یاد شهیدان 🌹

به گزارش پایگاه خبری شهدای ناجا، با پیگیری کمیته تفحص شهداء و تلاش همرزمان شهید و شاهدان عینی، اردوگاه العماره عراق مورد تفحص قرار گرفته و پس از 27 سال پیکر شهیدان علی احمد قیطاسی و سلیمان اکبری در کنار هم در حالی که هنوز لباس‌های ایشان سالم است به دست می‌آیند.
در کنار پیکر مطهر این دو شهید یک بطری پلاستیکی حاوی برگه‌ای دست نویس با ذکر مشخصات هر دو شهید کشف می‌شود و این در حالی است که هنوز آثار کم رنگی از اسم شهید علی احمد قیطاسی بر روی پیراهن وی نمایان است.
پیکر مطهر این شهید بزرگوار در آذرماه سال 1393 بر روی دستان مردم شهید پرور نهاوند در گلزار شهداء به خاک سپرده شد.

وصیت نامه اول شهیدعلی احمد قیطاسی:

 بسم الله الرحمن الرحیم
 (( ان الدنیا سجن المومن، و جنة الکافر ))
 (خدایا تو فرمودی که دنیا را برای مؤمن، جهنم و برای کافران بهشت قرار دادی)

خدایا کنون که دارم صحبت‌هایی را از خود برای دنیا باقی می‌گذارم، تو خود بر این وصیت نامه ناظر باش که نکند قلمم به جای زبانم خطا رود و کلمه‌ای که مستحق درگاهت نیست به زبان آورد. خدایا تو در این لحظه شاهد باش که ما در این زمان از جنگ برای پیروزی دین تو و به حکم امام عزیز هجرت به سوی مرگ کردیم و راهی را می‌رویم که نه تسلیم است و نه ترک مبارزه و از مرگ هم نمی‌هراسیم و عاشقانه خواهان آنیم. بار الها فرستاده تو محمد (صلی الله علیه و آله) فرمود: (هنگامی که آخر زمان می‌رسد شهادت خوبان امت مرا گلچین می‌کند.)
خدایا من که خوب نیستم ولی به حق خوبانت مرا نیز جزء آنان محسوب نما. خدایا در حقیقت تنها کسی که موجب شهادت حسین شد، حر بود و تنها کسی که یار او شد و او را یاری کرد، باز حر بود. پس این تو بودی که در حال حر تحولی ایجاد کردی، پس بیا و در حال من مقصر نیز تحولی ایجاد کن تا من هم مثل او به شهادت برسم. خدایا در حالی دارم کلمات را در ورق جاری می‌سازم که اشک در چشمانم حلقه زده و دیگر هیچکس و هیچ چیز را جز تو نمی‌بینم. خدایا تو را در حالی صدا می‌زنم که صدایم به هیچ کجا جز تو نمی‌رسد و جز تو فریاد رسی ندارم، پس ای مقصود و منظور دست این بنده گنکارت را بگیر و او را ببخش و بیامرز.
خدایا زبان قاصر است که بتوانم در برابر این همه گناهانم از تو عذرخواهی کنم و کلمه‌ای را برای آمرزش تو در زبان آورم. خدایا تو خود خوب می دانی که در راه به پیروزی رساندن انقلاب اسلامی که آن نیز گوشه‌ای از انقلاب حسین (علیه السلام) بود تمام تلاش خود را کردم و لحظه‌ای را برای دفاع از ناموس و حیثیت انقلاب آرام نداشتم. خدایا عزم بر رزم کردیم برای کسانی که به نحوی قصد نابودی دین تو را کردند.
خدایا در پایان از تو می‌خواهم که بعد از من به خانواده‌ام، مخصوصاً مادرم صبری عطا کن تا بتواند همانند حضرت زینب در مقابل این همه مشکلات استوار بماند.
در پایان وصایایی به شرح زیر دارم:
ابتدا از پدر و مادر عزیزم طلب عفو و بخشش دارم و امیدوارم که آنان این فرزند حقیر را حلال نمایند. از برادران عزیزم می‌خواهم که بعد از من چون مسئولیت آنان دشوارتر می‌شود در خدمت خانواده باشند و انقلاب را یاری نمایند و در پیشرفت اهداف انقلاب نیز کوشش کنند و از خواهران عزیزم می‌خواهم که مرا حلال کنند و تقوا و پرهزکاری را پیشه کنند. در پایان از تمامی اقوام و خویشان نیز طلب حلالیت و التماس دعا دارم.