شهید مظلوم و معصوم که از شهادت خود خبر داشت و به فرمانده‌اش گفت دیدار به قیامت 🌹

شهید ارسلان سلاجقه در سال ۱۳۳۹ در روستای تذرج از توابع شهرستان رابر کرمان در خانواده ای مذهبی و زحمتکش بدنیا آمد. پس از سپری نمودن تحصیلات اولیه و اخذ مدرک دیپلم ریاضی فیزیک از طریق شرکت در کنکور ورودی دانشکده افسری در تاریخ ۱۳۶۱/۰۷/۰۱ به استخدام ارتش در آمد. پس از طی دوره سه ساله دانشکده افسری در تاریخ ۱۳۶۴/۰۷/۰۱ در رسته پیاده به درجه ستواندومی نائل گردید. پس از طی دوره مقدماتی رسته پیاده در مرکز آموزش پیاده شیراز به لشکر ۸۸ زرهی زاهدان اختصاص یافته و در آنجا مشغول انجام وظیفه گردید.

در تاریخ ۱۳۶۶/۰۶/۲۶در منطقه سومار در عملیات پدافندی بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی به شهادت رسید و پیکر مطهرش در منطقه ماند.

خاطره ای از مبارزات شهید در قبل از انقلاب 

شهید محمد نوابی 

فرزند : شاهمراد

تاریخ شهادت :۱۳۶۶/۰۷/۲۵

محل شهادت : استان کردستان شهرستان بانه

محل دفن : گلزار شهدای روستای انگشته از توابع شهرستان بروجرد

یکم فروردین ۱۳۴۶، در روستای انگشته از توابع شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش شاهمراد، کشاورز بود و مادرش فرنگ نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم مهر ۱۳۶۶، در بانه توسط مزدوران ضدانقلاب بر اثر اصابت تیر به پهلو، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

سایت یاد امام و شهدا

روزی که آسمان قمیش در ماتم یاران گردان شهدا خون گریه کرد

شهید کرم جان سگوند 

تاریخ تولد1343/1/1

تاریخ شهادت1366/11/18

محل شهادت : میمک

شغل شهید: ارتشی

شهید «کرم‌جان سگوند» اول فروردین 1343 در چهار برجی خرم‌آباد متولد شد. پس از پایان مقطع متوسطه به استخدام ارتش درآمد. مدتی پس از استخدامش ازدواج نمود که ثمره آن یک فرزند بود. سرانجام در مورخ هجدهم بهمن سال 1366 در منطقه عملیاتی میمک طی نبردی دلیرانه جاویدالاثر گردید.

 تصاویر شهید در نوید شاهد

نوید شاهد

عشق و دلدادگی به شهدا

در میان سیل جمعیت خانم جوانی که قاب عکسی را به سرخود گرفته نظرم را به خود جلب می‌کند از همراهانش سوال می‌کنم که می‌گویند عکس برادر مفقودالاثرش است به نزدیکش رفتم تا از برادرش برایم سخن بگوید.

وی گفت برادرم در 16 سالگی به جبهه رفت و در 22 سالگی مفقودالاثر شد و تاکنون پیکرش برنگشته است. مادرم تا زمانی که به رحمت خدا رفت چشم‌انتظار آمدن برادرم بود.

خواهر شهید کرم جان سگوند از چشم انتظاری مادرش می‌گوید که در هنگام مرگ با چشم باز و در انتظار فرزندش از دنیا رفت مادرم تا لحظه آخر چشم انتظار برادرم بود زمانی که دم مرگ بود سفارش کرد لباسی از برادرم با او به خاک سپرده شود برادرم مزاری ندارد که بر سر قبرش بریم فقط زمانی که بر سر خاک پدر و مادرمان می‌رویم برای برادرم نیز فاتحه می‌خوانیم.

انتظار 30 ساله برای بازگشت برادر

شهید حیدر حیدری، سوم خرداد 1344 در روستای قارپوزآباد از توابع شهرستان ساوجبلاغ دیده به جهان گشود. پدرش حسن و مادرش صغرا نام داشت.خواندن و نوشتن نمی دانست .سفیدکار ساختمان بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هجدهم فروردین 1366 در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به گردن و کتف، شهید شد .پیکر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

آنچه در ادامه می‌خوانید روایتی است از برادر شهید حیدر حیدری که

«درود بر شهیدان به سبب آن صبر و پایمردی و مقاومتی که نشان دادند. پس چه نیکو منزلگاهی است که عاقبت بدان رسیدید. حیدر هنگامی که به دنیا آمدند به احترام یکی از القاب حضرت علی (ع) پدرم او را حیدر نامید. تا از پیروان صدیق آن حضرت باشد. حیدر به دلیل مهاجرت نتوانست در کلاس درس حاضر شود ولی به دلیل علاقه‎ای که به خواندن و نوشتن داشت بعدها به کلاس‎های نهضت رفت و خواندن و نوشتن را فرا گرفت. او به قرآن خیلی علاوه داشت و خوب قرآن می‎خواند و تا جایی که امکان داشت از دستورات قرآن برای برادرها و خواهرانش سخن می‎گفت.

عاشق نماز خواندن بود طوری که وقتی که از کارخانه می‎آمد خود را برای خواندن نماز در مسجد آماده می‎کرد و همیشه از همان دوران کودکی به پدر کمک می‎کرد.

پدرم به او نماز خواندن را یاد داد و همیشه در محافل روضه‎خوانی و عزاداری‎ها شرکت می کرد و واقعا عاشق اهل بیت بود.

پاسدار شهید فردین امرایی منش

فرزند  : عبدالعلی

تاریخ ولادت: ۱۳۴۹/۰۶/۰۲

محل ولادت : خرم آباد - سراب دوره

تاریخ شهادت : ۱۳۶۶/۰۱/۲۶

محل شهادت : سردشت

مزار : بهشت رضای شهرستان خرم آباد - استان لرستان

شهید فردین امرایی منش دوم شهریور ۱۳۴۹، در روستای میشکر از توابع شهرستان خرم آباد (دوره چگنی)  به دنیا آمد. پدرش عبدالعلی، کارگر بود و مادرش نازبانو نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست  و ششم فروردین ۱۳۶۶، با سمت تک تیرانداز در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. مزار او در بهشت رضای شهرستان خرم آباد واقع است.

سایت یاد امام و شهدا

سامانه ملی شهدا

به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید حسن ماشی در اول شهریور سال 1346 در روستای وفس از توابع اراک به دنیا آمد. تحصیلات ابتدای را در روستا و ادامه آن را در شهر اراک به اتمام رساند. از سال سوم راهنمایی ترک تحصیل کرد و در فروشگاه تعاونی مشغول به کار شد. روزها از پی هم در گذر بودند و حسن در گذرگاه زمان، چهره کودکی را به بزرگ سالی تغییر می داد. عقل و کمال او که به سن و سال نوجوانی او نمی خورد، از حرکاتش نمایان بود. به هم سالانش کمک می کرد و آن ها را دوست می داشت. در ایام جوانی اش نیز با مردم ارتباط خوبی داشت و دستگیر مستمندان بود.

مروری کوتاه بر زندگی شهید ماشی

از خصوصیات با ارزش حسن مهربانی و چهره همیشه بشاشش بود. همواره اطرافیان و به ویژه خواهرانش را به حفظ حجاب تشویق می نمود و هر بار برای سرکشی به افراد خانواده به روستا می رفت، برای آن ها هدیه ای می خرید.

او قبل از اعزام به خدمت نسبت به جبهه و جهاد و شهادت در راه خدا به مرحله یقین رسیده بود. هنگامی که به خدمت سربازی فرا خوانده شده بود، داوطلب حضور در میدان های رزم شد و بیش از شش ماه با لباس سربازی لشکر 21 حمزه سیدالشهدا (ع) با دشمنان ایران و انقلاب به مقابله پرداخت تا سرانجام در بیست و سوم آذر سال 1366 در جبهه شرهانی بر اثر اصابت ترکش خمپاره با شهادت جاودانه شد. پیکر مطهر شهید در زادگاهش روستای وفس به خاک سپرده شد.

شهدای وفس

نــام :سیدعلی

نـام خـانوادگـی :سجادی وفسی

نـام پـدر :سیداسماعیل

تـاریخ تـولـد :۱۳۴۶/۰۱/۲۰

مـحل تـولـد : اراک

سـن :۲۰ سـال تمام 

دیـن و مـذهب :اسلام شیعه

وضـعیت تاهل :مجرد

مـلّیـت :ایران

دسـته اعـزامـی :بسیج

تـحصیـلات :چهارم متوسطه

تـاریخ شـهادت :۱۳۶۶/۰۱/۱۹

مـحل شـهادت :شلمچه

عـملیـات :کربلای۸

نـحوه شـهادت :حوادث ناشی از درگیری

مـحل مـزار :بهشت زهرا (س)

قـطعـه :۲۷ ، ردیـف :۲۰ شـماره :ج 

بیستم فروردین ۱۳۴۶، در اراک چشم به جهان گشود. پدرش سیداسماعیل و مادرش، سیده حاجیه نام داشت. تا پنجم ابتدایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم فروردین ۱۳۶۶، با سمت امدادگر در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است. برادرش سیدابراهیم نیز شهید شده است.

پایگاه گلزار شهدا 

شهید سید ابراهیم سجادی وفسی ، شهدای اراک

شهید پرویز پرویز پور

نام پدر: محمد

شغل: پاسدار

تاریخ تولد: 21-5-1344 شمسی

محل تولد: خرمشهر

تاریخ شهادت : 26-1-1366 شمسی

محل شهادت : ماووت

دلیل شهادت :

گلزار شهدا: نام گلزار:بهشت زهرافاز1 شهر: کوهدشت

نوید شاهد‌

خاطره ی حاج بهزاد باقری از سردار شهید پرویز پرویزپور

 سال ۶۲ پاسگاه زید گردان محبین. بنده آن زمان معاون گردان محبین بودم و سیروس لرستانی هم فرمانده گردان بود. در سنگر مخابرات کنار برادران سیروس باقری, شهید هادی امانی که آن موقع فکر نکنم ۱۲ سال بیشتر داشت. زنده یاد اسماعیل امرایی و شهید پرویزپور نشسته بودیم از گروهان یکم خبر رسید که تعدادی از نیروهای عراقی در حال ترمیم میدان مین خودشان هستند به شهید پرویز پور گفتم که قناسه ام را بردار تا برویم سراغشان.

شهید محمد جواهری

نام پدر: غیب‌علی

شغل(ها):

تاریخ تولد: 25-6-1351 شمسی

محل تولد: مراغه 

سن در زمان شهادت:  ۱۵ سال 

تاریخ شهادت : 25-12-1366 شمسی

محل شهادت : ماووت

مزار : گلزار شهدای مراغه - استان آذربایجان شرقی

صفحه شهید در نوید شاهد 

سامانه ملی شهدا 

شهید سیدمحمد موسوی 

فرزند : سید جواد

تاریخ ولادت: ۱۳۴۶/۰۳/۰۱

تاریخ شهادت : ۱۳۶۶/۰۴/۲۹

محل شهادت : شلمچه

مزار : گلزار شهدای شهرستان بروجرد

یکم خرداد ۱۳۴۶، در روستای دره گرگ (شهید بروجردی) تابعه شهرستان بروجرد به دنیا آمد. پدرش جواد، کشاورز بود و مادرش ماه‌دولت نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. کارگر بود. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و نهم تیر۱۳۶۶، در شلمچه بر اثر اصابت گلوله به سینه، شهید شد. مزار او در زادگاهش قرار دارد.

منبع: سایت یاد امام و شهدا

شهید سیدمحمد نقی موسوی فرزند سید علی اکبر که در روز دوم فروردین سال 1339 هجری شمسی چشم به جهان گشود دوران نوجوانی را در روستای سنج گذراند و بعد از این دوران به سربازی رفته و خدمت مقدس سربازی را پشت سر گذاشت. در آن دوران یکی از خط شکنان بوده که در یکی از عملیاتها مجروح شدند.

بعد از شهادت برادرش سید محمد، نیروی عجیبی در او ایجاد شد و این نیرو باعث شد که سید محمد نقی با وجود اینکه در دنیا از مال و زندگی چیزی کم نداشت همه موقعیتها را کنار گذارده و به جبهه رود تا آنجا عاشق شهادت و جبهه شده بود که هر کسی درباره برگشت او از جبهه با ایشان صحبت می کردند ناراحت می شدند و می گفتند «من آمده ام تا راه برادرم را ادامه دهم و اسلحه او را زمین نخواهم گذارد تا به شهادت برسم .»