معرفی کتاب اسارت ناخواسته: زندگینامه سرتیپ 2 خلبان آزاده حسن نجفی

کتاب اسارت ناخواسته: زندگینامه سرتیپ 2 خلبان آزاده حسن نجفی نوشته‌ی محمدعلی اعظمی، در واقع گزیده‌ای‌ست از شرح وقایع زندگی این خلبان پرافتخار و بزرگ که به شیوه‌ای زیبا به رشته‌ی تحریر درآمده است.

در بین مومنان مردانى هستند که به چیزی که با خدا عهد بستند صادقانه وفادار می‌مانند، آری چه صادقانه پا در قتلگاه عشق گذاشته‌اند. خلبانانی که گویی با خود و با این ملت نجیب و امام راحل عهدی ناگسستنی داشتند و این گونه در یاد و خاطر ما ماندگار شده‌اند.

سرتیپ خلبان آزاده و جانباز حسن نجفی متولد 25 فروردین ماه سال 1334 است. پدر نجفی کارمند راه آهن بود و او به واسطه شغل پدرش دوران کودکی خود را در شهرستان‌های مختلف و نوجوانی خود را در شهر زنجان سپری کرده است. آن‌ها خانواده‌ای پر جمعیت بودند، هشت فرزند که حسن نجفی کوچکترین آن‌ها بود.

پوستر بقیه شهدای خدمت

 متن کامل دعای جوشن کبیر با ترجمه

دعای جوشن کبیر مشتمل بر صد بند است و هر بندی مشتمل بر ده نام از نام‌های خداست که در آخر هر بند باید گفت:
سُبْحانَکَ یَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ.

منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، ما را از آتش برهان ای پروردگار
و در کتاب «بلدالامین» آمده است که در آغاز هر بند 

«بسم اللّه»
بگوید و در آخرش:
سُبْحانَکَ یَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَخَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ ، یَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .

منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را ای پروردگار از آتش رهایی بخش، ای سرچشمه هیبت و کرامت، ای مهربان‌ترین مهربانان.
و آن دُعا این است:

دعای جوشن کبیر- دریافت فایل pdf

 

سرایت آتش به هواپیما اجازه فرود اضطراری نداد

۰۴ تیر ۱۳۸۲

به گزارش خبرنگار ما ، در ساعت 25/12 روز چهارشنبه یک فروند هواپیمای آموزشی سی 130 به همراه 7 سرنشین از فرودگاه مهرآباد تهران به هوا برخاست تا 5خلبان آن ، دوره آموزش تکمیلی خود را بگذرانند. 40دقیقه پس از پرواز این هواپیما، هنگامی که خلبان روی رودخانه شور قرار گرفت ، متوجه هشدار دستگاه های گیرنده شد که خبر از شعله ور شدن یکی از موتورها می داد.در پی همین حادثه ، گروه پرواز تلاش کردند هواپیما را در زمین همواری که میان بزرگراه قم و جاده قدیم در جنوب فرودگاه بین المللی امام خمینی قرار دارد، فرود آورند، اما گستردگی آتش و سرایت آن به بدنه ، مانع از هر تصمیمی توسط گروه پرواز شد و این هواپیما سقوط کرد. روز گذشته سازمان هواپیمایی کشوری با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد: هواپیمای نظامی 30دقیقه پس از پرواز، هر دو موتور آن آتش گرفت و تلاش خلبان برای فرود اضطراری به جایی نرسید و در 60کیلومتری جاده تهران قم دچار سانحه شد. سازمان هواپیمایی در پایان ، این ضایعه را به فرمانده نیروی هوایی و خانواده های داغدار شهیدان این سانحه تسلیت گفته است . گزارش دیگری حاکی است ، از اولین ساعات سقوط هواپیمای سی 130 گروهی از کارشناسان نیروی هوایی ماموریت یافتند تا با حضور در محل ، علت وقوع این سانحه را بررسی کنند. گفتنی است ، پیکر 7شهید این سانحه هوایی روز گذشته با حضور همرزمان شهدا و مسوولان نیروی هوایی تشییع شد. اسامی شهدا عبارتند از :
1- امیر سرتیپ خلبان حجت الله کاربر
2- امیر سرتیپ خلبان محمد ارژنگی
3- امیر سرتیپ مهندس فنی حمید انتخابیان
4- سروان غلامعلی چگینی
5- سروان علی یعقوبی
6- امیر سرتیپ مهندس پرواز احمد عابدی سوقاری
7- سروان مهدی نظری .

نقل از جام جم

شهید حمید انتخابیان
نام پدر: حسن
شغل: مهندس فنی هواپیما
تاریخ تولد: 1-1-1332 شمسی
محل تولد:  مشهد
تاریخ شهادت : 4-4-1382 شمسی
محل شهادت : تهران - رباط کریم
دلیل شهادت : حادثه سقوط هواپیمای نظامی سی 130
گلزار شهدا: بهشت رضا (ع) مشهد مقدس

هر دو خلبان هم بی‌حرکت توی کابین نشسته بودند. دستم را روی شانه خلبان گذاشتم که بگویم بلند شوید، دیدم مثل پازل ریخت. شهید عشقی‌پور بود و عباس اسلامی‌نیا.

به گزارش سایت گلف به نقل از خبرگزاری مهر در ادامه انتشار مطالب پرونده «منوچهر محققی؛ شبح‌سوار دلاور» به گفتگو با یکی دیگر از عقابان آسمان ایران نشستیم؛ امیر سرتیپ دو سیاوش مشیری از خلبانان فانتوم F4 که پرواز با منوچهر محققی را تجربه کرده است. مشیری علاوه بر محققی، در دوران کابین‌عقبی خود با خلبان اعجوبه‌ای چون محمود اسکندری نیز پرواز کرده و تجربه مشاهده مانورهای محیرالعقول «محمود بغدادی» را در کارنامه دارد.

گفتگو با امیرْ مشیری، زوایای مختلفی دارد و در آن، هم از روز اول جنگ صحبت شد، هم خلبانانی چون منوچهر محققی، محمود اسکندری و عباس دوران. پروازهای کردستان، کودتای نقاب، عاملان اصلی کودتا چون حمید نعمتی و جریان ضدانقلاب پایگاه سوم شکاری همدان، شهید خلبان خالد حیدری که به‌تعبیر مشیری اهل‌سنت بود اما عاشق وحدت شیعه و سنی بود، کمیته انقلابی کمک به بی‌بضاعتان در پایگاه همدان، داود سلمان، محمد نوژه و اجحافی که به‌خاطر اطلاق نامش به کودتای نوژه در حقش شده و … همه از موضوعاتی هستند که در این‌گفتگو مطرح شدند.

امیر خلبان محمود ضرابی در پی بروز بیماری امروز شنبه ۸ مهر درگذشت و به یاران شهیدش پیوست.

به گزارش خبرنگار مهر، امیر جانباز خلبان محمود ضرابی در پی بروز بیماری سرطان صبح امروز شنبه ۸ مهر درگذشت و به یاران شهیدش در سال‌های دفاع مقدس پیوست.

این‌خلبان هواپیمای شکاری فانتوم F4 در مقطع شروع جنگ به‌عنوان فرمانده گردان و معاون عملیات در پایگاه ششم شکاری بوشهر خدمت می‌کرد و روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ یکی از خلبانانی بود که در غالب عملیات چهارفروندی انتقام از این‌پایگاه برخاسته و پایگاه شعیبیه را در عراق بمباران کردند. ضرابی در عملیات کمان ۹۹ که روز اول مهر ۵۹ انجام شد نیز حضور داشت.

ضرابی متولد ۲۳ اسفند ۱۳۲۵ در کرمان بود و با درجه سرتیپ دومی بازنشسته شد. او سال ۱۳۴۶ وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد و دوره خلبانی را در آمریکا دید که سال ۱۳۴۹ پس از بازگشت به ایران برای پرواز با هواپیمای فانتوم در نظر گرفته شد.

این‌خلبان سابقه اجکت و حضور در عملیات‌های مهم نیروی هوایی مانند عملیات مروارید، شبح ۱ و ۲ و ۳ را در طول سال‌های جنگ داراست و پس از جنگ نیز به‌عنوان وابسته نظامی ایران در چین خدمت کرد. در سال‌های اخیر نیز دبیری کانون خلبانان را به عهده داشت.

ضرابی طی روزهای اخیر در پی شدت‌گیری ناگهانی بیماری سرطان در بیمارستان بستری شد که چندروز گذشته را در بیمارستان و بخش مراقبت‌های ویژه به سر برد. او در نهایت امروز شنبه ۸ مهر از دنیا رفته و به یاران شهیدش پیوست.

پیکر این قهرمان شجاع دفاع مقدس در آیین باشکوهی تشییع و در بهشت زهرای تهران آرام گرفت. 

محمود ضرابی همچنین ازجمله راویان سال‌های جنگ بود که در دو پرونده «محمود اسکندری» و «منوچهر محققی» در خبرگزاری مهر به بیان خاطرات و روایتگری از این‌دو خلبان ایثارگر پرداخت.

شادی روحش فاتحه با صلوات 

خاطرات سرتیپ دوم محمود ضرابی از دوستان شهیدش

امیر سرتیپ دوم پرویز رضایی متولد 1335 خرم‌آباد بود و فروردین 1354 وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی شد و حدود یک‌سال بعد نیز برای طی دوره خلبانی به آمریکا اعزام شد.

رضایی در آمریکا آموزش پرواز با هواپیماهای T41 و T37 و T38 را دید و آذر 1356 به کشور بازگشت؛ سپس برای کلاس آموزشی اف پنج E در پایگاه مهرآباد در نظر گرفته شد.

باشگاه خبرنگاران جوان : هنوز مدت بسیاری از انقلاب نگذشته بود که منافقین با پشتیبانی بعثی‌ها و استکبار جهانی توطئه خود علیه انقلاب و مردم آغاز کردند و ارتش ماموریت پیداکرد تا با آن‌ها مقابله کند.

خلبانی که نامش لرزه بر اندام منافقین می انداخت 

نیروی هوایی ارتش از پیروزی انقلاب اسلامی تا آغاز دفاع مقدس نقش پر رنگی در دفاع از کشورمان به خصوص در مقابله با ضد انقلاب در کردستان و مناطق عملیاتی غرب داشته است.

شکارچی قهرمان میگ‌های بعثی درگذشت

خلبان ایرانی که سه‌ هواپیمای دشمن را با شلیک یک‌ موشک شکار کرد

امیر خلبان محمد مسبوق از خلبانان هواپیمای F14 در سال‌های دفاع مقدس در پی ابتلا به بیماری درگذشت.

به گزارش خبرگزاری مهر، سرتیپ دوم محمد مسبوق از خلبانان هواپیمای F14 در سال‌های دفاع مقدس امروز چهارشنبه ۸ دی پس از چندسال بیماری درگذشت.

 امیر آزاده شهید سرلشکر "حسین لشگری" خلبان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود که پس از 18 سال اسارت (6410 روز) در زندان‌های رژیم بعث عراق، در فروردین 1377 به ایران بازگشت.
 
او دارای درجهٔ جانبازی 70 درصد بود و در طول جنگ تحمیلی تا پیش از اسارت توانست در 12 عملیات هوایی شرکت کند. او از سوی مقام معظم رهبری به لقب "سید الاسراء" مفتخر شد.
 
آزاده سرافراز "حسین لشگری" با موافقت فرمانده معظم کل قوا در تاریخ 27 بهمن 1378 به درجه سرلشکری ارتقا یافت.
 
رهبر معظم انقلاب اسلامی در مراسم تجلیل از امیر آزاده سرلشکر "حسین لشگری" فرمودند: " لحظه به لحظه رنج‌ها و صبرهای شما پیش خدای متعال ثبت و محفوظ است و پروردگار مهربان این اعمال و حسنات را در روز قیامت که انسان از همیشه نیازمندتر است به شما بازخواهد گردانید... آزادگان، سربازان فداکار اسلام و انقلاب و رمز پایداری ملت ایران هستند."

 
صبح روز 1359.6.27، با صدای زنگ ساعت از خواب بیدار شدم و پس از ادای فریضه نماز لباس پوشیده، به گردان پرواز رفتم. جناب سرگرد "ورتوان" قبل از من در گردان آماده بود. پس از احترام نظامی و احوال پرسی به اتفاق، برگه ماموریت را باز کردیم و برای هماهنگی عملیاتی به اتاق مخصوص توجیه رفتیم.

من پیشنهاد کردم هنگام ورود به خاک عراق در ارتفاع پایین پرواز کنیم و با فاصله هدف را رد کرده، دور بزنیم و هنگام بازگشت به خاک خودمان هدف را بزنیم. با توجه به اینکه سرگرد ورتوان،‌فرمانده عملیات بود،‌ پیشنهاد مرا نپذیرفت و قرار شد در ارتفاع هشت هزار پایی و با سرعتی حدود 900 کیلومتر در ساعت عملیات را آغاز کنیم.

پس از توجیه به اتاق چتر و کلاه رفتیم. هنگامی که لباس " جی سوت" ( لباس مخصوصی که نوسانات فشار "جی" را برای خلبان کنترل می‌کند) را می‌پوشیدم سروان " احمد کُتّاب" گفت: حسین کی برمی‌گردی؟ نمی‌دانم چرا بی‌اختیار گفتم: هیچ وقت!

- مطمئنی؟
- نمی‌دونم.

- هواپیمای من مسلح به راکت بود و سرگروه ( لیدر) من جناب ورتوان بمب می‌زد. پس از این که کاملاً هواپیما را از نظر فنی بازدید کردیم، برگ صحت هواپیما را امضا کرده، به مسئول نگهداری پرواز دادیم و او برایمان آرزوی موفقیت کرد. هواپیماها روشن شد و لحظه‌ای بعد هر دو هواپیما سینه آسمان را شکافتیم.

- آن روز، ما دومین دسته پروازی بودیم که در خاک عراق عملیات می‌کردیم. دسته اول با حمله خود پدافند عراق را هوشیار و حساس کرده بود لذا به محض این‌که مرز را رد کردیم، پس از چند ثانیه متوجه شدم از سمت چپ سرگروهم گلوله‌ها بالا می‌آیند. قبل از پرواز مشخصات هدف را به دستگاه ناوبری داده بودم. در یک لحظه متوجه شدم نشان‌دهنده، مختصات محل هدف را مشخص کرده است.

به سرگروه گفتم: روی هدف رسیدیم؛ آماده می‌شوم برای شیرجه. گرد و خاک ناشی از شلیک توپخانه عراق وجود هدف را برای ما مسجل کرده بود. کمی جلوتر در پناه تپه‌ای چندین دستگاه تانک و نفربر استتار شده به چشم می‌خورد. روز قبل همین تانک‌ها و توپخانه پاسگاه مرزی ما را گلول باران می‌کردند.

از لیدر اجازه زدن هدف را گرفتم. قرار بود هر دو به صورت ضربدری از چپ و راست یکدیگر را رد کرده، هدف‌ها را منهدم کنیم. بلافاصله زاویه مخصوص پرتاب راکت را به هواپیما دادم و نشان‌دهنده مخصوص را بر روی هدف میزان کردم. در یک لحظه ناگهان هواپیما تکان شدیدی خورد و فرمان، تعادلش را از دست داد.

نمی‌دانستم چه بر سر هواپیما آمده، سعی کردم بر خودم مسلط شوم و هواپیما را که در حال پایین رفتن بود کنترل کنم. به هر نحو توسط پدال‌ها، سکان افقی هواپیما را به طرف هدف هدایت کردم، در این لحظه ارتفاع هواپیما به 6000 پا رسیده بود و چراغ‌های هشدار دهنده موتور مرتب خاموش و روشن می‌شدند. شاسی پرتاب راکت‌ها را رها کردم. در یک لحظه 76 راکت بر روی هدف ریخته شد و جهنمی از آتش در زیر پایم ایجاد کرد.

ادامه دارد...

باشگاه خبرنگاران جوان