یاد شهیدان 🌹

شهید جواد امرائی

فرزند : خوردعلی

تاریخ شهادت : ۱۳۶۷/۰۴/۲۲

محل شهادت : فکه

مزار : رومشکان – روستای رشنو - استان لرستان 

یکم شهریور ۱۳۴۳، در شهرستان کوهدشت به دنیا آمد. پدرش خوردعلی، کشاورز بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. پنج ماه به صورت بسیجی به جبهه رفت و بعد از آن به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و دوم تیر۱۳۶۷، در فکه بر اثر مصدومیت شیمیایی به شهادت رسید. مزار او در روستای رشنو - از توابع  رومشکان شهرستان کوهدشت واقع است.

خاطرات مادر شهید جواد امرایی در تلوبیون 

http://www.telewebion.ir/episode/0x6017485

نــام : سعید

نـام خـانوادگـی : دارابی وفسی

نـام پـدر : کریم

تـاریخ تـولـد : ۱۳۴۸/۱۲/۰۷

مـحل تـولـد : تهران

سـن : ۱۹ سـال

دیـن و مـذهب : اسلام شیعه

وضـعیت تاهل : مجرد

دسـته اعـزامـی : بسیج 

تـحصیـلات : دیپلم

تاریخ شهادت: ۱۳۶۷/۰۵/۰۶

محل شهادت : اسلام آباد غرب 

عملیات مرصاد - بدست منافقین کوردل 

مزار: گلزار بهشت زهرا (س) تهران - قـطعـه ۴۰ ردیـف ۱۱۰شـماره ۲

زندگینامه 

هفتم اسفند ۱۳۴۸، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش کریم و مادرش، توران نام داشت. تا سوم راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. ششم مرداد ۱۳۶۷، در اسلام آباد غرب بر اثر درگیری منافقین شهید شد. مزار او در بهشت زهرای تهران واقع است. اصالتا اهل روستای وفس از توابع اراک هستند. 

سامانه ملی شهدا

شهید اردشیر کرم توکلی 

نام : اردشیر

نام خانوادگی : کرم توکلی

نام پدر: نصرالله

شغل: پاسدار افتخاری 

تاریخ تولد: 5-7-1345 شمسی

محل تولد: الیگودرز

تاریخ شهادت : 19-4-1367 شمسی

محل شهادت : بانه - سورکوه- دره شیلر

دلیل شهادت : اصابت گلوله مستقیم دشمن بعثی 

گلزار : گلزار شهدای الیگودرز - استان لرستان

نوید شاهد

از حنظله بسیار شنیده ایم، ولی جنگ تحمیلی باعث شد تا حنظله های زیادی را به چشم خود ببینیم و از نزدیک به دنیای عرفانی و معنوی آنان آشنا شویم.

اردشیر، از قبیلۀ حنظلۀ غسیل الملائکه بود که تیرماه سال 1345 همزمان با آغاز گرما طبیعت، وجود زیبایش، گرمابخش خانه ای در شهرستان الیگودرز شد که اهل آن از علاقه مندان به خاندان نبوت (ع) و مقید به احکام هدایتگر و نورانی محمدی (ص) بودند. هنوز پنج بهار از زندگی را درک نکرده بود که به دلیل شغل پدر به شهرستان اهواز مهاجرت کردند .

روایتی که جز با عشق حک نمی شود ؛

عاشقانه ای از یک همسر شهید گلستانی / روایتی سخت اما شیرین از شکوفایی سه دسته گل ناشنوا یادگار شهید

تاریخ مصاحبه شنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۵

زندگی خانواده های شهدا خودش داستانی بس شنیدنی است خاصه اینکه در دل این خانواده ها شیرزنی پیدا شود که سه فرزند ناشنوا را به توصیه شهید به مرز شکوفایی برساند . [

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از گلستان ما ؛ تمام زندگی انسان از اول تا آخر خاطره است.هر کس به یک نحوی زندگی را آغاز کرده و هر کسی هم به نحوی زندگی را تمام می کند. آدمی از کجا میخواهد شروع کند و به کجا تمام !!!! زندگی ما از شروع و اولش خاطره بود و تا آخر هم با خاطره تمام شد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, گلستان ما,

اینها سرآغاز سخنان همسر شهیدی است که از نای دل بر می خیزد .... سخنانی که سالهاست در تاریکخانه قلبش رسوب شده و به مانند عقده ای مقدس سودای فریادکشیدن دارد که تو ای شهید نبودی ببینی سه دسته گلت را با چه مشقت‌هایی بزرگ کردم.

رهدگبنامه و آشنایی با شهید

زهرا رایج خود را متولد سال ۱۳۴۲ معرفی می کند. او می گوید: در سال ۵۶ با سلطانعلی رایج که پسرخاله بنده بودند ازدواج کردم.

شهید در آن زمان ۲۴ سال داشتند و معلم بودند و با وجود ۹ سال اختلاف سنی قبول کردم که با او ازدواج کنم . ازدواج ما کاملا سنتی بود و خاتمه ی زندگی ما در سال ۱۳۶۷ با شهادت وی به پایان رسید.

آهی می کشد و ادامه می دهد . . .

شهید محمد آزادبخت و شهید شهرام عباسی 

خاطره آقای علی اسفندیار پور                               

   در حالی که نماینده مردم کوهدشت در مجلس شورای اسلامی بودم راهی جبهه جهت ملاقات آن عزیزان در شلمچه شدم. وارد سنگر شدم. در قسمت بالای سنگر ژاکتی توجهم را جلب کرد. گفتم ژاکت از آن کیست؟ گفتند مال شهرام است که راهی خط مقدم جبهه است، الان هم خبر رسید که شهید شده است. در هر صورت در سنگر نشسته بودیم مکدّر و ناراحت، هر کس به فکر فرو رفته بود.

   گاهی اوقات از پزشک شهید و سخنانش یاد میکردند و میگفتند این روزهای آخر در جواب آقایی که از شیرین زبانی و سخنوری او تعریف میکرده گفته بود: فلانی به خدا سخنانم ته کشیده و دیگر حرفی برای گفتن ندارم.

   در هر صورت شب فرا رسید. ده یا دوازده نفر از فرماندهان مختلف در سنگر نشسته بودند. ساعت یازده شب جمعه بود. بنده با صدای بلند، سوره ی جمعه را به یاد شهدا تلاوت کردم، بعدها گفتند زمانی که شما قرآن تلاوت میکردید حاج محمد آزادبخت (از دانش آموزان ما که مسؤولیت حفاظت تیپ را بر عهده داشت) به شدت می گریسته است و امروز مدام تکرار میکرده: من با شهرام برادر صیغه ای بودم، چگونه و با چه رویی، بدون ایشان به کوهدشت برگردم.

   تلاوت قرآن تمام شد.جهت استراحت پتوها را پهن کردیم. محمد آزادبخت جهت تجدید وضو به بیرون سنگر رفت و در این لحظه از میان خمپاره و توپ هایی که به شدت اطراف سنگر را میزد، یکی بر درب سنگر اصابت کرد و همه چیز را تغییر داد. فرمانده تیپ، سردارحاج نوری که از خرمشهر (چهار کیلومتری) قسمت تسلیحات می آمد در حالی که دست به شکم خود گرفته بود ترکش را از قسمت پوست شکمش بیرون آورد و با آرامی و صلابت خود گفت:«من هیچیم نشده ولی محمد آزادبخت شهید شد».

شهید محمد آزادبخت و شهید شهرام عباسی

شهیدحسین شهسواری

نام پدر: نورمراد

صفحه شهید در سامانه ملی شهدا

شهیدحسین شهسواری درسال1342در روستای چولهول وسطی از توابع بخش معمولان شهرستان پلدختر لرستان دیده به جهان گشود و با زحمت فراوان پدر و مادر بزرگ شد تا به سن 7سالگی رسید. حسین از همین سنین کودکی علاقه زیادی به خواندن و نوشتن داشت بطوری که هر نوشته ای را که روی کتاب یا لوحه ای می دید با خود می خواند یا از کسی که می دانست سوال می کرد. چون به مدرسه دسترسی نداشتیم این عزیز ما آنچنان به یادگیری علم عشق می ورزید که در سن ده سالگی  دیگر توانست هر کتابی را بخواند و هر چیزی را بنویسد.

شهید تیمور سلیمانی

محل شهادت:ماووت - قمیش

شهید تیمور سلیمانی در سال 1347 در روستای مورانی از توابع شهرستان پلدختر استان لرستان در خانواده مذهبی و متدین دیده به جهان گشود و دوران تحصیلی ابتدائی را در روستای مورانی سپری و دوران راهنمای و متوسطه را در دبیرستان های شهر پلدختر طی کرد و بعد از اخذ دیپلم به امر تحصیل ادامه داد و دوره کاردانی را در شهر ستان بروجرد آغاز کرد و در سال 1364 برای اولین بار شرکت در جبهه را به تحصیل در کلاس ترجیح داد و عازم جبهه نبرد حق علیه با طلی شد و درمنطقه عملیاتی کربلای 5 از ناحیه هر دو پا مجروح گردی جانباز عزیز از نظر اهمیت به فرایض دینی و احکام شرعی دقیق بود و در روستای محل سکونت مورد احترام عام و خاص بود و از مجریان مراسمات عبادی و الهی روستا بود تیمور عزیز بعد از بهبودی نسبی مجدداً عازم جبهه شد و در تاریخ 67/3/27 در منطقه عملیاتی ماووت در کنار دیگر رزمندگان جان بر کف به نبرد پرداخت و در همان عملیات (ماووت) به درجه رفیع شهادت نائل گردید پیکر شهید سلیمانی بعد از سالها سال در جبهه توسط گروه تفحص پیدا و به زادهگاهش روستای مورانی انتقال و در کنار دیگر شهدای جنگ به خاک سپرده شد.

علی حسن نوری
نام پدر: غلامحسن
شغل(ها):
تاریخ تولد: 1-3-1342 شمسی
محل تولد: لرستان - بروجرد - بروجرد
تاریخ شهادت : 28-3-1367 شمسی
محل شهادت : بانه 
گلزار شهدا: بهشت شهدای بروجرد

ایستاده تا بهشت

شهید علی حسن نوری آخرین فرمانده گردان ثارالله که در منطقه تک قمیش سلیمانیه عراق تا آخرین نفس با همرزمانش در مقابل دشمن بعثی جنگیدند و همگی به شهادت رسیدند.

علی‌حسن نوری سال ۱۳۴۲ در شهر بروجرد به دنیا آمد. پدرش غلامحسن ، کارگر بود و مادرش کبری نام داشت .  سه ساله بود که پدرش را از دست داد و تحت تربیت مادرش رشد کرد و بزرگ شد.

از کودکی در مراسم‌های دینی شرکت می‌کرد و فرائض عبادی را با علاقه انجام می‌داد، تحصیلاتش را تا پایان دوره متوسطه ادامه داد و دیپلم گرفت، سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب یک دختر و یک پسر شد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت رسمی سپاه پاسداران درآمد و به جبهه‌های جنگ اعزام شد، در طول مدت حضورش در جبهه، در عملیات‌های مختلفی شرکت کرد و حضور موثری در این عملیات‌ها داشت.

یکی از هم‌رزمانش گفت: در حالی که نیروهایش زخمی و شهید شده بودند، هجمه دشمن گسترده‌تر و حلقه محاصره تنگ‌تر شده بود، یک تنه مقابل چند گردان ایستاد.

علی امانی هم‌رزم شهید علی حسن نوری افزود: بعثی‌ها به چند متری علی‌حسن رسیده بودند، او مهماتی نداشت، خاک و سنگ و کلوخ از روی زمین برمی‌داشت و به سمت دشمن پرتاب می‌کرد.

شهید علی عباس اکبری دهنو

فرزند  : حاج علی نقی

تاریخ ولادت: ۱۳۴۰/۰۲/۰۱

محل تولد : نورآباد - روستای سراب داوود

تاریخ شهادت  :   ۱۳۶۷/۰۱/۰۹

محل شهادت  : شاخ شمیران

محل دفن  : روستای سراب داوود – نورآباد لرستان

 یکم اردیبهشت ۱۳۴۰، در روستای سراب داوود از توابع شهرستان دلفان به دنیا آمد. پدرش حاج علی نقی، کشاورز بود . در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. او نیز کشاورز بود. سال ۱۳۶۲ ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. از سوی سپاه در جبهه حضور یافت. نهم فروردین ۱۳۶۷، با سمت معاون دسته در شاخ شمیران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.

منبع: یاد امام و شهدا

شهید حسین بداغی

مزار: شهید جاویدالاثر 

خــودم هم نمی دانم چه از تو می دانـــم

اما همین بس که می دانم

دخترت هنوز طعـــم بی "پ د ر ی" را می چشد

هنوز هم اشک در چشمان کودکانه ام حلقه می زند

وقتی نام "پ د ر" را می شنوم هنوز هم حسرت آغوش تو را دارم ...

همین بس که می دانم

تمام داشته هایم را می دهم تا یک دم دست محبتـــت را بر سرم بکشی

کـــاش شفاعت کنی همه ما را ...

**************************

بانگاهتان می شود

تمام چشمهای جهان را تا ابدخیره نگه داشت

به احترام خون شهدا...

خواهرم حجابت...

برادرم نگاهت ...

ودیگر هیچ.

اشـــک هایم را بــرایت پست کرده ام

ســـلام ب ا ب ا

مـــی گویــــند ...

گلـــوله پـــشت گـــلوله خوردی

تا قـــد بکـــشی

مــــادرت در قــــاب عکــــس های خانه

دنــــبال استــــخوانت مـــی گردد

آدم تــــوی عکس هــــیچ وقت پـــیر نمی شود

امــا تــو تا استـــخوان ترکانــدی

مادرت ســفید شد و به خواب رفـت

شـاید برای یک بــار خــوابت را ببــیند ...

پ...ن : ســـخت است تمام حرفـــهای نا گفته ات را به یکباره بگــویی...

یادداشتهای سوزناک فرزندان شهدا 

منبع : وبلاگ گمنام مثل پدرم