یاد شهیدان 🌹

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از روابط عمومی ارتش جمهوری اسلامی ایران، امیر سرتیپ دوم خلبان منوچهر محققی از خلبانان و نخبگان پروازی و از نام آوران نیروی هوایی ارتش به دلیل جراحات ناشی از دوران دفاع مقدس و کهولت سن پس از طی یک دوره بیماری در سن 78 سالگی در بیمارستان بعثت نهاجا دار فانی را وداع و به یاران شهیدش پیوست.

امیر سرتیپ منوچهر محققی متولد 1322 در شهر تبریز و خلبان هواپیمای اف 4 که در سال 1359 در یک ماموریت برون مرزی در منطقه بصره مورد اصابت پدافند هوایی دشمن بعثی قرار گرفت و به درجه جانبازی نائل شد.

مرحوم منوچهر محققی یکی از بزرگمردان دوران جنگ هشت ساله و نابغه پرواز با فانتوم است. این خلبان پیشکسوت نیروی هوایی ایران، رکورد دار پرواز رزمی برون مرزی با فانتوم به شمار می رود.

او دارای رکورد 182 سورتی پرواز برون مرزی (Special Mission) است و با بیش از سه هزار ساعت پرواز با فانتوم از این نظر در ایران و خاورمیانه رکورددار است.

سرتیپ دوم خلبان منوچهر محققی فرمانده دسته 40 فروندی پروازی از پایگاه بوشهر در عملیات 140 فروندی (کمان 99) در روز یکم مهرماه سال 1359 بود.

وی در آخرین روزهای جنگ در وصف دوران خدمت خود به همرزمان تیز پرواز خود گفته بود: بچه ها! این قدر Low Level (ارتفاع پایین) بر فراز خلیج فارس پرواز کردم که فکر کنم همه ماهی های خلیج فارس کباب شدند.

این خلبان شجاع در تاریخ ۹ مهرماه ۱۴۰۰ دار فانی را وداع گفت و به یاران شهیدش پیوست . 

پیکر این خلبان فداکار پس از تشییع باشکوهی در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی 

خاطره ای از خلبان منوچهر محققی

به گزارش ایسنا، امیر سرتیپ خلبان کیومرث حیدریان که از خلبانان نیروی هوایی ارتش در دفاع مقدس که به «عقاب زاگرس» شهرت دارد در خاطره‌ای از مرحوم امیر سرتیپ منوچهر محققی روایت می‌کند: منوچهر محققی، یک از خلبانان همیشه آماده بود که هنگام بازنشستگی، رکورددار جهانی پرواز برون‌مرزی بود اما متأسفانه در کمتر جایی نامی از ایشان است. هر چند، محققی و امثال محققی برای نام‌شان نجنگیدند، بلکه برای وطن بود که جنگیدند و بارها مرگ را به چشم دیدند.

در یکی از پروازهایم از پایگاه ششم شکاری بوشهر در سال‌های اول جنگ که همراه منوچهر محققی بودم، پس از انجام مأموریت بر آسمان بغداد، به سمت مرز پرواز کردیم. طبق معمول، حجم موشک‌ها و توپ‌های ضدهوایی پدافند عراق زیاد بود و از هر طرف بر ما وارد می‌شدند.

تا جایی‌که توانستیم موشک‌ها و توپ‌ها را جا گذاشتیم اما متأسفانه حجم موشک‌ها و توپ‌ها به‌قدری بود که «نویز»، «رپیتر» و «چف» هم دیگر بی‌تأثیر بودند. نهایتاً با دیدن به‌ موقع چراغ هشدار دهنده نهایی و قبل از اصابت موشک به فانتوم، با اجکت کردن هواپیما را ترک کردیم. محققی نیز از ناحیه دست چپ، چندین تیر از رگبار مسلسل خورد.

ایسنا

شهدای خلبان