یاد شهیدان 🌹

یکی از جنایات صدام و حامیانش از آمریکا و اروپا و ... حمله جنگی به مناطق مسکونی و افراد بی دفاع و بی گناه از جمله زنان و کودکان بود. این جنایات با حمله موشکی و بمباران شهرها و روستاها با هواپیماهای جنگی صورت می گرفت.

در یکی از همین حملات هوایی به شهر خرم آباد مرکز استان لرستان بود که هواپیماهای دشمن ، مناطق مسکونی و کاملا غیرنظامی را بمباران کرد و خانواده معصومی زاده با ۶-۵ نفر زن و کودک بی گناه زیر آوار ماندند. پدر خانواده یعنی حاج غلامرضا معصومی زاده و همسرش و یک بنّای ساختمانی که در حال تعمیر خانه بوده از زیر آوار نجات دادند ولی چهار تا از فرزندان عزیزشان به شهادت رسیدند. یعنی چهار فرزند از ۵ فرزند آنها به شهادت رسیدند .

مادر شهیدان گفته بود که آن روز برای بچه هایش قورمه سبزی درست کرده بودم و بعد از این حادثه و ناراحتی ، دیگر هیچوقت نتونستم قورمه سبزی درست کنم. 

عکس و مشخصات آنها در ادامه مطلب درج شده است:

مشخصات شهدا در ادامه مطلب ...

تا یک وجب از خاک کشورمان زیر پوتین‌های دشمن باشد، ازدواج نخواهم کرد

علی‌رغم فشار زیادی که دشمن وارد می‌کرد، حدود 45 نفر از آن‌ها به قصد تسلیم شدن، از جایشان بلند شدند

26 بهمن 1401

تا یک وجب از خاک کشورمان زیر پوتین‌های دشمن باشد، ازدواج نخواهدکرد

سرلشکر شهید علیداد همتی

نام پدر: علی

تاریخ تولد: 1324/09/16

محل تولد: کرمانشاه

تاریخ شهادت: 1360/06/04

محل شهادت: کرمانشاه

طول مدت حیات: 36 سال

مزار شهید: گلزار شهدای باغ‌ فردوس-ردیف:7 شماره مزار:8 شهر کرمانشاه

زندگینامه

علیداد روز شانزدهم آذرماه سال 1324 در آغوش گرم وصمیمی خانواده ای متدین در شهر کرمانشاه به دنیا آمد.دوران پر شور کودکی را در دامان پر مهر مادر و تحت تعالیم مذهبی گذراند. وی تحصیلات خود را تا دوره متوسطه ادامه داد در سن 17 سالگی قبل از گرفتن دیپلم به عنوان درجه دار ارتش مشغول به کار شد. از آنجا که او فرزند مهد قرآن و پرورش یافته در دامان دین مبین اسلام بود به جلسات قرآن و نهج البلاغه خیلی اهمیت می داد و همیشه در کلاسهای تفسیر قرآن و اسلام شناسی شرکت می کرد.

اصحاب کریمی مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ در همایش الماس‌های درخشان که به مناسبت 26 مرداد سالروز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی در دهکده نشاط حضرت ولیعصر (عج) برگزار شد، سخن گفت. صحبت‌های او درباره آزادگان به خاطره‌ای تکان دهنده از یکی از رفقای شهیدش کشیده شد. شهید حسین پیراینده. این شهید یکی از همرزمانش بود که در آخرین لحظه‌های تبادل اسرا به شهادت رسید. اما قسمت تکان دهنده ماجرا مربوط به ماجرای بعد از شهادت او می‌شود.

اصحاب کریمی با روایت خاطره‌اش، گفت: این خاطره نشان‌دهنده حقانیت انقلاب اسلامی است. من اهل خزانه هستم که آزاده شهید «حسین پیراینده» همکلاسی‌ و همرزم من بود. او در کودکی پدرش را از دست داد و با مادر زندگی می‌کرد؛ ارادت زیادی هم به محضر سیدالشهدا(ع) داشت. حسین در دوران جنگ به اسارت بعثی‌ها درآمد. سال 69 که بحث تبادل اسرای ایرانی و عراقی پیش آمد، بنده مسئولیت تخلیه اسرا را در تهران بر عهده داشتم. در فرودگاه تهران مستقر بودم و با مرز ارتباط داشتم و همین طور که هم دنبال حسین می‌گشتم و وضعیت او را پیگیری می‌کردم. از رفقای آزاده، سراغ حسین را گرفتم که گفتند او هم آماده بازگشت به ایران است.

باشگاه خبرنگاران جوان : هنوز مدت بسیاری از انقلاب نگذشته بود که منافقین با پشتیبانی بعثی‌ها و استکبار جهانی توطئه خود علیه انقلاب و مردم آغاز کردند و ارتش ماموریت پیداکرد تا با آن‌ها مقابله کند.

خلبانی که نامش لرزه بر اندام منافقین می انداخت 

نیروی هوایی ارتش از پیروزی انقلاب اسلامی تا آغاز دفاع مقدس نقش پر رنگی در دفاع از کشورمان به خصوص در مقابله با ضد انقلاب در کردستان و مناطق عملیاتی غرب داشته است.

پاسدار رشید اسلام

شهید سپهدار آشوبی

فرزند مرحوم سردار آشوبی

( کوی علی رحم - طایفه تجار )

فرزند  : حسین

تاریخ شهادت  : ۱۳۶۶/۰۷/۰۷

محل شهادت : شهرستان بوکان

محل دفن  :  گلزار شهدای شهرستان خرم آباد - استان لرستان

دوم خرداد ۱۳۴۱، در شهرستان خرم آباد به دنیا آمد. پدرش حسین بود او چهره متین و دوست داشتنی داشت . وی با  آوردن روزی پاک و طیبی برای اهل خانواده چنان تأثیر شگرفی در تربیت خانواده گذاشته بود که  توفیق یافت بعنوان پدر شهید جایگاه خود را درعالم ملکوت باز نماید و اطرافیان همیشه به او افتخار نمایند. مادرش قزی خانم خانه دار بود و نسبت به تربیت فرزندان خود چنان همّت می گماشت که از دامان پاک ایشان دلاوری چون شهید سپهدار  پا به عرصه وجود گذاشته  بود. گرچه از نظر تحصیلات کلاسیک مدارج عالیه نداشت ، اما  تکلیف الهی وی را برآن داشت به فرمان امام خمینی قدس سره الشریف  به عنوان پاسدار سپاه اسلام  مخلص خود را در کنار همسنگران مجاهد الهی قرار دهد و از نظر معارف علوم اسلامی به عالی‌ترین مرتبه درجه معرفت الهی برسد ، به طوریکه ره صد ساله را یک شبه طی ، و در عالم ملکوت سیر بنماید. زندگی عارفانه این شهید عظمی در هفتم مهر ۱۳۶۶، با سمت مسئول واحد تدارکات در شهرستان بوکان توسط گروهک های ضد انقلاب مزدور وطن فروش  بر اثر اصابت تیر مستقیم به سینه به پایان رسید و به خیل همسنگران شهیدش پیوست و خود را برای همیشه جاودانه ساخت. مزار وی در گلزار شهدای شهرستان خرم آباد واقع است.

سایت یاد امام و شهدا

شهید نورالدین رحمانی

شهید علی همتی

نام پدر : ملک علی

محل شهادت: تنگه چزابه

تاریخ تولد: ۱۳۴۲

محل تولد:خرم آباد

تاریخ شهادت: ۱۳۶۲/۱۲/۱۶

شماره پلاک: ۹۱۴۰۰۷۷

وصیت نامه شهید علی همتی:

برای اویم ، هستیم برای اوست، بازگشتم به سوی اوست.

اولا آن سعادت را ندارم که شهید شوم زیرا شهید آن کسی است که مرگ سرخ را برای خود بر می‌گزیند نه مرگ سیاه و در رختخواب مردن را. اگر شهید شدم سر قبرم ناکام ننویسند زیرا کامی بهتر از این نیست که در راه هدفم شهید شوم. بر مزارم گل نریزید زیرا معلم شهادت حسین (ع) را در میان نیزه و خنجر بیرون آوردند و به خاک سپردند.

چشمانم را باز بگذارید تا بدانند که آگاهانه و با چشمی باز این راه را برای خود انتخاب کرده ام .

آرم کوچکی از سپاه بر روی سینه ام بگذارید چون در زندگی ام علاقه به این آرم داشته و آرمی است که بر روی بازوی امام زمان (عج) است.

قالبی از یخ بر سر قبرم بگذارید تا به جای مادرم برایم گریه کند.

خدایا ای کاش هزاران جان داشتم و به خاطر تو در راه امام خمینی که همان راه اسلام عزیز است فدا میکردم.

خدایا شهادت را نصیبم کن زیرا که من مشتاق دیدار حسینم (ع). خدایا من دلسوخته ام از دنیا وارسته ام از همه چیز خود دست شسته ام و دیگر از کسی و چیزی بیمی ندارم. من می‌سوزم تا راه حق را روشن کنم و همه قیود و بندها را بریده ام که آزادانه در معرکه حیات جولان دهم .

خدایا محبوس در زندان آهنین حیات دل غم زده و دردمندم آرزوی آزادی وی کند، روح پژمرده ام خواهش پرواز دارد تا از این غربت‌کده سیاه ، ردای خود را به وادی عدم بکشاند و از باز هستی برهد.

                                  ( برای شادی روح شهدا صلوات )

با تشکر از محمود رشادت که در جمع آوری اطلاعات یاری رساند.

به نقل از : پایگاه فرهنگی شهید روزبه رنجبر

http://roozbehranjbar.blogfa.com

شهید روزبه رنجبر

نام پدر: جعفر

متولد:1343/09/03

محل شهادت: میمک

تاریخ شهادت:1364/02/10

محل آرمگاه: لرستان-خرم آباد- ازنا سکوند - روستای حیدرآباد .

یگان خدمت: ارتش

در جبهه ی حق علیه باطل بر اثر اصابت ترکش خمپاره به درجه ی  رفیع شهادت نایل آمد

                                 (شهادتش گوارای وجودش باد) 

اسامی شهدای گرانقدر منطقه ازنا سکوند :

1- شهید خلبان علی کیارش

2- شهید علی مروت سگوند

3- شهید ناظر پاپی

4- شهید صادق پاپی

5- شهید عبدالرضا پور سلیم

6- شهید اسفندیار معتمدی

7- شهید عبدالرضا آریامنش

8- شهید محمد علی سگوند

9- شهید بهزاد پاپی

10- شهید طلبه مهران عالیخانی

11- شهید معلم عالی یوسفی

12- شهید عربزاده بهرامی

13- شهید محمد پولادوند

14- شهید سید محمد رضا موسوی

15-شهید حسن رضا سگوند

16- شهید روزبه رنجبر

17- شهید علی اکبر بیات

18- شهید علی داد همتی

19- شهید ابراهیم رضایی مرام

20- شهید نورالدین رحمانی

21- شهید محمد سگوند

22_شهید سید علی خلفوند

23_شهید یوسف آشتیانی

24_شهیده ماه طلا سگوند

25_شهید حسین سگوند_صادقنیا

26_شهید مهرداد شکوهی فر 

27_شهید عماد حسین نیا

28_شهید مسعود میرزایی پور

29_شهید محمدحسن یوسفی

منطقه ازنا سگوند در کیلومتر 26 جاده خرم آباد به سپیددشت قرار دارد که در دوران جنگ تحمیلی حدود 30 شهید تقدیم به انقلاب اسلامی و ایران کرده است.

نقل از وبلاگ رفیقان خدایی

 امیر آزاده شهید سرلشکر "حسین لشگری" خلبان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که پس از 18 سال اسارت (6410 روز) در زندان‌های رژیم بعث عراق، در فروردین 1377 به ایران بازگشت.
 
او دارای درجهٔ جانبازی 70 درصد بود و در طول جنگ تحمیلی تا پیش از اسارت توانست در 12 عملیات هوایی شرکت کند. او از سوی مقام معظم رهبری به لقب "سید الاسراء" مفتخر شد.
 
آزاده سرافراز "حسین لشگری" با موافقت فرمانده معظم کل قوا در تاریخ 27 بهمن 1378 به درجه سرلشکری ارتقا یافت.
 
رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم تجلیل از امیر آزاده سرلشکر "حسین لشگری" فرمودند: " لحظه به لحظه رنج‌ها و صبرهای شما پیش خدای متعال ثبت و محفوظ است و پروردگار مهربان این اعمال و حسنات را در روز قیامت که انسان از همیشه نیازمندتر است به شما بازخواهد گردانید... آزادگان، سربازان فداکار اسلام و انقلاب و رمز پایداری ملت ایران هستند."

 
صبح روز 1359.6.27، با صدای زنگ ساعت از خواب بیدار شدم و پس از ادای فریضه نماز لباس پوشیده، به گردان پرواز رفتم. جناب سرگرد "ورتوان" قبل از من در گردان آماده بود. پس از احترام نظامی و احوال پرسی به اتفاق، برگه ماموریت را باز کردیم و برای هماهنگی عملیاتی به اتاق مخصوص توجیه رفتیم.

من پیشنهاد کردم هنگام ورود به خاک عراق در ارتفاع پایین پرواز کنیم و با فاصله هدف را رد کرده، دور بزنیم و هنگام بازگشت به خاک خودمان هدف را بزنیم. با توجه به اینکه سرگرد ورتوان،‌فرمانده عملیات بود،‌ پیشنهاد مرا نپذیرفت و قرار شد در ارتفاع هشت هزار پایی و با سرعتی حدود 900 کیلومتر در ساعت عملیات را آغاز کنیم.

پس از توجیه به اتاق چتر و کلاه رفتیم. هنگامی که لباس " جی سوت" ( لباس مخصوصی که نوسانات فشار "جی" را برای خلبان کنترل می‌کند) را می‌پوشیدم سروان " احمد کُتّاب" گفت: حسین کی برمی‌گردی؟ نمی‌دانم چرا بی‌اختیار گفتم: هیچ وقت!

- مطمئنی؟
- نمی‌دونم.

- هواپیمای من مسلح به راکت بود و سرگروه ( لیدر) من جناب ورتوان بمب می‌زد. پس از این که کاملاً هواپیما را از نظر فنی بازدید کردیم، برگ صحت هواپیما را امضا کرده، به مسئول نگهداری پرواز دادیم و او برایمان آرزوی موفقیت کرد. هواپیماها روشن شد و لحظه‌ای بعد هر دو هواپیما سینه آسمان را شکافتیم.

- آن روز، ما دومین دسته پروازی بودیم که در خاک عراق عملیات می‌کردیم. دسته اول با حمله خود پدافند عراق را هوشیار و حساس کرده بود لذا به محض این‌که مرز را رد کردیم، پس از چند ثانیه متوجه شدم از سمت چپ سرگروهم گلوله‌ها بالا می‌آیند. قبل از پرواز مشخصات هدف را به دستگاه ناوبری داده بودم. در یک لحظه متوجه شدم نشان‌دهنده، مختصات محل هدف را مشخص کرده است.

به سرگروه گفتم: روی هدف رسیدیم؛ آماده می‌شوم برای شیرجه. گرد و خاک ناشی از شلیک توپخانه عراق وجود هدف را برای ما مسجل کرده بود. کمی جلوتر در پناه تپه‌ای چندین دستگاه تانک و نفربر استتار شده به چشم می‌خورد. روز قبل همین تانک‌ها و توپخانه پاسگاه مرزی ما را گلول باران می‌کردند.

از لیدر اجازه زدن هدف را گرفتم. قرار بود هر دو به صورت ضربدری از چپ و راست یکدیگر را رد کرده، هدف‌ها را منهدم کنیم. بلافاصله زاویه مخصوص پرتاب راکت را به هواپیما دادم و نشان‌دهنده مخصوص را بر روی هدف میزان کردم. در یک لحظه ناگهان هواپیما تکان شدیدی خورد و فرمان، تعادلش را از دست داد.

نمی‌دانستم چه بر سر هواپیما آمده، سعی کردم بر خودم مسلط شوم و هواپیما را که در حال پایین رفتن بود کنترل کنم. به هر نحو توسط پدال‌ها، سکان افقی هواپیما را به طرف هدف هدایت کردم، در این لحظه ارتفاع هواپیما به 6000 پا رسیده بود و چراغ‌های هشدار دهنده موتور مرتب خاموش و روشن می‌شدند. شاسی پرتاب راکت‌ها را رها کردم. در یک لحظه 76 راکت بر روی هدف ریخته شد و جهنمی از آتش در زیر پایم ایجاد کرد.

ادامه دارد...

باشگاه خبرنگاران جوان