شد و در همه مراحل زندگی در یاد تو خواهم بود ولی اگر دوست داری بابا هم از تو راضی و خوشحال شود حفظ حجاب و شعائر دینی است و اگر روزی حافظ قرآن شدی به یاد من هم باش و برای شادی روح من قرآن تلاوت کن و همچون شب ها که برای من آیه الکرسی می خواندی بیا سر قبر بابا بخوان. |
شهدای محمودآباد و یسیج دانشجویی
شهید فریده آل سیاحی
نام پدر: عبید
تاربخ تولد: 1342/01/01
محل تولد: بوشهر
تاریخ شهادت: 1366/12/26
محل شهادت: شیراز
متاهل و دارای ۶ فرزند
علت شهادت : بمباران هوایی دشمن
شغل: خانه دار
تحصیلات: سوم دبیرستان
مزار: گلزار شهدای صادق (ع) بوشهر
شهیده فریده آل سیاح در سال ۱۳۴۲ در شهرستان آبادان در خانواده ای مومن دیده به جهان گشود. او تحت نظارت و تربیت مذهبی والدین خود رشد نمود و توانست تحصیلات خود را تا سوم دبیرستان ادامه دهد.
شهیده پس از ازدواج دارای سه فرزند دختر و سه فرزند پسر شد. سرانجام خواست خداوندی بر آن قرار گرفت که در اسفندماه سال ۱۳۶۶ حین بمباران هوائی دشمن در مناطق مسکونی شیراز به اتفاق فرزندان نوزاد و خردسالش به شهادت برسد.
دلاوری های شهید غلام رضا اسماعیل پور در منطقه عملیاتی حاج عمران
به گزارش نویدشاهد گیلان ، شهید غلامرضا اسماعیل پور در سال 1335 در روستای کوه بیجار لاهیجان به دنیا آمد. وی که در خانواده ای مذهبی رشد نمود از همان کودکی علاقه فراوانی به انجام فرایض مذهبی داشت و در کنار تحصیل در امر کشاورزی یاور اولیای خود بود.
غلامرضا در سال 1353 به اخذ دیپلم نائل آمد و با اوج گیری نهضت شکوهمند اسلامی در حالی که یک سال از دانشجویی وی در رشته شیمی صنعتی می گذشت با تمام وجود به صفوف متحد ملت قهرمان ایران پیوست و در راهپیمایی ها و درگیری های خیابانی با سر سپردگان رژیم طاغوت شرکت نمود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شهید اسماعیل پور بدون چشم داشت مادی و برای خدمت به محرومین و مستضعفین در نهادهای مختلف به فعالیت پرداخت.
در پی هجوم ناجوان مردانه استکبار جهانی به خاک میهن اسلامی وی از جمله اولین نیروهای احتیاط بود که به سوی خطوط مرزی شتافت. غلامرضا در یاری رساندن به خانواده معظم شهدا کوشش فراوانی مبذول داشت و تصدی پست های مختلف فرهنگی و اجرایی را در سطح شهرستان و استان متقبل گردید.
شهید در خدمت به نهال نوپای انقلاب اسلامی از هیچ کوششی فروگذار نمی کرد حضور در فعالیتهای فرمانداری ، بنیاد شهید ، ساخت مسکن برای مستضعفین و حتی خبرنگاری و یا همکاری در ساخت موشک های دوربرد سپاه بخشی از جدیت و پشتکار فوق العاده آن شهید مخلص را می نمایاند. اما اینها همه نمی توانست عشق خاموشی ناپذیر وجود پر شور غلامرضا را سیراب نماید پس او دیگر بار خود را به کاروان جان بر کفان دفاع مقدس رسانید و پس از رشادتهای فراوان در شامگاه اردیبهشت 1365 و در پنجمین روز از ماه مبارک رمضان در منطقه عملیاتی حاج عمران بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شدت مجروح گردید و پس از چند هفته مراقبت های شدید پزشکی سرانجام در لحظات ملکوتی اذان به دیدار معبود شتافت.
سلام. چرا دیگر شهیدان نبودند؟ شهید ارسلان گودرزی و...